Een compleet van de pot gerukte film, dat is ‘Kingsman The Golden Circle’ die ook nog eens exuberant lang (twee uur en twintig minuten!) duurt ook. Een actiefilm en komedie tegelijkertijd is het, met over the top achtervolgingsscènes waarbij niet zelden de draak met het genre gestoken wordt, naar actiehelden ook, en de camp regeert met onder andere Elton John die zich opnieuw hijst in zijn pakjes uit de jaren ‘70 inclusief plateauschoenen, excentrieke iconische rode bril om nog maar te zwijgen over het veelkleurige pak waarbij hij eruitziet als een veekleurige Pino uit Sesamstraat. Om kort te gaan: Kingsman solliciteert ondanks zijn indrukwekkende cast om meerdere Golden Raspberries (die het slechtste van het filmseizoen eert) in de wacht te slepen. Wat een bagger!

We moeten er niet flauw om doen, ‘Alleen Eline’, geschreven en geregisseerd door Hugo Van Laere is eigenlijk een Disneysprookje, maar dan geproduceerd door Marmalade Content. Het Gentse productiehuis dat tv series als ‘Gent West’ en films als ‘Allemaal familie’ en ‘Wat mannen willen’ de wereld instuurde en sinds eind vorig jaar ook actief is in de live entertainmentsector met hun eerste Disneymusical ‘Belle & het Beest’, brengt met ‘Alleen Eline’ een liefdessprookje tussen Lars (Yannick de Coster) en Eline (Line Pillet). Hij is een rijke kille veeleisende en bijna niemand vertrouwende zakenman die in de gaming sector actief is en een controlefreak is, zij een warme sociale fysiotherapeute die aan co-housing doet met de homoseksueel Wannes (Joren Seldeslachts) die in dezelfde kliniek werkt als Eline. Zij is de dertiende in minder dan een jaar tijd die Joy (Morag Campbell), het dochtertje van Lars, als patiënt krijgt. Joy overleefde een auto-ongeval, haar moeder An-Sofie (Charlotte Anne Bongaerts) die Lars bedrogen had, niet.

Een verstikkende omgeving met enkel meisjes. Het is een van de favoriete contexten waarin de Amerikaanse regisseur Sofia Coppola haar films laat afspelen. Ook zo in The Beguiled, gebaseerd op het boek van Thomas P. Cullinan, dat zich in het derde jaar van de Amerikaanse burgeroorlog in Virginia in 1864 afspeelt. Amy (Oona Laurence), een meisje dat op een Katholieke meisjesschool zit die gerund wordt door Martha (Nicole Kidman) en die gesteund wordt door Edwina (Kirsten Dunst) die ook enkele lessen geeft, plukt op een dag paddenstoelen in het bos en komt daar de gewonde korporaal John McBurney (Colin Farrell) tegen die deel uitmaakt van het vijandige leger. Wanneer ze hem naar de school brengt, staan de vrouwen voor de keuze: hem laten sterven of hem oplappen en vervolgens overdragen als gevangene. Maar wanneer zowel de tienermeisjes als Edwina en Martha na verloop van tijd iets beginnen te voelen voor John, steekt jaloezie onder de vrouwen de kop op. Allemaal lijken ze op den duur wel naar een compliment te willen vissen van de man wanneer die terug herstelt. Het levert een geweldig grappige scène op wanneer ze hem appeltaart serveren. De ene wil scoren bij John wanneer ze meegeeft dat zij de taart gebakken heeft, Edwina geeft mee dat het recept van haar is, terwijl een ander meisje dan weer laat weten dat zij de appels heeft geplukt. Hilarisch.

Cargo is het langspeelfilmdebuut van Gilles Coulier die in 2014 de achtdelige tv-reeks Bevergem regisseerde. Voor zijn eerste film duikt de regisseur, scenarist en producent in de wereld van de Oostendse visserij. Bijna uitsluitend mannen komen er in beeld in deze erg trage film. Coulier wil immers een stem geven aan stilte. Stilte tussen de broers Jean (Sam Louwyck), Francis (Wim Willaert) en William (Sebastien Dewaele) wanneer hun vader Leon (Roland Van Campenhout) in een coma belandt.

Stephen King is opnieuw in de bioscoop te zien met zijn horrorklassieker It uit 1986. De remake van de Argentijnse regisseur Andy Muschietti die het eerste deel van de prent voorstelt, toont een groepje jongeren die behoren tot de Losersclub. Op school wordt vooral de dikke Ben (neergezet door Jeremy Ray Taylor) stevig gepest door een groepje tieners met Patrick Hockstetter (gespeeld door Owen Teague) op kop. Uiteindelijk is dat nog het meest opvallende in dit coming of age-verhaal. Waar moet je het meest bang van zijn, van It, de clown die al je angsten blootlegt en verantwoordelijk is voor verdwijningen en moorden? Of van het donkere kantje van je eigen ouders: diegenen die je al je leven lang placebo’s laten slikken, je als ‘mijn kleine meisje’ terwijl je pubert niet willen loslaten (waarbij overigens subtiel ook seksueel misbruik wordt gesuggereerd tussen de vader van Beverly en zijn dochter), hoogtevrees, of je pa die een politie-agent is en je stevig onder de knoet houdt, … ?