Recensie Milk Inc. Miracle

“There was a time” … dat Milk Inc. in het Antwerps Sportpaleis één groot onophoudelijk feest was dat enkel onderbroken werd door een akoestisch setje. Een optreden waar het publiek onophoudelijk meezwaaide, meeklapte, meezong en dat de tribunes daverden zoals enkel Faithless het hen kon voordoen. Er was ook een tijd dat gastartiesten voor dipjes zorgden in het ganse feestgebeuren. Concert nummer 25 en editie 7 voor de Belgische dancegroep in de Oude Dame leverde een publiek dat na enkele seconden in het eerste deel de handjes al liet hangen. Medleys met covers, een dj set van Regi én gastartieste Jelle van LASGO waren de hoogtepunten van Milk Inc. Miracle. Dieptepunt: dj F.R.A.N.K. die compleet verloren in het geheel liep te wezen. Het moet zijn dat Milk Inc. zelf slechts over een handvol nummers beschikt die anno 2012 nog voor fire zorgen.

Het leek wel of het Sportpaleis vol met wedstrijdwinnaars zat die erg last minute te horen kregen dat ze die avond naar het concert mochten gaan. Bitter weinig sfeer te beleven, een middenplein waar toeschouwers erg veel ruimte rond zich hadden, … het drukte blijkbaar de sfeer in het begin van de show. C02-jets, bliksemschichten op de 3 horizontale rechthoekige ledschermen, kondigden Storm aan. Milk Inc. klonk erg goed, de stemmen van de backings waren even luid afgesteld als die van Linda, zodat het een en ander verdoezeld kon worden. En ook de visuals waren erg verzorgd. Bij In my eyes en Tonight zagen we via animatiebeelden gebouwen, muren waar de lyrics met graffiti op gespoten werd, of grote letters met witte lampen in die oplichtten bij TONIGHT. Het moet gezegd: in beeld en klank was erg veel zorg gestoken.

Zagen we bij Clouseau20 nog veel blokjes in de vormgeving, dan waren ze ook bij Milk Inc. van de partij. Tijdens verschillende songs zoals Shadow doken ze op, rond en in de live beelden van de show. Een eerste Milk Inc. medley met oa Guilty in werd wel gesmaakt, maar potten brak de groep tot dan niet. Erg opvallend dus dat Jelle Van Dael van LASGO wel voor de ommekeer zorgde. Een zeer ontwapenende Van Dael straalde en ging er voor. Ze koos voor een korte zwarte outfit waardoor ze haar troef: de benen, maximaal kon uitspelen.

Het publiek wou geen glimp missen van haar, veerde uit de stoeltjes, danste en klapte mee op LASGO’s grootste hit Something. Immer sympathieke Jelle mocht daarna een Milk Inc.- song brengen. “Never again” bleek opnieuw een schot in de roos. Groene en roze bollen zagen we in de visuals, het publiek brulde de “ooh”’s mee en Jelle ging zo waar op de knieën op de catwalk. Wat een uitstraling, en met wat een goesting stond ze er te zingen! Dat straalde duidelijk over op het publiek. Zij en enkel zij deed het feestje écht starten. Een prachtige verdienste.

De meegezongen “ooh”’s uit Kernkraft 400 van Zombie Nation gingen over in de intro van No angel. Een slimme covermedley met onder andere You’ve got to love van Florence + The Machine, We found love van Rihanna, I follow rivers van Lykke Li, Somebody that I used to know van Gotye, Levels van Avicii en Euphoria van Loreen werd stevig meegekeeld. Scoren met dank aan anderen, noemen we dat. Pas op het einde van het tweede deel maakte Milk Inc. zelf het verschil met Run, maar voornamelijk Go to hell.

Milk Inc. ging horizontaal en op en neer na de pauze. Het begon bij Race waarbij de catwalk naar boven ging en een tweearmige molen bleek die Linda en Regi een toertje liet doen waarbij ze ook de buitenkant van de tribunes naderden. Ook nu bleek een Milk Inc. -medley wel ok maar gensters sloeg Regi pas later in een korte dj set. Gangnam style, We will rock you, We are Young, We are your friends, en een waanzinnig luid meegebruld Sex is on fire deden een te lange Summerjam en Discotex met DJ F.R.A.N.K. en een Momentum dat het moment niet ving, en te lang duurde, snel vergeten.

Sunrise begeleid op akoestische gitaar en piano zorgde ervoor dat de groep en het publiek even stoom konden afblazen. Miracle begon akoestisch maar trok halfweg terug de dancekaart en leidde ons naar de finale met Whisper en Blackout dat traditioneel in het donker gezongen wordt op enkele stroboscoopmomenten na.

Afsluiter Insomnia was instrumentaal dan wel een feestje, Jelle, Linda en Sylvie zochten nog iets te veel naar hun zangrol. De band gaat af, het publiek laat duidelijk horen dat het bissen wil, maar echt brullen doet het niet. Dus helpen de bandleden even door de melodie van Seven Nation Army in te zetten waardoor de “oh”’s uiteindelijk na een voorzet toch meegekeeld worden. Erg spontaan kunnen we het publiek dus niet noemen. Een tiental man komt met mijnwerkerslampen op het hoofd achteraan de tweede ring van het Sportpaleis naar de zijkant, klautert op een ladder die hen in de nok van het Sportpaleis brengt. Grote ballonnen  duwen ze naar beneden en zijn hét speelgoed bij uitstek voor Walk on water. We hoopten dat er water in zat, maar dat bleek niet het geval. Eerder brak La Vache 2011 als eerste toegift geen potten: de originele versie is gewoon beter.

Mirakels kregen we dus niet van Milk Inc, behalve dan het bericht dat de groep volgend jaar op 19 oktober 2013 voor de achtste editie en show nummer 27 wil tekenen. Nieuw materiaal dat ons omverblaast, en een Milk Inc. 2.0, waarbij de sound geüpdated wordt aan de huidige trends in de dance- of zelfs dubstepwereld is stilaan nodig.

< Bert Hertogs >

De setlist:

Deel 1:

1. Intro
2. Storm
3. Tainted love
4. Shadow
5. Fire
6. Medley (met oa Nomansland, Dance 2 Forget, Guilty en Wish)
7. LASGO medley
8. Something
9. Never again (Jelle)
10. No angel
11. Covermedley (met oa You’ve got the love, We found love, I follow rivers, Somebody that I used to know, Levels en Euphoria)
12. Run
13. Go to hell

Deel 2:

1. Intro
2. In my eyes
3. Tonight
4. Race
5. Forever
6. Medley (Oceans, Breathe without you, Land of the living)
7. Summerjam
8. Discotex
9. Momentum
10. Dj set Regi
11. Sunrise (akoestisch)
12. Miracle (akoestisch)
13. Whisper
14. Blackout
15. Insomnia (met Jelle van LASGO en Sylvie)

Bis:

1. La Vache 2011
2. Walk on water