Recensie Samson en Gert Kerstshow 2013

Naar de Samson en Gert Kerstshow gaan als volwassene zonder kinderen. Je moet al Showbizz Bart heten of een ander journalist zijn, om daar nog mee weg te komen thuis, bij je familie en vrienden. Elk jaar opnieuw wordt het knap lastiger om die traditie te verdedigen. Dé reden waarom we onder andere blijven gaan: het freewheelen, de versprekingen en slappe lach van Walter Baele, Koen Crucke, Walter de Donder en Gert Verhulst. Ook nu weer was het van dattum. Ei zo na kondigde Verhulst de komst van het personage dat Crucke neerzet aan als “Prins Albert”.  Crucke nam zijn tijd, en kon alle kanten op toen hij “Ten eerste is het Alberto en ten tweede …” aanvatte als repliek. In plaats van te verwijzen naar een piercing door de eikel van de penis, loste de bekende Gentenaar het nog zedig op en antwoordde met een knipoog naar het vorstenhuis. Het is de Samson en Gert Kerstshow ten voeten uit.

Voor het eerst ging de show door in Plopsaland de Panne en sloot daarmee terug aan de traditie van weleer om er een dagtrip voor gezinnen met jonge kinderen van te maken. Vroeger zat in het ticket voor de show in de Koningin Elisabethzaal een bezoek aan de zoo van Antwerpen. Tot die zaal om verbouwingsredenen sloot. Het is die combinatie: show en dagje in een pret/dierenpark die al jaren een gouden formule is. Ook nu is de Samson en Gert Kerstshow al enkele maanden zo goed als uitverkocht. Tot en met 30 december goed voor 3 shows per dag in het gloednieuwe en comfortabele Plopsatheater dat zo’n 1400 stoeltjes telt. Jaren heeft Studio 100 zijn eigen zaal in Antwerpen willen hebben. Nu heeft ze ze, alleen staat ze in de Panne. Een win-win situatie voor het bedrijf en het pretpark dat de komende jaren nog zal groeien en ook voor de kustgemeente de Panne. De verliezer in heel deze zaak is Antwerpen.

Deze Kerstshow is een traditioneel verhaal geworden waar de 4 vrienden en Samson van locatie A naar locatie B moeten en hindernissen moeten overwinnen. Samson blijkt niet al te best geslapen te hebben omdat hij wat “zwaluwachtig” was voor de show. Uiteindelijk valt hij in slaap en droomt ie van Sprinkel (Patrick Onzia), de assistent van de Kerstman. De zingende hond en zijn vrienden zijn bij hem uitgenodigd om het grootste cadeau ter wereld in ontvangst te nemen in zijn paleis. Het gezelschap moet daarvoor de Rode Lantaarn volgen die hen de weg wijst. Die brengt hen bij het Pirateneiland, het Sprookjesbos en Luilekkerland.  Onderweg worden er op de plek waar de vrienden vertoeven erg veel Samson en Gert-songs gezongen.

Studio 100 mag dan wel in mindere mate geïnvesteerd hebben in een prachtig decor (lees: het glamourgehalte is dit jaar de grote afwezige, geen showtrappen zoals we ze kennen uit de shows in Antwerpen dus) maar de kostuumafdeling daarentegen leverde weer erg puik werk af. Zo zagen we “We gaan naar zee” het Samsonballet – allemaal meisjes trouwens – in 30s wit en rood gestreepte badpak met schouderbanden en broekje in één stuk. Maar Studio 100 ging nog verder. Kwam in de Sinterklaasshow dit jaar de rol van het Studio 100-koor al meer dan ooit naar voor, dan speelde het productiehuis ook deze keer die troef uit. 3 meisjes, we schatten dat ze 8 waren, namen de microfoon, en zongen elk een stukje solo uit “Lieve Samson”, loepzuiver, geen podiumstress te merken. Eentje vergat de tekst even, maar herstelde zonder een vin te veroeren. Wie de song niet kende, had niet door dat ze even een black out had. Straf dat zo’n jonge kids zo professioneel blijven in zulke omstandigheden.

