Recensie Balthazar

Balthazar is geen onbekende meer in het indie rock circuit. In 2006 won het vijftal uit Kortrijk/Gent de KBC Publieksprijs tijdens de Humo’s Rock Rally en sindsdien is de band er enkel op vooruit gegaan. De laatste maanden speelde Balthazar onder andere een Europese tour en stonden ze op showcase festival SXSW in de Verenigde Staten waar ze meer dan positief werden onthaald. We mochten dan ook blij zijn dat ze nog eens in België speelden nadat we ze eind december nog aan het werk zagen in het voorprogramma van dEUS. 

De groep had gekozen voor een mix van bekende hits uit debuutalbum ‘Applause’ (2010) en het nieuwe album dat rond augustus 2012 wordt uitgebracht. Balthazar heeft in elk geval zijn eigen, harmonieuze sound behouden en stond er van bij het begin. Songs als ‘Sinking Ship’ met een vrolijk melodietje en perfecte samenzang konden dan ook op heel wat applaus rekenen. Ook het zwaardere ‘Blues For Rosann’ kreeg heel wat bijval. Bij ‘The Oldest of Sisters’ leek de aandacht van het publiek dan weer weg te ebben. Niettemin moet worden gezegd dat de groep muzikaal is gegroeid en dat de volgende plaat nog meeslepender is dan de vorige. Elk nummer lijkt ook iets nieuws mee te krijgen dat we voorheen nog niet hadden gehoord. 

Toch werd het publiek vooral laaiend enthousiast bij het horen van de daverende intro van ‘The Boatman’ dat als vanouds inslaat als een bom. De handen gaan dan ook op elkaar wanneer drummer Christophe Claeys het beste van zichzelf geeft, wat gepaard gaat met een felle belichting.  Bij ‘Fifteen Floors’ zien we ook de rest van de band energiek over het podium dwarrelen. Wanneer de schitterende reprise na een perfect getimede stilte komt, klinkt vervolgens terecht heel wat gejuich uit het publiek. 

Het vijftal is bezig aan een prima set en live draait het duidelijk gesmeerd en foutloos. Bij hit ‘I’ll Stay Here’ zien we bij zijn stuwende outro opnieuw ettelijke handen de lucht ingaan, terwijl ‘Hunger At The Door’ eerder een rocky saus over zich had gekregen. Het smaakte in elk geval naar meer. Het was dan ook jammer dat de band oude hits als ‘Bathroom Lovin’ Situations’ niet meer bovenhaalde, zeker op een thuismatch als dit. Tijdens de tamme bisronde leken heel wat fans eerder te wachten op de oudste hits van Balthazar wat te merken viel aan het lauwere applaus. Gelukkig kregen we nog een perfecte afsluiter met ‘Blood Like Wine’ waarmee de band ons op het nippertje nog wist te overtuigen. 

Het geheel zag er dan ook op zich boeiend uit en de band is ongelooflijk sterk in het live spelen van hun oude en nieuwe songs, maar toch scheelt er nog wat aan de performance. De set werd bijna aan een stuk door gespeeld wat ergens toch jammer is. Balthazar heeft een internationaal potentieel dat in bijna elke noot weerklinkt en dan hoef je niet meer te bescheiden te zijn.

< Catherine Gysels >