Het meezingfeest dat ondertussen uitgegroeid is tot een traditie: Toppers in Concert. De heren waren aan een jubileumeditie toe en hadden als thema “Made in Holland” gekozen. René Froger, Gerard Joling en Jeroen van der Boom konden naar hartenlust grasduinen in het beste uit de voorbije negen edities aangevuld met nieuwe liedjes. Alles wat enigszins meezingbaar was en sfeer kon brengen, kwam in aanmerking. Het werd dan ook weer een erg gevarieerd programma dat alle stijlen wist te combineren: van Daft Punk, dance en techno over disco, ABBA, Motown, samba, rock en pop tot uiteraard de oer-Hollandse meezingers. En zoals altijd mocht ook in deze editie een schare muzikale gasten niet ontbreken. André van Duin, Frans Bauer, Eva Simons, Ray en Anita van 2 Unlimited en Henny Huisman makten hun opwachting onder de tulpen en de Nederlandse vlag. De sfeer was geweldig en er werd volop mee gezongen en gedanst. En deze feesteditie zou niet compleet geweest zijn als ex-Topper Gordon zijn kompanen niet zou komen vergezellen. Samen brachten ze nog eens hun songfestivalinzending “Shine”. En net toen we dachten dat we alles al hadden gehad, wisten de Toppers nog een laatste konijn uit hun hoed te toveren. Want er is natuurlijk maar één man die “You’ll never walk alone” kan laten klinken zoals het moet en ook die was van de partij.
De dress code voor deze editie van Toppers in Concert hing af van de plaats in de zaal. Zat je op de bovenste ring, dan moest je in het rood komen. Zat je op de eerste ring, dan was wit je kleur. Wanneer je beneden stond, moest je in het blauw komen. De fans hadden de instructies braaf opgevolgd en hadden binnen de opgegeven kleuren hun fantasie nog verder laten werken. We zagen melkmeisjes, pausen, supermannen en zelfs smurfen in het publiek staan. Het resultaat was wel dat de 67 000 toeschouwers als vanzelf de Nederlandse driekleur ging vormen in de Amsterdam ArenA. Doe daarbij nog de gigantische Nederlandse vlag die in de nok slingerde en de gigantische tulpen boven het podium en het thema was niet te miskennen.
Voor de klok de laatste seconden voor aanvang van het concert mocht wegtikken, weerklonk nog het “Wilhelmus” en dan was het in spanning afwachten hoe de heren dit jaar hun entree zouden maken. Het publiek telde mee af en dan weerklonken de tonen van Armin van Buurens “This is what it feels like”. Het vuurwerk en de confettikanonnen knalden er vrolijk op los en René Froger, Gerard Joling en Jeroen van der Boom verschenen in oranje pakken op een rijdende windmolen. De toeschouwers waren volledig opgezweept en stonden uitbundig mee te dansen en te zingen. En om die feestsfeer nog extra op te werken, werd er meteen een onvervalste “inhaken en meezingen”-medley tegenaan gegooid. Met “Het kleine café aan de haven” en “Tulpen uit Amsterdam” was succes gegarandeerd en speciaal voor Joling hadden ze ook nog “’t Is moeilijk bescheiden te blijven” toegevoegd.
De ambiance zat er al goed in, ondanks het feit dat er technisch toch het een en het ander mis scheen te lopen. Gerard Joling viel tijdens “All by myself” even weg en ook de klank van René Froger tijdens “I’ll never fall in love again” was verre van optimaal. Het probleem met de micro’s zou in het eerste deel geregeld terug opduiken, maar scheen toch opgelost te geraken tijdens de pauze-show. Het publiek liet het niet aan zijn hart komen en feestte lekker door. Zelfs wanneer Gerard wat verstrooid leek en vergat mee te zingen, kon dat de pret die derven. Men was gekomen voor een uitbundige meezing-party en die kregen ze ook.
André van Duin was de eerste gast van de avond en hij bracht eerst een selectie van zijn serieuzere nummers. Het waren misschien niet bepaald de grote meezingers, maar wel stuk voor stuk liedjes die in het collectieve geheugen staan gegrift en nu dus door zo’n 67 000 man gelijktijdig werden gebracht. In het tweede deel van de show zou hij nog eens terugkomen voor de carnaval-hits. Ook die gingen er in als zoete broodjes.
