Recensie Delphic

‘AB Club’ lazen we maandagavond een beetje bezorgd en zelfs lichtjes beteuterd voor we naar het concert van Delphic trokken. De band uit Manchester was nochtans eerder aangekondigd om op te treden in de zaal, minstens de box. Niet te verwonderen ook voor de groep die in 2010 succes kende met single ‘Doubt’, een derde plaats wist te bemachtigen in de BBC Sound of en vervolgens nog eens een succesvolle passage liet noteren op Rock Werchter. Na een korte pauze staat het kwartet er weer met ‘Collections’ en vat het in Brussel hun Europese tour aan.

Opener ‘Baiya’ maakt meteen duidelijk dat de Britten nog steeds vasthouden aan hun elektrorock uit debuut ‘Acolyte’. De band geeft het publiek weinig ruimte tot stilstaan en bindt vanaf de eerste song de muziek bijna naadloos aan elkaar zodat het bij momenten wel een dj set lijkt. ‘Halcyon’ en ‘Freedom Found’ denderen verder op de Club af, delen bijna mokerslagen uit die gelijken op New Order en Orbital en slaan de AB even uit haar lood in al hun hevigheid.

Toch kauwen frontman James Cook en zijn band niets na uit het dancegenre en valt op dat ze intussen een geheel eigen stijl hebben uitgebouwd die een mix inhoudt tussen electro en gitaarmuziek. Brussel lijkt langzaam bij te komen en wordt steeds beweeglijker bij de spacy intro van een mooi vol klinkend ‘Memeo’. Toch brengt Delphic met ‘Don’t Let The Dreamers Take You Away’ evenzeer een sterke, intense loungesound waar je op je gemak naar kan luisteren in de zetel thuis. De beats laten je maag niet tollen, je oren niet suizen, maar komen zoetjes binnen wat de band in haar genre bijna bevrijdend uniek maakt.

Een lang uitgesponnen ‘Red Lights’ en een dreunend ‘Monumentary’ vormen de duizelingwekkende intro voor bekendste ‘Doubt’ waar we de eerste rijen vlotjes zien rondspringen. Als Delphic immers een ding kan, dan is het wel hun passie overbrengen op het publiek. We zien het gedans gedurende het ganse concert gestaag toenemen en tot een climax komen tijdens de laatste nummers. ‘Acolyte’, dat bij momenten de vrolijke sound overneemt van computerspelletjes, sluit het eerste, geslaagde concert op Europese bodem van de Britten uiteindelijk af.

Elektro van topniveau, als u het ons vraagt, en daar willen we deze zomer graag wat meer van. Als het kan, liefst op elk festival.

< Catherine Gysels >

Setlist:

1. Baiya
2. Halcyon
3. Freedom Found
4. Memeo
5. Clarion Call
6. Don’t let the Dreamers Take You Away
7. Red Lights
8. This Momentary
9. Doubt
10. Atlas
11. Counterpoint
12. Acolyte
13.