Recensie Explosions in the sky

“Als we terug zouden komen en bissen spelen, zouden we zelfs in de verste verte niet benaderen wat we op een uur tijd gecreëerd hebben.” Met die zin, die meteen ook het uiverkochte optreden van Explosions in the sky samenvat, probeert de band begrip van het publiek te krijgen waarom ze geen toegiften doen. Dat publiek begrijpt de boodschap gelukkig en legt zich er bij neer. Soms moet je mensen honger naar meer geven, ook al heb je hen laten smullen van intense muzikale gitaarpartijen, met hier en daar huilend en scheurende momenten tot puur melodische waar de lijn van melancholische sfeerschepping dan weer getrokken wordt.

Het is dan ook compleet zinloos om de ganse set te gaan ontleden in deeltjes, en die een voor een te bespreken. Naar een optreden van Explosions in the sky ga je om een trip te beleven, om te genieten van de dynamiek die in de AB in zijn fragiele momenten decibelwaarden van amper 75 dB telde tot het heviger werk waar de grens van 105 dB hier en daar overschreden werd. tot  De Texanen van Explosions in the sky hebben net hun jongste album Take care, take care, take care uit. Dat nieuwe materiaal stelde ze onder andere voor aan het publiek in de AB maar ook aan familie en vrienden die ze voor ze eraan begonnen via de live stream alvast even  goeiedag zegden. Nergens werd er tussendoor een babbeltje gedaan: het musiceren stond op de eerste plaats.

Nummers werden naadloos onder andere via loops aan elkaar geregen. Het was het soort optreden waar je bij het staand publiek van voor tot helemaal achteraan de hoofden “ja” zag knikken op het ritme van de muziek en je je afvroeg of die “woow”-kreet van de buurman of –vrouw wel gepast was om de concertbeleving op zijn best te houden. Aan de andere kant moet een toeschouwer wel zijn appreciatie op de een of andere manier kunnen uitdrukken. Moeilijk dus. Ook de drummer gaat mee in de dynamiek van de muziek. Laat ie zijn bass drum horen, dan neigt het publiek om mee in de handen te klappen, neemt ie de drumstokken met vilten bollen op om op het cimbaal te slaan, en geeft hij een song een wat groots effect mee. Mag het wat plechtig, dan horen we de troms. Wil hij het klein houden, dan  tikt ie op de metalen kant van zijn trom.

Explosions in the sky is een totaalpakket, een totaalbelevenis op muzikaal vlak die voor ieder apart eigen beelden en emoties oproepen. Misschien wel het meest filmische en instrumentaal aantrekkelijkste optreden dat we dit seizoen in de AB mochten zien.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Monkeydoom (Last known surroundings)
2. Yasmin the light
3. Catastrophe and the cure 
4. The only moment we were alone
5. Postcard from 1952
6. Greet death
7. Your hand in mine
8. The birth and death of the day
9. Let me back in