Electronica-pionier Jean Michel Jarre was neergestreken in de Stad aan de Stroom. Waar hij in het verleden mythische concerten gaf op dito locaties zoals de Verboden Stad, het Tian’anmenplein, Place de la Concorde, het Rode Plein of aan de torens van Houston, was zijn wereldtournee ‘2010’ gedownsized op schaal van concertzalen.

Julianne Gearhart, de jonge Amerikaanse sopraan staat op dit moment op de planken van de Vlaamse Opera als Blonde in de productie Die Entfüring aus dem Serail. Ze zal nog meer te zien en horen zijn want ze werd als lid van het jonge ensemble gecast voor Semiramide,  Die Frau ohne Schatten en Il Ritorno d’Ulisse in Patria. Samen met de Syrische bariton Nabil Suliman die nog studeerde aan het conservatorium in Brussel en een tijdlang lid was van de operastudio van de Munt brachten ze het Requiem, opus 48 in de versie uit 1893 van Gabriël Fauré.

Roby Lakatos houdt helemaal niet van de titel “The Devils Fiddler” wat staat voor de speelman van de duivel. En gelijk kunnen we hem geven. De term slaat nergens op als je weet dat Roby Lakatos ook meermaals zijn gevoel voor finesses en diepe emoties uit zijn viool laat horen tijdens rustige nummers. Maar het klopt wel dat vooral het muzikale spektakel waarbij de snelheid van musiceren je zo van je stoel blaast, lang in het geheugen blijft na een optreden van de Hongaars-Belgische violist. De lichtman kan zelfs het ritme niet meer volgen, zo snel gaat het soms. Daarnaast werkt de onconventionele mix van zigeunermuziek uit pakweg Hongarije, Rusland en de Balkan verweven met klassiek en jazz aanstekelijk. Klarinet, altviool en cello verving Lakatos door contrabas, tweede viool, concertpiano en cimbalom. Vooral de combinatie van die twee laatste tokkelinstrumenten is opmerkelijk.

Het Belgian Swingjazz Orchestra olv Johan Vandendriessche bracht in de Roma Belgische jazz uit de jaren 27-57. Sommige nummers herarrangeerde het gezelschap. Maar andere zoals Distraction van Ivon De Bie en Harlem Jam van Jean Delahaut werden minutieus volgens wat er op het originele blad papier stond, gebracht.

Een beetje cinefiel kent Pantserkruiser Potemkin. Deze legendarische film van Sergej Eisenstein uit 1925 wordt algemeen gezien als één van de beste en meest baanbrekende films uit de twintigste eeuw. De film vertelt het waargebeurde verhaal van de muiterij op een Sovjet oorlogsschip tijdens de revolutie van 1905. Wie de film nooit zag, kent ongetwijfeld zijn allerbekendste scène: een kinderwagen met baby rolt de trappen af in de stad Odessa.