Recensie Rihanna Loud Tour

We hadden nochtans onze paraplu bij, maar ook die leek niet bestand voor de orkaankracht die Rihanna door het Sportpaleis joeg. De Amerikaanse bracht een hypersnel optreden, dat ze pas ver over de helft wat tot rust liet komen met ballads die stevig meegezongen werden en voor kippenvel zorgden. Wat een show, wat een lijf, en wat een stem! Rihanna zorgde nu al met stip voor hét feestje van het najaar in het Antwerps Sportpaleis.

Calvin Harris deed wat van hem verwacht werd: het publiek op temperatuur laten komen met een zeer sterke dj set. Pitbulls Give me everything, LMFAO ’s Party rock anthem, Ushers OMG, Harris eigen Bounce en Feel so close, Save the world van SHM en afsluiter We Found Love dat hij produceerde voor – jawel – Rihanna, zorgden voor een stevige pre party. Toen hij tijdens dat laatste nummer “Antwerp get ready for RIHANNA!” uitriep, werd het publiek helemaal uitzinnig. Springen, meezwaaien en de handen naar voor en achter duwen, had het dan al stevig meegedaan. Ook de podiumwissel zou de sfeer niet kunnen drukken. Meermaals zagen we een Mexican Wave doorheen het Sportpaleis razen. 

En dan was het zo ver. Half tien. Rihanna kwam uit een poort van twee ledschermen die even opzij gingen. Uit een bol stapte ze, licht fluo blauwe mantel aan en aan de voeten fluo roze schoenen met een fluo gele hak. Het minste wat je kon zeggen was dat het een kleurrijk spektakel was. De vier koepels die naar beneden waren gekomen, bleken 4 cirkels met daarin ledschermen en erachter 4 rijen spots. Die gingen meermaals op en neer. 

Openen deed Rihanna met Only girl (in the world). Uit het podium verrees een cirkel die kon draaien. Het speelterrein van Rihanna. Haar dansers stonden op vierkante podiumelementen die via een hydraulische lift uit het podium kwamen. Toen al keken we onze ogen uit. En dan moest Rihanna haar jasje nog uittrekken zodat een veekleurige fluo bikini te voorscheen kwam. Rihanna staat strak, zoveel mag duidelijk zijn. Ze greep naar haar billen, benadrukte meermaals haar contouren in een show die vol seksverwijzingen zat. Rechterborst aanraken, linker, en vervolgens de kruis tijdens “Rude Boy”. Check! 

Op een catwalk zat ze op haar knieën terwijl haar lichaam op en neer ging. De cameramannen brachten het in beeld door wat valere kleuren te gebruiken die aan de eerste videoclips deden denken. De sensuele bewegingen werden daarnaast ook nog eens vertraagd en met wat blur weergegeven. Bij Disturbia zagen we dan weer bij beeldovergangen pixels verschijnen. Visueel was dit top. Podiumpresence heeft de Barbadiaanse te over. Ze beweegt goed, loopt van de ene naar de andere catwalk met veel schwung. Het haar van de zangeres heeft terug zijn natuurlijke kleur gevonden en die krullen, maakt het nog wat speelser.

Crash test dummies zien we op het podium en in de visuals bij Shut Up and Drive. Geel en zwart domineren in het stevige nummer terwijl het volgende “Man down” dan weer reggae invloeden heeft. Ongetwijfeld is dat een van de sterktes van de zangeres. Ze kan heel wat stijlen aan, en je kan haar moeilijk in een vakje steken. Dat maakt haar optredens ook zeer gevarieerd. Darling Nikki van Prince covert ze terwijl we er al stukjes van S&M in horen. Tijd om de latex te tonen en het rebelsere imago van Rihanna. Ze laat zich vastbinden en betasten door verschillende handen met zilverkleurige handschoenen. Een fan wordt uit de rechterzijkant van het podium geplukt en op het draaiend podiumelement gelegd. Rihanna spreid haar benen rond het middel van de fan en maakt sensuele bewegingen terwijl ze samen onder het podium verdwijnen. We durven er donder op zeggen dat die andere 17 499 toeschouwers in de concerttempel met het blauwe dak, lichtjes jaloers waren.

Zeer vaak kiest de productie om nummers van een wat langere instrumentale outro te voorzien wanneer Rihanna een kledingwissel heeft. Niet zelden mag dan de gitarist op elektrische gitaar op de voorgrond treden. Het is onder andere van dat na Skin. Stevige drums en percussie horen we bij “Raining men” waarbij Rihanna en haar dansers in militaire outfit verschijnen. Geen golvende bewegingen hier, wel worden scherpe korte rechte lijnen getrokken in de choreografie. De zangeres zit op een roze geschutskoepel (deel van een tank) met twee kanonnen op waar rook uit komt. Zie dit gerust ook als een seksuele verwijzing als u wil. Rihanna draagt dan een zilverkleurige jurk met een kaki cape over. Een elegante soldier zo waar. 

