Recensie Guga | Maestroloog

Een concertsite die naar een comedy show trekt. Dat kan toch niet? Uiteraard kan dat wel. Zeker wanneer het om Guga Baúl gaat (bekend om zijn geweldige imitaties van Jan Becaus, Greet De Keyser en Geert Hoste in Tegen de Sterren op). Op een avondje imiteert hij journalisten,  sportmannen, bekende koks, BV’s die het al dan niet moeten hebben van hun rondingen en zangers als Raymond van het Groenewoud, Stijn Meuris, Luc De Vos (Gorki), Jimmy B, Bart Peeters, Rick de Leeuw, Willem Vermandere, Frans Bauer, Ozark Henry en Zjef – “jawel ik volg mijn actualiteit” - Genie.

Rode draad doorheen de voorstelling is Freddy de Kerpel die onder andere Frank Vander Linden (De Mens), en Patrick Lefevre opbelt om hen lid te maken van de “FR- club” voor mannen met een naam die begint met de letters “Fr”. Laurent Bailleul vertelt dat elke BV zijn carrière begon met een imitatie. Lotti die Elvis nadeed, Christoff begon als Luc Steeno, Steeno op zijn beurt als Will Tura. Bij Bailleul was het Chris Van den Durpel. Thuis zat ie zijn moeder urenlang achterna met de legendarisch woorden “Is’t eten nog nie gereed?“ van Sylvain Vangenechten waarna hij als Jimmy B vertelt hoe een dag op school er uit zag. Aan stofwisseling doen met de leerkracht van chemie, spanning en weerstand meten bij fysica, aftrekken bij wiskunde. Baúl zet het in een rotvaart neer en switcht in no time van de ene imitatie op de andere.

Hij consulteerde zogezegd comedians om tips te krijgen hoe hij een goede one man show kon brengen en die onder de marktprijs in de markt zou kunnen zetten. Geert Hoste, en Philippe Geubels doet ie dan onder andere na. Op Geubels kenmerkende droge en wat monotone toon, geeft ie de tip: “Zo weinig mogelijk bewegen en veel geld verdienen, gelijk de Marokkanen.” Kris en Yves ziet ie dan weer als de hedendaagse versie van Gaston en Leo waarbij Yves aangever en afwerker tegelijkertijd is. “Mijn doel” vertalen in het Frans? “Mon goal”, verder laat hij Yves “ik word hier down van” en “ik word depres – Yves” zeggen. Spelen met taal, ook dat doet de zevenentwintigjarige komiek.

Met awardshows als de Nacht van de Vlaamse Televisiesterren steekt ie verder de draak. Ook dat is een andere rode draad doorheen de voorstelling. “Lach van het jaar” gaat naar Filip Peeters. “Wie u te weinig op televisie zag vorig jaar”: blijkt Rick de Leeuw om te eindigen met de “Kok van het jaar”. Met de klassieke ingrediënten ‘simpel’, ‘lekker’ en ‘eenvoudig’ van Jeroen Meeus en het overdreven “een klein beetje bijkruiden” haalt ie de kok door de mangel. Ook Piet Huysentruyt moet er aan geloven en zijn wel erg commerciële aanpak (“zonder Huysentruyt-kruiden en potten en pannen uit Blokker gaat het niet lukken”). Baúl doorprikt dus het “educatieve” van zo’n programma’s. Eigenlijk draait het voornamelijk om commerce.

Met een iets te Hollands accent imiteert hij verderop Stef Wijnants die een voetbalverslag in de toekomst aankondigt. Johan Boskam geeft tekst en uitleg over de match Beerschot – Antwerp in vierde provinciale. De volle Arenberg proest het uit. Touché. Andere imitaties van Tom Boonen, Kevin Pauwels en een geweldige Michel Wuyts, met overdreven foutieve accenten op woorden, en het eindeloos uitweiden over vanalles en nog wat, inclusief geschiedenis van het plaatsje waar de renners voorbij komen, kan op erg veel bijval rekenen. “Ah de koers is afgelopen. De winnaar: Classemento Generali. Nog nooit van gehoord.” Ge-wel-dig. En verder is er nog de hoge stem van Johan Museeuw, “een groot kampioen, de distel van Gistel die in de derde persoon over zichzelf praat”. De kleine kantjes van bekende mensen uitvergroten, Guga is er een meester in.

De snelheid van de show zorgt ook voor dipjes, al dan niet gepland om de spanningsboog goed te houden. Jan Becaus en Greet De Keyser komen vertrouwd over, maar de sketches waren al spitsvondiger op tv. De imitatie van Rick de Leeuw was ook op zijn beurt ronduit zwak en ook de meerwaarde van de tussentijdse evaluatie door Marc Didden was ons niet meteen duidelijk. Het maakte één van de hoogtepunten van de show, “hoe artiesten een song schrijven” een van de meest hilarische momenten. “Ik kijk in de lucht en ik zie een hemel zo blauw, en ik denk aan jou” brengt hij als Stijn Meuris, Stef Bos, Luc de Vos en Frans Bauer. De karakteristieke ijle en hoge stem van die Nederlander zet ie zuiver neer. Uiteraard mag het “lalala”-moment niet ontbreken. Feest. Om Yevgueni na te doen – fijn om weten: Bailleuls manager is ook die van Yevgueni – heeft hij een hulpstuk nodig om wat nasaal te klinken. Enkele lijnen uit “Als ze lacht” brengt hij. Als Bart Peeters en Willem Vermandere zingt hij ook “Rustige oude dag” van Urbanus, een ode aan het publiek op de eerste twee rijen van de Arenberg.

Het rock and roll-leven van Raymond van het Groenewoud heeft ie sterk geanalyseerd. Met 1 zin in Raymonds kenmerkende stijl, en mimiek heeft hij de zanger meteen beet: “Ik heb een liedje geschreven, het heet “Pijpen in open lucht”, een vertaling van Bob Dylans “Blowing in the wind”.

Guga Baúl staat in het seizoen 2013-2014 opnieuw in de Arenbergschouwburg (mei 2014) en andere CC’s met deze uitstekende show. Humor in sneltreinvaart met een rits aan BV’s die de revue passeren. En dat aan een scherpe prijs-kwaliteitsverhouding. Alleen een safe ontbreekt nog. U gaat toch ook?

< Bert Hertogs >