Recensie Kodo One Earth Tour

Zelfs in een concertzaal ontkomt men niet aan de tragedie van het moment. De oproep tot 1 minuut stilte werd door het publiek wezenloos opgevolgd.  Of het in de sterren stond geschreven zal niemand ooit kunnen zeggen maar het woord KODO heeft 2 betekenissen: ‘kinderen van de drum’ en ‘hartslag’. En laat nu net de hartslag niet alleen de bron van alle ritmes maar ook van het – soms te korte - leven zijn. 

Sinds 1981 toert KODO met hun vermoedelijk eeuwig durende ‘One Earth Tour’. Al die jaren proberen zij met iedereen en elke cultuur te communiceren door middel van het geluid van hun taiko-drums. We hebben gedurende deze periode al tweemaal mogen proeven van hun percussiekunsten en het meest opvallende evolutie is de nu actieve participatie van 2 vrouwen. In het verleden was hun rol namelijk beperkt tot een vorm van tussenact waarin ze, getooid in kimono’s, een traditioneel dansje pleegden.

Een voorstelling van Kodo onderga je. Op het podium zie en hoor je muzikanten die op een gedisciplineerde wijze een varia aan percussie-instrumenten beheersen. De kunst van taiko-drummers is namelijk een combinatie van kracht, kunde en conditie. Hun gespierd en pezig lichaam geeft zich volledig terwijl zij badend in het zweet hun acts uitvoeren. Het lijkt allemaal zo eenvoudig en ingewikkeld tegelijkertijd. Timing en techniek zijn onontbeerlijk, alleen te verwerven door jarenlange oefeningen. 

Zoek hier geen showgehalte, Stomp-gewijs, maar  pure percussie die de liefhebbers gedurende een tweetal uren in hogere Zen-sferen brengt. Landelijk kan u hen nog aan het werk zien op 24 maart 2012 in Oostende en 26 maart 2012 in Brussel. Daarna vertrek het collectief terug naar Japan voor een korte toer. 

< Danny Héroufosse >