Ook Verhulst kreeg zijn solo in “Piraten-potpourri”. Hij genoot heerlijk theatraal van dat solo moment. “Succes hé” plaagde Crucke hem even voor hij met veel allure de volgspot opzocht, rechts opzij van de andere acteurs. Die plaagstootjes, we houden er van. Uiteraard kreeg Crucke zijn deel en mocht hij als Alberto lispelen in het Sprookjesbos toen hij de knappe Prins tegenkwam. Flirterig stelde hij “Kom jij hier vaker?” Waarop de prins “Alleen in het weekend” antwoordde. Hilarisch en ook het bonte gezelschap had moeite om de slappe lach niet te krijgen waarop Baele laconiek zich afvroeg wat het probleem is. “Ik weet wat het probleem is!” proestte Verhulst het vervolgens uit verwijzend naar het gay tafereeltje tussen Onzia en Crucke. Die laatste mag in de show tot twee keer toe een fragment “Geef me vleugels” uit de musical “de Kleine Zeemeermin” solo brengen.

Verder waren er enkele technische problemen tijdens de tweede show. Steevast kiest Studio 100 in tegenstelling tot andere producenten om te blijven doorspelen, te freewheelen en van de voorvallen iets ontzettend grappigs te maken in plaats van de showstop die het publiek uit het verhaal haalt. Zo bleef Samson te lang steken in het podium. “Ik zit diep” zei Dirk Bosschaert (de stem van Samson) daarover terwijl Gert grapte dat we eerst enkel het achterwerk van Samson zagen. Ook de muzikanten gingen per nieuwe locatie mee in het thema (zo kregen ze een koksmuts op in Luilekkerland, dan weer een dwergenmuts in het Sprookjesbos) al bleven ze op die laatste locatie te lang in de coulissen hangen. “Ha daar zijn de zeven dwergen eindelijk” relativeerde Verhulst met een kwinkslag. En op het einde toen de confettikanonnen lange goudkleurige slierten lanceerden zoals de Anubis-rollercoaster grapte Verhulst tegen de kleinste fans “Allemaal mooi opplooien. Die kunnen we opnieuw gebruiken.”

En de kids? Die waren opvallend sterk in vorm, zongen alle liedjes van voor naar achter mee. Tijdens “Wie gaat er mee?” gooiden ze hun handen spontaan in de lucht tot verbazing van Verhulst en co die er op inspeelden en het publieksenthousiasme verder aanwakkerden voor zover dat nog nodig was. Achteraf kreeg iedereen een cd met tien nummers op die op “Wij gaan vliegen” en “Lieve Samson“ na allemaal verband houden met het eindejaar.

De Samson en Gert Kerstshow stond dus opnieuw garant voor een stevig meezingfeestje en ook de ouders konden opnieuw genieten van de tweede laag die Studio 100 elk jaar (al dan niet) subtiel toevoegt.  Jammer dat de weergoden niet meewilden en het druilerige regenweer een lang verblijf in Plopsaland niet toestond. Maar we hebben wél genoten van de meerwaarde. Eindelijk eens de Anubis Ride kunnen testen. De Samson en Gert Kerstshow heeft de ambitie om in zijn nieuwe thuishaven de traditie verder te zetten. Al doet het met een Antwerpenaar iets om zo’n monument van een show in eigen stad te zien verdwijnen …

< Bert Hertogs >  

De setlist:

1. Wij gaan beginnen
2. Geef me vleugels – Alberto (uit de kleine Zeemeermin)
3. Rinkel bel
4. Lieve Samson
5. Piraten-potpourri
6. Naar zee
7. Geef me vleugels – Alberto (uit de kleine Zeemeermin)
8. Wie gaat er mee?
9. Alles is op
10. Het kasteel van koning Samson
11. Vrolijke vrienden
12. Wij gaan vliegen
13. Kerstmis Kerstmis
14. Samsonrock