De naam Raketkanon mag dan wel puberaal in de oren klinken, maar de betekenis van de bandnaam wordt al snel duidelijk na de eerste noot. Hun optreden in de Muziekodroom kan simpelweg omschreven worden als explosief. Aan show en sfeer was er duidelijk geen tekort. Bovendien zijn de bandleden van Raketkanon echte mensen van het volk, waarschijnlijk een van de voornaamste redenen waarom ze over zo’n trouwe fanbase beschikken.

Vergeet een uitgebreide setup. The Devil Makes Three, de Amerikaanse country and bluegrass band uit Santa Cruz doet het slechts met drie instrumenten. Pete Bernhard is de zanger van de band en speelt gitaar, Lucia Turino verzorgt de lage frequenties met haar contrabas en Cooper McBean bespeelt de banjo. Country lijkt vandaag terug razend populair te zijn. Met al zes albums achter hun naam is dit toch slechts de eerste keer dat de band in Europa optreedt. De AB Club was volledig uitverkocht en het publiek ging volledig uit de bol op hun country vibes.

Magnus, het electronicaduo van eigen bodem, stond voor een volledige avond in de kijker. Naast hun optreden was er nog een intiem gesprek voorzien in Huis 23 en wie hiermee niet voldaan was, kon ook nog naar de afterparty gaan in de AB Club. Met andere woorden, dEUS frontman Tom Barman en technolegende CJ Bolland hadden de volledige Ancienne Belgique voor henzelf. Het optreden bestond uit een mix van zowel nieuw als oud materiaal.

“We hebben goed nieuws. Binnenkort staan we op brooddozen!” laat Laïs weten in de Roma. De drie dertigers die op tour zijn om 20 jaar Laïs te vieren gaan naar eigen zeggen meedoen om K3 te worden. Uiteraard lachen ze er wat mee, maar aan de kleurcode van Studio 100 voldoen ze wel!

Met het programma “Liedjes” stapte gitariste Edith Leerkes voorzichtig uit de schaduw van Herman van Veen, met wie ze al jaren het podium deelt. Samen met haar zoon Marnix Dorrestein bracht ze vooral nummers uit haar nieuwe, Nederlandstalige cd “Liedjes” waarbij ze zichzelf uiteraard begeleidde op de akoestische gitaar. Dat ze dit instrument geweldig goed kan spelen, hadden we in het verleden al verschillende keren mogen ervaren en werd opnieuw bevestigd. Maar blijkbaar schrijft ze ook hele gevoelige nummers over alledaagse thema’s als keuzes, relaties, opgroeiende kinderen, de drukte van het leven en het feit dat we op een bepaald moment allemaal op onze ouders gaan lijken. Het waren herkenbare dingen, verpakt in mooie beelden en voorzien van een passende melodie. Zo werd het een echte luistervoorstelling die ons achteraf met een voldaan en ontspannen gevoel de zaal deed verlaten.