Het eerste rustpuntje in de voorstelling kwam er toen Jeroen van der Boom ging plaatsnemen achter zijn witte vleugel om het romantische “Home” te zingen. Hij droeg het nummer op aan het thuisfront en terwijl hij zijn liedje zong, zagen we beelden van Jeroen als vader en echtgenoot. Het tempo werd meteen weer opgekrikt en Gerard Joling mocht zijn versie van de Maywood-klassieker “Rio” brengen. De tropische klanken vulden de ArenA en we waanden ons even op het carnaval in Brazilië. De danseressen waren uitgedost met veelkleurige veren en uiteraard wilde Gerard daar niet voor onderdoen. Een extra dosis glitter maakte het beeld compleet al moest Gerard er wel op letten dat hij niet vergat om mee te lippen.
Wie ook altijd garant staat voor een feestje, is uiteraard Frans Bauer. Gekleed in een roze gilet en een colbert bracht hij een selectie van zijn grootste hits. De eerste polonaises trokken door de zaal en toen “Heb je even voor mij” werd ingezet, leek het even of het dak er af moest. Wat een feest. De Toppers gooiden er nog een medley met songfestivalhits tegenaan en Gerard Joling mocht daarbij de spits afbijten met zijn “Shangri-La”. “Eres tú” bleek tekstueel toch net iets te moeilijk, maar dat maakte de lalalalalalala van “De troubadour” dan weer ruimschoots goed.
Eén man mocht zeker ook niet ontbreken op een meezingfeest in de ArenA in Amsterdam en dat was uiteraard André Hazes. Zijn muziek brengt nog altijd mensen in verroering en toen “Zij gelooft in mij” weerklonk, kregen we zowaar kippenvel. 67 000 man die uit volle vorst en met veel emotie staan mee te zingen: het doet iets met de mens. “De vlieger” werkte verder in op de emoties om dan over te gaan in “Een beetje verliefd”. Maar de absolute ontlading kwam met “Bloed, zweet en tranen”. Het zweet liep ondertussen in stralen van René Frogers gezicht en het was bijna tijd voor een pauze. Maar eerst nog even de carnavaleske sfeer terug opbouwen met een polonaise-medley.
De Toppers opende het tweede deel met uptempo, moderne dance-muziek. Ze hadden geen enkele moeite om de ambiance er terug in te brengen en gaven dan de fakkel over aan Eva Simons. Zij bracht onder andere ook “This is love” waarvoor ze samenwerkte met Will.i.am. Die was er jammer genoeg niet bij, maar haar moeder, Ingrid, mocht haar plaatsje tussen de backing vocals even verlaten om mee centre stage te komen staan. Moeder en dochter gaven een stevige show weg en we voelden de bassen kriebelen in de buik.
Tijd om weer eens terug te gaan naar een reeks klassiekers en wat past er dan beter dan ABBA. In een stevig tempo werd een deel van hun grootste hits aan elkaar geregen. Het was trouwens opvallend voor deze uitgave van de Toppers dat er weinig bindteksten waren. Het tempo lag hoog en het aantal titels dat gezongen werd op deze tiende editie was dan ook erg groot. Het leverde uiteraard de mogelijkheid om heel veel stijlen en artiesten te combineren en om veel variatie te brengen. Vlak na een reeks Nederlandstalige toppers volgde een geweldige serie rock-klassiekers met daaronder “The final countdown”, “Satisfaction”, “Venus”, “Born to be wild” en “Radar love”. René Froger en Jeroen van der Boom mochten zich eens lekker uitleven en kregen daarbij extra ondersteuning van de gitarist en de blazers. Ze hadden zelfs tussen “I want you to want me” een stukje van “What’s up” van 4 Non Blondes verstopt.
Wie niets hoefden te verstoppen, waren Anita Doth en Ray Slijngaar van 2 Unlimited. Zij brachten een heerlijke mix van hun grootste successen en zorgden zo voor vuurwerk. Om het showelement verder af te werken, had men nog echte vuurkanonnen opgesteld ook. Het werd een techno-feestje zonder limieten.
