Recensie Milow | Indian Summer Festival 2014

Milow bleek aan de start van het festivalseizoen erg laid back te spelen op Indian Summer Festival. In die zin dat het meertje van Geestmerambacht in de wind er veel wervelender oogde dan de set van Jonathan Vandenbroeck die meer weghad van een stilstaand watertje, waar pas op het einde een rimpeling op verschijnen zou. “Alles Ok? Het is fantastisch om hier nog eens te mogen staan. Geniet van het mooie weer.” zei de man uit Leuven na opener “Learning how to disappear”. Veel verder dan een live radio zijn voor het zonnende publiek, ging de ambitie blijkbaar niet. Of hoe Milow nog heel wat tandjes zal mogen bijsteken tegen 3 juli wanneer de band op Rock Werchter staat.

“You don’t know” steekt ie als derde in de set. Opvallend is hoe weinig mensen zacht meezingen met het nummer. “Een song die uitgewerkt lijkt” schrijven we dan ook in onze notities terwijl we ons neervlijen in het gras in het zonnetje. Nooit voelen we de behoefte om tijdens dat uurtje recht te veren. “We must be crazy”, prachtige single uit het recente Silver Linings, niet in het minst om zijn sterke videoclip, brengt Vandenbroeck erg aarzelend.  Zo plaatst hij zijn hoge noot op het einde van “Out here in the night” tijdens het eerste refrein niet. Neen, Vandenbroeck glijdt er naar en zit behoorlijk onder de toon. We hebben de singer-songwriter al veel toonvastere concerten zien geven.

Courtney Marie Andrews die speciaal vanuit Seattle is overgekomen zingt met de Belg “Millions of Miles”. Vreemd is weliswaar dat de backing vocals van andere songs erg zacht uit een doosje komen. Het komt erg artificieel over en drukt de sfeer van het concert. Was er geen budget voor Nina Babet? Vriendelijk is het Nederlands publiek wel. Wanneer Milow vraagt wie er mee supportert voor de Belgen wanneer ze dinsdag hun eerste WK-match tegen Algerije spelen, gaan erg veel vingertjes omhoog. Maar die veronderstelling van Milow dat er een halve finale komt tussen België en Nederland in Brazilië dat lijken die nuchtere Nederlanders toch wel erg hoog gegrepen vinden. “Ayo technology” wordt ook matig meegezongen. “Come on make some noise!” roept Milow het uit, het komt bijna als een noodkreet over die geen of nauwelijks gehoor vindt. Als we al iets van de festivalgangers te horen krijgen, dan lijkt het meer op zacht “Eeh Ooh!”. De Teletubbies komen binnenkort met nieuwe afleveringen, lazen we recent in de krant.

“Waste the dawn” wakkert even aan met een rol voor de elektrische gitaar maar ook het meeklappen bij “You and me” blijft eerder beperkt. Naar het einde van de set, krijgt Milow meer gedaan, maar klinkt de band ook ietwat gevarieerder. Maar dat is wat ons betreft een klassiek geval van “too little too late” waarbij we de bedenking maken dat het een songtitel van Milow had kunnen zijn… Brussel staat op 3 juli op Rock Werchter misschien wel aan zijn kant.

< Bert Hertogs > 

De setlist:

1. Learning How to Disappear 
2. Mistaken
3. You Don‘t Know 
4. Little In The Middle 
5. We Must Be Crazy 
6. Millions Of Miles (met Courtney Marie Andrews)
7. Ayo Technology (cover 50 Cent)
8. She Might She Might 
9. Blue Skies (cover Irving Berlin)
10. Waste The Dawn 
11. You and Me (In My Pocket) 
12. Against the Tide