Recensie Laurent Garnier - Pendulum

Een voetbalstadionsfeertje treffen we aan bij het begin van de set van Laurent Garnier. Die had een trompettist, saxofonist en toetsenist bij om de sounds die hij uit zijn draaitafel liet horen kracht bij te zetten. We merken ondertussen dat de sfeer, hoewel het nog steeds behoorlijk warm is, veel beter is aan de kant van de Pyramid Marquee dan aan het hoofdpodium. Ook de repetitieve beats van Pendulum weten vooral het jonge volkje op te zwepen. Moeiteloos gaan de handen de lucht in. Propane nighmares scoort bijvoorbeeld zeer sterk . Regi hoeft dus niet te vrezen zondagavond: de vele tieners die deze tent gevonden hebben zijn al klaargestoomd. De plankenvloer daverde bij momenten. Maar Milk Inc. zal het wellicht nog iets harder doen daveren daar (als de jongelui tenminste nog de energie over hebben). Het lijkt dat het publeik vooral valt voor optredens waar voldoende synthesizerbeats in steken.