Recensie Onvoltooid Verleden | Theaterfestival 2012

Enkele jaren geleden zagen we De Geruchten door Olympique Dramatique en Het Toneelhuis. Deze bewerking van de gelijknamige roman van Hugo Claus was toen van de hand van Guy Cassiers. De Geruchten was een succesvolle bewerking vol knappe acteerprestaties en ingenieuze snufjes van lichteffecten, spiegels en microfoons. Vooral het stationsinformatiebord waarop gedachten vielen te lezen, viel erg in de smaak.

Net zoals het boek, krijgt de voorstelling een vervolg. Onvoltooid verleden is op vele vlakken een meer gestructureerde en op het eerste zicht rechtlijnigere bewerking. Het decor is imposant in z’n eenvoud. Een enorme muur van dossiers geeft de scène een zware en bewogen indruk.

Tom Dewispelaere herneemt zijn rol van Noël Catrijsse. In De Geruchten was het zijn broer, het hoofdpersonage René Catrijsse, die een misdaad beging en hierdoor het hele dorp op stelten zette. In Onvoltooid Verleden blijkt dat ook Noël misdaden heeft begaan.

Noël zit klaar om door ex-commissaris Blaute, een rol gespeeld door Jan Decleir, ondervraagd te worden. Wat volgt is een twee uur durend beklijvend luisterspektakel. Terwijl Noël zijn verhaal vertelt, is het Blaute die af en toe vanachter zijn bureau de vragen stelt of kanttekeningen plaatst. Decleir is gereduceerd tot een sidekick die het geheel voorzichtig in goede banen moet leiden.

Noël, die als kind met zijn hoofd op de grond is gevallen, stottert zich verder in zijn verhaal van moorden en misbruik. Maar is hij wel zo onschuldig in zijn eenvoud? Is hij te simpel om zich de details te herinneren of is hij te leep om zich op leugens te laten betrappen?

Dewispelaere schittert in Onvoltooid Verleden en laat het publiek aan zijn lippen hangen. Terwijl de whodunnit enigszins voor de hand ligt en de spanningsboog na twee uur toch vrij strak komt te staan, weet de voorstelling op geen enkel moment te vervelen. Alles wordt nog eens overgoten met de nodige dosis humor in de uitspraken van Noël. Dit alles maakt van Onvoltooid Verleden een schot in de roos.

< Nathalie Charlier >