Een ander feestbeest dat zijn opwachting mocht maken, was uiteraard Gordon. Hij mocht samen met de jongens nog eens “Shine” zingen. Al deed de opmerking van Jeroen, “We moeten effe door die zure appel door”, vermoeden dat ze misschien toch liever een ander liedje gezongen hadden.
De (bijna) laatste gast van de avond was niemand minder dan Henny Huisman. Met zijn Soundmixshow stond hij aan de wieg van de carrière van Gerard Joling en hulde was dan ook op zijn plaats. Het was alleen een beetje jammer dat buiten het refrein niemand echt de tekst kende van “Reach out and touch”. Jeroen en René deden nog pogingen om het een en het ander af te lezen van de autocue, maar zonder al te veel succes. De sfeer had er niet onder te lijden en al snel volgde “Later als je groot bent” en “Met z’n allen”. Vanuit de nok van de ArenA kwamen een reeks ballonnen naar beneden dwarrelen en we konden nu in een rechte lijn naar de finale.
En omdat ook onze Noorderburen al luidop dromen van een finaleplaats op het WK voetbal, volgde een heuse voetbal-medley. “Nederland oh Nederland” bracht het publiek al in verroering en “We are the champions” gaf hen al moed. En dan klonken de eerste noten van “You’ll never walk alone”. Eigenlijk is er maar één Nederlander die dit nummer kan zingen zoals het hoort. En ja hoor; daar verscheen hij dan in het midden van het grote podium, compleet met gouden micro: Lee Towers. Het dak ging van de Amsterdam ArenA en het feit dat dit een voetbaltempel is, paste perfect bij het plaatje. Wat een apotheose.
< Sascha Siereveld >
De setlist:
Deel 1:
This is what it feels like
Inhaken en meezingen-medley
Love-medley
André van Duin-medley
Geluk-medley
Froger-medley
Hollandse klassiekers-medley
Frans Bauer-medley
Songfestival-medley
Toppers-medley
Disco-medley
Hazes-medley
Polonaise-medley
Deel 2:
Dance-medley
Eva Simons-medley
ABBA-medley
Froger-medley
2 Unlimited-medley
Motown-medley
Gordon-medley
Joling-medley
Liefde-medley
Rock-medley
Henny Huisman-medley
André van Duin feest-medley
Hollandse-medley
Voetbal-medley
Finale
Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!
Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.
30MAY
Zucchero
Lotto Arena Merksem
25OCT
Mama‘s Jasje 35 Jaar Hits
Stadsschouwburg Antwerpen
06MAR
ALL HITS - World Music Masterpieces
Kon. Elisabethzaal Antwerpen
07MAR
Gladiator Live in Concert
Kon. Elisabethzaal Antwerpen
02MAR
Spectre in Concert
Kon. Elisabethzaal Antwerpen
10JAN
Bucket List
Fakkeltheater Rode Zaal
26JUN
Santana
Sportpaleis Merksem
16OCT
Katy Perry
Sportpaleis Merksem
20DEC
Clouseau
Sportpaleis Merksem
20DEC
Scala & Kolacny Brothers
Kon. Elisabethzaal Antwerpen
21DEC
Tourist LeMC
Bourla Antwerpen
28DEC
Lampje
corso Berchem
04JAN
VREEMD DING
HetPaleis
09JAN
Zusje
corso Berchem
10JAN
Bucket List
Fakkeltheater Rode Zaal
11JAN
Kroost
corso Berchem
14DEC
Ode aan Rob de Nijs ★★★★
Kon. Elisabethzaal Antwerpen
13DEC
There Is A Light That Never Goes Out ★★★★
Schouwburg Noord
10DEC
De Laatste Showband 25 Jaar! ★★★★
Stadsschouwburg Antwerpen
7DEC
Peter Pan: Terug Naar Nimmerland ★★★
Stadsschouwburg Antwerpen
8DEC
A nonsense Christmas with Sabrina Carpenter ★★★★
Netflix
6DEC
The time of your life ★★★★1/2
Viage Theatre Brussel
6DEC
The devil wears Prada ★★★★1/2
Dominion Theatre London
2DEC
Wicked ★★★★1/2
Kinepolis Antwerpen