Een beetje cinefiel kent Pantserkruiser Potemkin. Deze legendarische film van Sergej Eisenstein uit 1925 wordt algemeen gezien als één van de beste en meest baanbrekende films uit de twintigste eeuw. De film vertelt het waargebeurde verhaal van de muiterij op een Sovjet oorlogsschip tijdens de revolutie van 1905. Wie de film nooit zag, kent ongetwijfeld zijn allerbekendste scène: een kinderwagen met baby rolt de trappen af in de stad Odessa.

Het Jef Neve Trio ziet er tegenwoordig iets anders uit. Met de nieuwe contrabassist Ruben Samama stelden pianist Jef Neve en Teun Verbruggen op drums hun nieuwste album “Imaginary Road” voor. Onze fotograaf Jan Garrevoet was er bij.

Een matuur publiek in de Roma, want alles wat minderjarig is, kent de dag nadien de eerste schooldag van het nieuwe schooljaar en moest dus op tijd naar bed. Niet alleen qua leeftijd konden we het publiek matuur noemen. Dat ging ook op voor hoe zij het concert van Quitento Astor beleefde. Muzikaal genieten deed het tijdens heel wat nummer, tango dansen deed het dan weer wanneer de passie daarvoor te groot werd met maar liefst 16 koppels die aan het dansen sloegen tijdens “Oblivión” als ultiem hoogtepunt.

Mexico. Het land van sombrero’s, mescal en cactussen. Maar ook van Rodrigo y Gabriela, een gitaarduo dat ritmisch en percussief gitaarspel brengt op de rand van metal, wereldmuziek, rock en flamenco. Een ongewone tequila boom-boom denk je dan. Dan moet je ze eens live gaan zien. Want pas dan word je overrompeld door hun intense en indrukwekkende getokkel.

Componisten Michael Nyman en Gavin Bryars  hebben allebei een sterk experimentele achtergrond. Nyman  was lid van Scratch Orchestra dat in ‘69 werd opgericht en vaak heel conceptuele composities maakte. Ook overbekende klassieke werken herwerkte het orkest op experimentele wijze. Bryars richtte in mei 1970  Portsmouth Sinfonia op dat ook bekende klassieke melodieën bracht maar dan gebracht door muzikanten die niet gewend waren om het instrument in kwestie te bespelen tot zelfs mensen die geen partituur konden lezen. Daardoor stapelden individuele fouten zich vaak op. In Bryars’ en Nyman’s composities bleef die band met dit experimentele circuit doorklinken. Bryars zou fantasierijke, conceptuele stukken scheppen . Bryars was gebeten op de Amerikaanse minimal music, bestudeerde deze en maakte eigen composities. Champ d’Action focuste dan ook in zijn optreden in de deSingel op beider link met de minimal music en de experimentele scene.