Recensie Samson en Gert Kerstshow

Kleedden Samson en Gert tijdens hun kerstshow twee jaar geleden de eigen Studio 100-stal vakkundig uit met parodieën, dan waren het dit jaar de populaire tv formats die er aan mochten geloven. Van 10 om te zien, Teleshop, SOS Piet, Boer zoekt vrouw, Man bijt hond, FC de Kampioenen, het Mooiste Moment, het weerbericht tot het reclameblok. Het moest er allemaal aan geloven. “Een flopshow” zou het worden volgens Samson die “topshow” fout herhaalde. Nochtans zat de viervoeter er niet veel naast. Alles wat zowat mis kon gaan tijdens een eerste voorstelling op tweede kerstdag, ging mis. Maar zelden zagen we dat zo professioneel, met een geut humor en improvisatie gerelativeerd worden. Heerlijk.

Valt er een haarstukje met botje uit het haar van een danseres tijdens “Joebadoebadoe” dan merkt Gert Verhulst gevat op dat er een oermens met haaruitval meedoet. Knap trouwens hoe het jonge danseresje dat oploste. In één beweging bracht ze met haar voet het stukje dichterbij en net voor het afgaan van het podium raapte ze het op. Ondertussen danste ze verder op het nummer en deed ze alsof er niets aan de hand was. Straf en zeer professioneel opgelost. 

Is Verhulst even zijn tekst kwijt terwijl ie een brief opendoet van de directeur van de televisie dan vult Koen Crucke dat als Alberto op hilarische wijze in. Met “er staat wel niet veel in die brief hé.” krijgt hij de ganse Elisabethzaal aan het lachen. Verhulst vecht ondertussen om het zelf niet uit te proesten, want wat er in die brief staat, is immers helemaal niet grappig. De directeur (eigenlijk zit een jaloerse Afgevaardigde van de Minister achter de brief) zegt dat Samson en Gert te oud zijn geworden om nog op televisie te komen. Van Leemhuyzen komt dan met het idee af om zélf televisie te gaan maken: Samson Teevee, waarbij de blue key overuren klopt en Anne (de Burgemeester) en Willy (Alberto) tussen de live uitzending van Zes om te Zien door ook het reclameblok moeten invullen om Slampers te promoten. Half omgekleed, met nog een luier aan maar met pruik en hemd van Anne en Willy presenteren ze het tweede deel van het liedjesprogramma. 

Heerlijk is Walter De Donder als verkoper van de “Amazing weg vet vermageringspil” via het teleshopprogramma “Opzienbarende ontdekkingen.” De Donder mag samen met Koen Crucke en Walter Baele de ganse sketch uitermate slecht lippen, in het Nederlands met zwaar Amerikaans accent, zodat het er vingerdik opligt dat er gedubd wordt. De parodie overtreft hier het origineel dat elke middag op commerciële stations te zien is en op zich al hilarisch is. 

Baele mag op zijn beurt in SOS Piet een braadkip leren bereiden, maar interpreteert het werkwoord met lange “ij” wat voor een geweldige visuele grap zorgt. Wanneer ie later in het Gents moeite heeft om Herts naam uit te spreken en daarna die van boer Gans, is het hek helemaal van de dam. Dolletjes. Wat een heerlijke parodie! Benieuwd of Huysentruyt er zelf om kan lachen. 

Maar het beste komt op het einde wanneer Verhulst in “FC de shotters” Pascalleke (met haar sjaaleke) mag spelen en Walter Baele Carmen. Samson mag Neroke spelen, maar even wordt het duidelijk dat er een hand in het spel is wanneer de pop van de hond op de bar gezet wordt. Crucke reageert opnieuw zeer gevat met “hij heeft wat te weinig opening.” Hi-la-risch. 

Wanneer de sketch gedaan is, gaat ook hier iets onvoorziens mis in de show waardoor de (technische) blooper de sketch qua humor ondersneeuwt. Baele zit in het draaibaar decor, dat halfweg blijft steken. De man blijft in zijn rol van Carmen, foetert even op de NMBS omdat het spel niet vooruit gaat, en kiest dan – slim bekeken – om er uit te stappen en via het linker zijtoneel af te gaan. Op dat moment komt Verhulst – weliswaar verbaasd om collega Baele tegen te komen als Carmen- langs daar terug op om Joebadoebadoe te brengen. Het nummer is bijna om eer het technisch probleem opgelost is. 

En of dat nog niet genoeg is, bleken de kleurrijke Samsonrokken met bollen – een verwijzing naar Femke in Junior Eurosong? – te lossen bij twee danseressen. Of hoe Studio 100 naast tv formats zichzelf bijna- maar deze keer dan letterlijk – (ongewild) gedeeltelijk uitkleedde. 

De 21^ste Samson en Gert Kerstshow is een fijne foute voorstelling die blijkbaar ook behoorlijk fout kan lopen en op maat gemaakt is van de ouders die het begintijdperk van de Vlaamse commerciële omroep hebben meegemaakt. De voorstelling werd nóg hilarischer omdat er behoorlijk wat misliep en je op den duur een show in een show in een show te zien kreeg. Een Cultuurjournalist met grote “C” die zichzelf al te graag au sérieux neemt, zou in zijn verslag spontaan melden dat dit voor een extra (humoristische) laag zorgde. Alle lof trouwens aan alle acteurs, danseressen, koorleden, en productieploeg. Door hun alertheid was er geen showstop nodig, iets wat we trouwens nog nooit hebben meegemaakt bij Studio 100. Andere producenten zouden al snel kiezen om even op de pauze-knop te drukken terwijl dat de minst aangewezen oplossing is. 

Vraag is weliswaar of de allerkleinsten nog konden volgen. Tijdens de live gezongen jingle van het Mooiste Moment, knap meerstemmig gebracht door het Samson en Gert-koor, vroegen we ons af of Verhulst en Bourlon wel alles uit dit koor halen dat er uit te halen valt. Crucke liet dit mooiste moment alvast niet onbenut om zelf even een uiterst zuivere hoge noot uit zijn stembanden te halen. 

Samson en Gert goes classic. Op een symfonisch orkest na, zijn alle ingrediënten er. Als Hooverphonic het in het voorjaar van 2012 doet in de Elisabethzaal, dan kunnen een wereldberoemde hond en zijn baasje niet achterblijven in het najaar. Er zit meer in een (Samson)liedje dan je denkt. Woef. 

< Bert Hertogs >