Recensie Franz Ferdinand | Dour Festival 2012

Het typevoorbeeld van de hautaine cultuur van het Verenigd Koninkrijk, dat zijn de vier mannen van Franz Ferdinand. Altijd strak in het pak, en de haren netjes gestyleerd. Ook op deze eerste dag van het Dour festival zagen ze er piekfijn in orde uit. Van het optreden kon minstens hetzelfde gezegd worden.

Britse rock van de bovenste plank, daar zat het publiek al de hele dag op te wachten. Franz Ferdinand was dan ook de eerste band die de menigte voor de mainstage van voor tot achter in beweging kreeg. Het typische geluid van de band leent daar wel toe, in hun songs zit steeds een soort van wandelritme waarop  er wel moet bewogen worden.  

Niet te overtreffen was ‘Take me out’, iedereen schreeuwde  het uit. Daarop zei frontman Alex Kapranos dat de hele band zich erg welkom voelde in België. En dat ondanks die ‘fucking rain’ zoals hij het zelf uitdrukte.

De hele set was er één van hoogtepunten ‘Ulysses’, ‘Do you wanna’, ‘Matinée’ en afsluiten deden ze met ‘This fire’. Ondanks de gietende regen stond de wei figuurlijk in lichterlaaie.

< Delphine De Metsenaere >