Recensie La Forza del Destino

‘La Forza Del Destino’,  ( De Kracht van het Noodlot) de naam doet al iets vermoeden. Deze klassieke opera van de Italiaanse componist Guissepe Verdi werd gisterenavond in première gespeeld in de Vlaamse Opera in Antwerpen.

Dat het noodlot ongenadig hard kan toeslaan, wordt in dit verhaal bewezen. De Spaanse Leonora Calatrava (Catherine Naglestad), dochter van een markies, is hopeloos verliefd op Don Alvaro (Mikhail Agafonov). Hij is van Indiaanse afkomst en daar is Leonora’s familie allerminst mee opgezet. De vader van Leonora daagt Don Alvaro uit tot een duel maar die weigert. Jammer genoeg voor hem gaat zijn pistool af en doodt op die manier ongewild vader Calatrava. Het koppel vlucht maar verliest elkaar uit het oog en wanen elkaar dood. Leonora’s broer, Don Carlos (Vladimir Stoyanov), zweerde ondertussen bloedwraak (vendetta) te nemen op zijn zus en diens geliefde. Wat volgt is een drievoudige zoektocht naar elkaar, rust, wraak, God en de dood. In één adem.

Dit vrij dramatische stuk werd op een erg serene manier gebracht. Met een erg minimalistisch en donker decor: volledig zwart met een reliëf van een Latijns kruis. De religieuze toets in dit verhaal is onmiskenbaar, zowel Don Alvaro als Leonora belandden onder de vleugels van de monniken, maar dat lijkt hun niet te kunnen beschermen.

De muziek die het hele stuk begeleidde was ronduit schitterend gebracht, het is en blijft natuurlijk Verdi. Opmerkelijk was de prestatie van Naglestad, de sopraan liet haar verscheurde hart de tonen van verdriet uitzingen op een manier die niemand onberoerd liet. Niet alleen haar prestatie maar ook die van de talloze andere schitterende zangers werd enorm gewaardeerd. Het publiek dat operavoorstellingen bijwoont is eerder ingetogen, maar hier werd na zowat elke solo geapplaudisseerd.

Na afloop van de drie-uur-durende voorstelling werden de zangers en het orkest geëerd met een laaiend applaus en hier en daar een overtuigde ‘bravo!’.

< Delphine De Metsenaere >