Het trio Dead Meadow, oorspronkelijk gevormd in Washington DC en later verhuisd naar Californië, tourt momenteel door Europa. Een nieuw album promoten komen ze niet doen. ‘Warble Womb’, hun laatst verschenen werk, dateert namelijk van 2013. Hun tournee duurt tot begin april, met Brussel als eerste halte. Psychedelische stoner rock, dat is het genre dat hen wordt toegeschreven en een meer geschikte benaming voor deze band is er gewoon niet.

Jong geweld uit het Verenigd Koninkrijk!. Met een gemiddelde leeftijd van 20(!) jaar is Marmozets één van de jongste doorbrekende bands van de afgelopen jaren. Het vijftal uit Bingley, West Yorkshire bestaat daarbovenop nog volledig uit broers en zussen: driemaal keert de naam Macintyre terug, terwijl de familie Bottomley de resterende twee plaatsen opvult. Met hun technische Post-Hardcore en chaotische, maar sterk bejubelde shows deelden zij inmiddels het podium met bands als Young Guns, Funeral For A Friend en The Used, en traden zij aan op grote festivals als Glastonbury, Download, Reading/Leeds en ons eigen Pukkelpop. Vanavond stellen zij in de AB Club hun eerste album, The Weird and Wonderful Marmozets, voor.

Met maar liefst 90 muzikanten van het Nationaal Orkest van België onder leiding van Stefan Blunier staat Ozark Henry om zijn nieuwe plaat Paramount te presenteren. Plaats van het gebeuren: de Bozar, meer bepaald de Henry Le Boeufzaal, gekend om zijn Koningin Elisabethwedstrijd (onder andere voor zang). Al een tijd is Ozark Henry een duo dat bestaat uit Piet Goddaer en Laura Groeseneken, waarbij hij relatief zacht zingt, maar zij bij momenten ware oerkreten (“Ooh yeah” in “Maybe” gevolgd door een slag op de gong) diep uit de buik, uit de ziel mag halen.  Het is ook dat subtiele contrast dat we horen in de orkestratie van Arnould Massart die het orkest bij momenten erg klein, als was het een kamerorkest, vol finesses en accenten laat spelen maar de instrumenten ook meerdere mogelijkheden geeft om dan weer trapsgewijs op te bouwen of in een golvende lijn crescendo te spelen.

Het Liverpoolse collectief All We Are stond vijf maanden geleden op het podium van Vorst Nationaal toen ze het publiek mochten opwarmen voor London Grammar. Ze lieten dan al een goeie indruk na, want even later programmeerde de AB ze voor een vervolgverhaal in de Club en nodigde Studio Brussel hen uit voor een sessie. Met hun eerste album onder de arm trakteren ze ons op een resem dansbare plaatjes.

Toen Hooverphonic in de Roma werd aangekondigd, liep de ticketverkoop als een trein en was het concert snel uitverkocht. Degenen die een kaartje konden bemachtigen, mochten zich dan ook gelukkig prijzen. Alex Callier, Raymond Geerts en Noémie Wolfs gaven het beste van zichzelf. Tijdens de show speelden ze slechts enkele nummers uit hun meest recente cd “Reflection” en vooral erg veel klassiekers zoals:  “George‘s Café “, “Mad About You”,  “Vinegar & Salt”, “The World Is Mine” en “Anger Never Dies”. Dit keer geen strijkers op de scène, maar Hooverphonic werd voor de gelegenheid aangevuld met toetsenist David Poltrock, drummer Arnout Hellofs en twee backing vocals.