De yeahs uit Hard keelt het publiek vervolgens stevig mee. Na breaking dishes, gaat de zangeres even naar een B –podium aan de linkertribune. Daar staat een percussieset opgesteld zodat juffrouw Fenty “The glamorous life” van Sheila E even kan zingen en begeleiden. Ze neemt haar tijd om onder begeleiding van de veiligheidsmensen terug naar het hoofdpodium te stappen, neemt af en toe een fototoestel van een fan, om zichzelf met die fan dan te fotograferen. Run this town en Live your life koppelt ze met elkaar. Het glijmiddel dat ze ervoor gebruikt heet Dragostea din tei van O-Zone. 

In een constructie met neon in verwerkt zingt ze “Unfaithful”. Rihanna draagt een gele jurk en laat een windmachine met het textiel spelen. Dat geeft weliswaar een mooi effect, maar het komt wat geforceerd over terwijl het publiek uit volle borst “I don‘t wanna do this anymore. I don‘t wanna be the reason why.“ en meer zingt. Rihanna zet zich vervolgens bij haar gitarist op een barkruk om “Hate that I love you” te zingen. Neen, dit zorgt niet voor dipjes in de set. Samen met California king bed zorgt het trio ballads mee voor een van de hoogtepunten uit de show. Dit soort nummers zijn ook een groot gsm-moment bij uitstek. Foto’s en filmpjes worden gemaakt. Of een vriend(in) wordt gebeld zodat die even mee live mag meemaken wat voor een krachtige en zuivere stem Rihanna wel heeft. Rood vuurwerk daalt neer bij die laatste ballad die baadt in de sfeer van community singing. Heerlijk.

Opnieuw zien we een zeer kleurrijke bikini. Deze keer heeft Rihanna een zeer korte jeans aan terwijl ze het publiek vraagt hoe ze heet. Daarna pookt ze het nog wat extra op door het te vragen om zo luid mogelijk te roepen. “Sing this shit” klinkt het met een zekere cool  terwijl ze een klein glaasje met daarin water of toch wodka in? drinkt om “Cheers” in te zetten. “Mama-se, mama-sa, ma-ma-coo-sa” uit Michael Jacksons “Wanna be starting something” horen we tijdens “Don’t stop the music”. De party sfeer is compleet en Take a bow neemt het publiek bijna helemaal voor zich terwijl Rihanna zich vooraan op de rand van het podium zet, de micro naast zich en de piano en later haar ganse band het publiek begeleidt. 

“We want more” roept het publiek zeer hard. Ook de tribunes daveren van het voetgestamp. Uit de nok verschijnt een vleugelpiano waar de zangeres op gaat zitten. Samen gaan ze de hoogte in terwijl de piano ronddraait op een cirkel. Afsluiter Umbrella zet ze samen met de pianist rustig in maar zal al snel in een laatste orgie aan klanken, en beelden uitmonden waarbij de verschillende podiumelementen een laatste keer uit het podium mogen verrijzen. 

Engelstalige recensenten durven wel eens vaker zware termen bovenhalen wanneer ze een geweldige show in 1 woord willen samenvatten. Wel, deze Loud tour van Rihanna verdient de omschrijving “dazzling*” voor de volle 100 procent en in al zijn mogelijke betekenissen. We kijken nu al uit naar dat nieuwe album Talk That Talk dat in november dit jaar zal verschijnen.

< Bert Hertogs > 

* dazzling: schitterend , verblindend,  oogverblindend , prachtig,  magnifiek , luisterrijk, glorierijk, lustrijk , duizelingwekkend  

De setlist:

1. Only Girl (In the World) 

2. Disturbia 

3. Shut Up and Drive 

4. Man Down 

5. Darling Nikki  (cover Prince)

6. S&M 

7. Let Me 

8. Skin 

9. Raining Men 

10. Hard 

11. Breakin‘ Dishes 

12. The Glamorous Life (cover Sheila E)

13. Run This Town – Dragostea Din Tei - Live Your Life 

14. Unfaithful 

15. Hate That I Love You 

16. California King Bed 

17. What‘s My Name? 

18. Rude Boy 

19. Cheers (Drink to That) 

20. Don‘t Stop The Music 

21. Take a Bow 

Bis:

1. Love The Way You Lie (Part II) 

2. Umbrella