Waarom Rudimental niet zuiver drum and bass is

Rudimental is genomineerd voor 3 Brit Awards.  Op 19 februari 2014 weet het collectief of ze de award voor Britse band, album van het jaar en/of single van het jaar (Waiting all night) mee naar huis mag nemen. Home, dat is het debuutalbum van Rudimental dat vaak als “drum & bass meets soul” omschreven wordt. In  een interview met concertnews.be zegt Amir Amor (in het dagelijks leven Amir Izadkhah) dat jungle music eigenlijk dichter aanleunt bij wat hij samen met Piers Agget, Kesi Dryden en DJ Locksmith doet.

“Onze eerste single Feel the love werd al snel als drum and bass beschouwd. Maar het tempo was 157 wat niet meteen een correcte drum and bass tune is. Als ik een drum and bass-fan zou zijn, zou ik ook zeggen dat het geen drum and bass was. Mensen die van ons verwachten dat we dat genre brengen, zouden dus wel eens ontgoocheld kunnen zijn. Wat we brengen, is meer open.”

Ondertussen is het collectief uitgebreid tot 10 man op het podium. Trompettist Mark Crown heeft er nu een collega bij op saxofoon. Hoe hou je de sound van zo’n “melting pot collective” zoals ze zichzelf noemen, coherent en consistent? Vanwaar de keuze om digitaal én analoog op te nemen? Hoe kwam de band bij Emeli Sandé om de vocals op “Free” te zingen, of was het andersom?  Het zijn enkele vragen die hoofdredacteur Bert Hertogs aan Amir Amor stelde, lid van Rudimental en tevens platenproducer.

< Bert Hertogs | 5 februari 2014 >