Recensie Cirkanto Volta

Volta vertelt het verhaal van Juan Trukyman, een zingende levensgenieter, en van Madam, een toeriste op vakantie in Juan’s exotische wereld vol zon en muziek. Ze leren elkaar kennen en worden dikke vrienden die elkaar graag plagen. Ze hebben een geweldige tijd samen tot het moment komt dat Madam’s vakantie erop zit en ze weer naar huis moet. Trukyman wil haar niet laten gaan en besluit met haar mee te reizen. Maar dan loopt het mis, hij wordt tegengehouden aan de grens omdat hij niet de juiste papieren heeft.

Het begint allemaal met een wandelend kubusvormig decor, waar plots uit het bruine doek tot groot jolijt van de kinderen het hoofd van Lars Senders met een eerder speciaal kapsel verschijnt. Na enkele leuke effecten komt hij tevoorschijn uit het doek en gaat aan de zijkant van het podium zitten, waar hij zal blijven voor de rest van de voorstelling en verantwoordelijk is voor de muziek. Ondertussen zien we enkele witte handen uit het doek verschijnen die vervolgens enkele instrumenten aangeven aan Senders die het allemaal mooi meespeelt.

Dan draait plots het decor in het rond en toont het twee verschillende huiskamers. We zien eerst Trukyman (Juan Luis Quintanar Arrieta) koffie drinken in zijn huis en clichématig achter kippen hollen, waarna ook Madam (Karen Claessens) aan de Belgische kant haar ochtendritueel uitvoert en haar koffer inpakt. Dan draait het decor terug rond en zien we een zonnig strand, uiteraard met palmbomen. Plots verschijnt een vliegtuig boven het decor dat rondcirkelt tot het uiteindelijk landt en we verschillende mensen – uitgebeeld door poppen – zien uitstappen. Ook Madam komt weer achter het decor uit met haar koffer en gaat onmiddellijk genieten van de zee en het strand. We zien haar naar de zee trippelen en vervolgens meegesleurd worden door een golf. Tuimelend gaat ze over het podium tot ze weer op haar plek terechtkomt en hilarisch het zand uitspuwt.

Dan maken de twee hoofdpersonages kennis op het strand. Trukyman biedt Madam een strandstoel aan, maar voor ze eindelijk normaal kan zitten, zien we hen dartelen over het podium, meestal verstrikt in de stoel. Spelenderwijs leren ze elkaar kennen, waarbij we hem zien jongleren met oranje balletjes en opnieuw het doek wordt gebruikt om te spelen met hoeden en handen tot grote verwondering van de kinderen. Ook de ouders worden getrakteerd op een leuke choreografie waarin Trukyman en Madam enkele mooie jongleerkunsten laten zien. Wanneer de twee verdwijnen en hun rol wordt overgenomen door de poppen in het decor, zien we die laatsten nog een korte romance beleven. Maar ook aan alle mooie vakantieverhalen komt een eind, want het vliegtuig staat weer klaar. Trukyman haalt ook zijn koffer tevoorschijn en na een vrolijk dansje staan de twee in de rij voor de douane. De pret is helemaal over wanneer blijkt dat Madam hem moet achterlaten en er hangt even een verdrietige sfeer.

Dan zien we opnieuw het decor met de huiskamers en verschijnt Madam met een droevig gezicht. Uit haar koffer haalt ze een foto van Trukyman tevoorschijn, geeft de foto een kus en hangt hem op. Ook Trukyman doet hetzelfde aan zijn kant en zo wordt het verhaal afgesloten. We misten dan ook het happy end in deze voorstelling. Jonge kinderen zullen de boodschap namelijk niet direct begrijpen. Gelukkig kregen we nog even een vrolijk deuntje mee waarop ook de kids mochten meeklappen en zo toch met een smile de zaal verlieten.

< Catherine Gysels >