‘Voel jij je niet lekker?’ – ‘Ik voel me heel lekker’ en ‘Boswachter, wat doet u nu?’ Het zijn maar enkele zinnen uit het script van Roodhapje van Theater Froe Froe die aantonen dat het Antwerpse poppentheatergezelschap weer een heerlijk dubbelzinnige voorstelling gemaakt heeft rond het sprookje van Roodkapje. Een productie die prima live muziek die Lili Grace speciaal componeerde voor deze show combineert met heerlijke en vooral coole handen- en armenchoreo’s van Danaé Bosman, fijn poppenspel en een leuk verhaal waar Froe Froe een eigen twist aan geeft … Het zijn de ideale ingrediënten voor een uurtje fun, al sputtert de motor wel even rond de immer moeilijke vijvenveertigste minuut om de aandacht van de kids te behouden.

Het niveau van een middelmatig stuk dat bijna twee uur duurt optrekken. Dat doet Dagmar Dierick, de Vlaamse Adèle Exarchopoulos, in Leocadia van Jean Anouilh. Dierick speelt met zo’n zinnelijke naturel die prikkelt dat mocht ze ooit het saaiste stuk ooit moeten brengen op toneel, we nog steeds aan haar lippen zouden hangen. Die licht doorrookte wat hese stem van haar ... De explosieve kracht die ze zet op enkele stemhebbende medeklinkers … Dierick bevestigt andermaal in het Middelheimpark wat wij vorig jaar tijdens Komedie der Verleiding al aanvoelden: ze heeft alles in huis, spontaniteit, jeugdigheid, joie de vivre, mysterie en charisma om het te maken als actrice.

Een première van Rot met rotweer. Dat zou om te rotten zijn. Dus hielden de weergoden het op een paar druppels na in het begin droog. Tijdens de voorstelling die plaatsvindt in het natuurgebied van Linkeroever, komen we alles te weten over rotters, korstige mossen, algen, schimmels, gisten en bacteriën in een over the top wandelvoorstelling die volgens ons wel eens het resultaat geweest kan zijn na consumptie van paddo’s met hallucinerende werking. Officieel luidt het echter dat de inspiratie gevonden werd in het boek Entangled Life van Merlin Sheldrake.

Fans van theater, comedy, goocheltrucs, talentenwedstrijden, maskerades, optochten, fanfares, en kunstkritiek, komen in Ensor Concours helemaal aan hun trekken. Het KMSKA, dat als alles goed gaat dit najaar terug de deuren opent voor het publiek nadat het meer dan een decennium verbouwd werd, is co-producent van de voorstelling. Het museum bevat dan ook het meest aantal Ensors in haar collectie ter wereld en wil via deze voorstelling mee op laagdrempelige manier het maatschappelijk debat voeren rond Ensors werk.

Nog tot eind juli staat Compagnie Marius en t’ Barre Land met Houthakken in het Middelheimpark. Daarna volgt Léocadia en dan gaat het gezelschap op zoek naar andere oorden. Want deze zomer is het de laatste keer dat Compagnie Marius in het openluchtmuseum speelt. De samenwerking tussen beide werd namelijk opgezegd.