Op zijn laatste dag als veertiger mocht Günther Neefs  samen met de VRT Bigband het podium van De Roma betreden om nog eens lekker te swingen. Ze trakteerden hun publiek op tijdloze klassiekers van onder andere Frank Sinatra en zijn Rat Pack. Gedurende twee uren namen ze de toehoorders mee op een nostalgische reis naar de tijd waarin bigbands het publiek op statige bals mochten entertainen. Die swingende sfeer werd daarbij nog rijkelijk overgoten met de warme klanken van Günters stem.

Dani Klein, voormalige frontvrouw van “Vaya Con Dios”, mocht samen met contrabassist Sal La Rocca na drie maanden van hard werken en verbouwen De Roma in Borgerhout terug openen met een programma rond de legendarische zangeres Billie Holiday. We konden ons geen gepaster decor voorstellen voor een ode aan deze jazzlegende. De zaal zag er terug geweldig uit, het publiek was er klaar voor, maar het optreden zelf kon ons niet helemaal overtuigen: we kregen nogal snel het gevoel dat het “meer van hetzelfde” was.

Het hoogtepunt van de set van Macklemore and Ryan Lewis op Lollapalooza Berlijn? Ongetwijfeld het moment dat Macklemore verwijst naar de vluchtelingencrisis in Europa en een pluim geeft aan Duitsland omdat het zijn grenzen openstelt. Macklemore looft het humane beleid dus en kan met dat politiek statement op een luid applaus rekenen op de voormalige luchthaven Tempelhof. 50 000 Toeschouwers wist het festival te overtuigen én kan dan ook voor zijn eerste editie het bordje “sold out” boven halen.  Macklemore and Ryan Lewis waren speciaal voor dit festival overgevlogen vanuit Amerika en haalden constant de vaart uit de set door veel te lange babbels tussendoor. Eigenlijk werd het optreden pas na de eerste drie kwartier boeiend.

Het is alsof hij met een tijdmachine uit het verleden komt, die Leon Bridges. Een charmante jonge kerel uit Texas die zingt met de levenservaring van een doorwinterde soulartiest. Dat Bridges en zijn zeskoppige (!) band een staaltje modegeschiedenis kennen, blijkt uit de bruine maatpakken en elegante jurk waarin ze gehuld gaan. Het gevoel is er al, benieuwd of hij ons werkelijk kan meenemen naar de sixties.

Wat een anticlimax voor Dimitri Vegas and Like Mike op Laundry Day! Wanneer Dimitri Vegas de schuif opnieuw wil opentrekken tijdens toegift “Higher place” zodat de fans kunnen rechtspringen na een sit down, blijkt het voorbij middernacht en is de geluidsinstallatie die naar het publiek gericht is onverbiddelijk afgezet. Wat hét hoogtepunt van een set moest worden, resulteerde in een pure afgang voor de twee broers uit Willebroek waarbij ze verbouwereerd op hun dj tafel kropen om toch de geluidsmannen op andere gedachten te brengen. Zonder succes overigens waardoor ze koudweg moesten afdruipen en het publiek minutenlang voor niets op zijn hurken zat. Kijk, dat heb je nou wanneer je in een stad moet spelen waar een rechts politiek beleid heerst. Rechts heeft niets maar dan ook niets van doen met het ondernemerschap stimuleren. Integendeel, door steeds meer (van de pot gerukte) regels op te leggen en strenger te controleren vallen de maskers van de Stad Antwerpen  nu ook ein-de-lijk af. De uitstraling van A is nog nooit zo belabberd geweest als nu. Waren wij Laundry Day/ Summerfestival we hadden al lang gesproken met andere steden en gemeenten om de ganse zaak te verhuizen om zo het mes op de keel van de beleidsmakers van Antwerpen te zetten.