Recensie Katinka Polderman | Polderman baart zorgen

Je hebt blijkbaar geen gigantische budgetten nodig om een vermakelijke minimusical te maken. Cabaretière Katinka Polderman had genoeg aan een zelf geknutseld minitheater, wat marionetten, een camera en een bestaand televisieformat dat makkelijk te parodiëren viel. Aangevuld met een gezonde dosis zelfspot, een scherpe pen, een aparte kijk op de dingen en een plastisch taalgebruik, had ze voldoende materiaal voor “Polderman baart zorgen”. Het was niet meteen de meest flitsende show en de melodieën van de liedjes waren nogal aan de simpele kant. Maar Katinka bewees dat onze noorderburen toch heel wat verder staan als het op cabaret aankomt.

“Ik heb deze riedel van mijn ex geleerd. En hij is nog altijd een grote inspiratiebron.”   Op de gitaar weerklonk een eenvoudig melodietje en Katinka Polderman zong vol liefde over de sms’en vol beledigingen die ze nog geregeld mocht ontvangen en de bakstenen die door haar ex door de ruit werden gegooid. Uiteraard konden al deze dingen maar één ding betekenen: “Hij heeft me lief!”  Het was vooral de manier waarop ze “Vanavond slaap ik niet” bracht, die haar stijl mee typeerde: onverstoord, met een eenvoudige melodie en alsof er geen andere logica achter haar observaties kon steken. 

We zouden haast echt gaan geloven dat de liedjes van “Nick & Simon” enkel maar op cd verschenen zijn als middel tegen constipatie. De tekst van dit nummer omschreef in geuren en kleuren hoe de darmwerking gestimuleerd werd door dit Nederlandse duo uit Volendam. Katinka had geen enkele risico genomen en had elk verbloemend taalgebruik achterwege gelaten om te zorgen dat de boodschap duidelijk over kwam. Maar het taalgebruik kon blijkbaar nog plastischer en directer.  Daarvan waren we getuige in de “brief aan Johan”. 

In deze open brief aan een YouTube-gebruiker reageerde ze op cynische wijze op de manier waarop men tegenwoordig omgaat met het geven van kritiek. Ze ageerde tegen de praktijk waarbij men verscholen achter een pseudoniem de meest vulgaire commentaar schrijft zonder ook maar enig greintje van zelfbeheersing of respect. Ze vond een woordje uitleg bij “Er zit een vaginale anus in je heterokut.” toch wel op zijn plaats was. De humor die in haar weerwoord aan een zekere Johan verwerkt zat, kon haast niet cynischer of droger zijn. Wat een heerlijk staaltje van maatschappijkritiek en cabaret. 

Katinka Polderman bleek trouwens niet alleen vlot ter pen, maar kan blijkbaar ook goed overweg met de decoupeerzaag, wat knutselmateriaal en een lijmpistool. Voor deze voorstelling had ze zelf een minitheatertje gebouwd waarvan ze de decors makkelijk kon vervangen. Via een camera werden de beelden dan live op een groot doek achteraan het podium geprojecteerd. Dit bleek niet alleen handig om haar eigen ietwat chaotische leefwereld te illustreren, het bleek ook de ideale oplossing voor de one-woman musical over “De Rijdende Rechter”. 

In Nederland loopt al jaren een programma waarin burenruzies over net iets te hoog opgeschoten coniferen en kraaiende hanen de kleingeestigheid van Jan modaal ten volle illustreren. Het parodiëren van deze situaties  lag dus aardig voor de hand. Katinka had zich voor haar minimusical bediend van bestaande melodieën waaronder: “Don’t cry for me Argentina”, “My favorite things”, “Tomorrow” en “I dreamed a dream”. Ze had ze wel voorzien van een passende, Nederlandstalige tekst. Het wisselen van de achtergronden, het spelen met marionetten en de absurde twisten in de verhaallijn maakten het geheel tot een erg vermakelijk stukje amusement. Zelfs de zang was algemeen genomen van een erg behoorlijke kwaliteit al waren de hoge noten uit “I dreamed a dream” toch net een brug te ver. 

De vreemde eend in de bijt van deze voorstelling was “Jij ligt niet in dat bed”. In alle ander liedjes van Katinka Polderman zat er een vorm van humor en kritiek in tekst en uitvoering verweven, maar hier ging het om een ernstig nummer over de dood van haar grootvader. Het werd een erg persoonlijk en gevoelig nummer dat zijn sterkte mede te danken had aan het feit dat het woord “dood” net niet uitgesproken werd. Het was een kant van Katinka die we nog niet eerder gezien hadden maar best wel paste binnen de voorstelling. 

< Sascha Siereveld > 

De selist:

1. De voordeur
2. Vanavond slaap ik niet
3. Nick & Simon
4. Erge dingen
5. Jij ligt niet in dat bed
6. Ai Wei Wei
7. Musical “De Rijdende Rechter”
8. Chaos
9. Water in maart
10. Voyager