Recensie Annie

De familiemusical Annie is eindelijk weer in Antwerpen. Het is ondertussen van 1992-1993 geleden dat deze schitterende musical nog in onze stad te zien was. Toen nog in het KJT (tegenwoordig: het Paleis, de buren van de Stadsschouwburg). 16 Jaar geleden dus, het lijkt wel een eeuwigheid.

interview met Marijn Devalck

interview met John Yost

Een compleet andere versie kregen we te zien, andere acteurs, andere decors, andere arrangementen, en nieuwe teksten*. Tijdens de première in Antwerpen kregen we alle hoofdacteurs aan het werk te zien. Daisy Thys schitterde als Miss Hannigan, de bazin van het weeshuis waar Annie woont. Thys zet de perfecte Hannigan neer, een eenzame alcoholicus die wat gefrustreerd in het leven staat en eigenlijk kinderen haat. In “Meidengrut” naar het Engelse “Little girls” kan ze voluit haar frustraties van zich afzingen. Sterk nummer, knap gebracht. Ook hilarisch zijn  Sasha Rosen als Lily en Steve Beirnaert als Rooster. Zij zitten, net als velen in het New York van de jaren ’30 wat krap bij kas. Wanneer Annie gevraagd wordt door miljardair Oliver Warbucks om de kerstdagen bij hem door te brengen, zet hij na een tijd alles op alles in om Annies ouders terug te vinden. Hij looft daarvoor 50 000 dollar uit. Lily en Rooster zien hun kans schoon om zich als nepouders te vermommen. Miss Hannigan gaat mee in het complot en geeft haar broer en diens liefje belangrijke informatie.

Tijdens het heerlijke “Pak de poen” naar het origineel “Easy street” dromen ze al van het vele geld dat ze zo makkelijk kunnen verdienen. De drie gaan in het kantoortje van Miss Hannigan uit de bol.

Marijn Devalck (Oliver Warbucks) schittert vooral in het tweede deel van deze musical. In het eerste deel speelt hij vooral de norse miljardair. Maar stilaan zien we hem evolueren in deze musical en zien we bij hem emoties los komen. In een vertederend “Er mist iets” zingt hij dat hij eindelijk gevonden heeft wat hij zocht, een dochter. Devalck brengt het er prima vanaf. Weliswaar zet hij niet veel kracht op zijn stem, die nog wat hees klinkt na zijn ongeval van enkele jaren terug. Toch weet hij te overtuigen en zingt hij vlekkeloos. Gezien de omstandigheden vinden we dit een knappe comeback.

Heel wat mensen reageren op de radio-oproep van Warbucks en zeggen dat ze de ouders van Annie zijn. “Ze zijn allemaal arm, maar een radio hebben ze wel” zegt Devalck fijntjes. Een kleine zin, die o zoveel zegt, nog steeds eigenlijk. Een deel van het publiek kan er best om lachen. Ook Thys is o zo herkenbaar, en laat af en toe wat Antwerps dialect horen.

Ook Ann Van Den Broeck  (Grace Farell) schittert als de assistente van Warbucks. Wanneer Annie voor het eerst wat verdrietig is, omdat haar “ouders” haar komen halen, port Farell haar op terwijl ze Dromen/Morgen zingt. Wat een stem heeft die Van Den Broeck toch, telkens is het genieten om haar live aan het werk te zien. En ook nu weer schittert ze en haalt ze schijnbaar moeiteloos de hoge noten en geeft ze het juiste gevoel aan haar songs mee.

Maar dé revelatie van Annie, is uiteraard de Annie zelf. Tijdens de Antwerpse première zagen we Laura Tesoro aan het werk. Al van bij het begin greep ze ons bij de keel. “Wachten” naar het originele “Maybe” gaf ons al meteen een krop in de keel. En ook de eerste keer dat we “Morgen” van haar hoorde, kregen we kippenvel. Het blijft een ijzersterk nummer, dat dit keer heel teder, heel akoestisch gebracht werd met voornamelijk de gitaar en piano als begeleiding voor Tesoro en gaandeweg openbloeide met het ganse live orkest. Laura heeft duidelijk musicalbloed door haar aderen stromen als dochter van musicalouders. Toen ze een nummer zong met de hond aan de leiband, liet ze zich ook niet uit haar lood slaan. Het hondje liet het ganse nummer zijn achterwerk aan het publiek zien. Daardoor hoorden we wel wat mensen lachen. Toegegeven, het was een grappig zicht ook. Tesoro bleef doorzingen en trok zich er niks van aan. Je moet het maar doen om in zo’n omstandigheden door te blijven zingen als elfjarige. We zijn dus vol lof over Laura Tesoro, en wij niet alleen. Ze kreeg ook –terecht- het grootste applaus én staande ovatie van het publiek op het einde van deze musical. Hoe je het ook draait of keert, het meisje dat de rol van Annie speelt, draagt deze musical volledig. Wat dat betreft, heeft regisseur John Yost en zijn team de perfecte cast bij elkaar gebracht. Chapeau.

Annie speelt nog tot 18 januari in Antwerpen en trekt daarna naar Oostende, Hasselt en Gent.

< Bert Hertogs >

* Voor de vertaling en bewerking van de teksten stonden Allard Blom en Bruno Van Heystraeten in. In het KJT waren dat destijds Jos Dom en Bart Bracke.