Recensie Stef Bos

Stef Bos had het voorprogramma van zijn optreden (Mira) meegepikt in het Openluchttheater. Bos zei dat hij positief jaloers was om de teksten en de muziek die er uit haar pen was ontstaan. Het deed ‘m denken aan het lokaal van de toneelschool, de rotonde. 21 Jaar geleden zat Bos daar, Raymond van het Groenewoud was zijn leerkracht. Stef Bos had het over een nummer dat hij destijds geschreven had, en liet horen aan zijn leerkracht. Een langdurige stilte volgde na het nummer. “In plaats van over de klootzakken in een ander te schrijven, zou je dat beter over jezelf doen.” moet Bos zich de kritiek van Raymond van het Groenewoud nog herinneren. Ook Roland Saint Pierre, Bos’ pianoleraar moet destijds geantwoord hebben of hij niets plezanters had om over te zingen.

“Is dit nu later” is een nummer waarmee Bos destijds richting koos. “De kant die Raymond me wees”. De zanger zette het nummer alleen aan piano in. De singer-songwriter heeft een opdracht van de Nederlandse televisie ontvangen om songs te schrijven rond Bijbelse personages. In dat project betrok hij onder andere ook Fernando Lameirinhas en Frank Boeijen. Later dit jaar zal Bos de nummers opnemen met het Metropole orkest. 5 Nummers bracht de band eruit. Een kwart van de set was dus gloednieuw, en nog nooit gehoord in België. Het zou trouwens nog een tijd duren eer de zanger opnieuw op de Vlaamse podia staat. De primeur was dus voor het Openluchttheater. In de figuur van “Petrus” lijkt hij zich wel te herkennen. Volgens Bos heeft hij immers een grote mond maar een klein hart. “Net als een Hollander” zo voegt hij eraan toe. “Ik heb meer beloofd dan ik kon waarmaken. Beter een oorlog dan gewapende vrede. Beter de liefde verloren dan nooit liefgehad.” Ik ben een mens van vlees en bloed. Met je onvolmaaktheden moetje leren omgaan, is het thema van dit nieuwe lied.

“Wat een lot moet het zijn wanneer je uitgehuwelijkt wordt als de man je niet wil.” vroeg Stef Bos zich af nadat hij het verhaal van Jakob en Lea gelezen had. Jakob was verliefd op Rachel, de jongste dochter van Laban. Om met haar te kunnen huwen, zou hij 7 jaar voor Laban werken. Na 7 jaar werd hij echter zonder zijn weten uitgehuwelijkt aan de oudste dochter Lea die zo lelijk als de nacht was. Volgens Laban was het de gewoonte dat eerst de oudste dochter werd uitgehuwelijkt, dan pas de volgende. Jakob zou dan ook nog eens 7 jaar voor hem werken om met de mooie Rachel te huwen. God zag dat Lea minder bemind werd dan Rachel. Rachel bleef kinderloos, terwijl Lea met Jakob 4 kinderen kreeg: Ruben, Simeon, Levi en Juda. Stef Bos componeerde dan ook het lied van Lea: “Dag na dag, jaar na jaar er is hier niets meer. Maar we blijven bij elkaar.” Uit angst te verliezen, om de kinderen, maar niet om de liefde blijven we samen. Op die manier vertaalt de singer-songwriter het verhaal uit het Oude Testament naar anno 21^ste eeuw.

Het mooiste personage in de Bijbel is Ruth volgens Stef Bos. Wanneer ze met haar schoonmoeder Noömi en schoonzus Orpa terug naar Israël trekt vanuit Moab, laat ze Noömi niet achter. Ze denkt dat God zich tegen haar heeft gekeerd omdat haar man en zonen overleden waren. Uiteindelijk zal Ruth haar overhalen toch verder mee te trekken en wijkt ze niet van haar schoonmoeders zijde. “Waar u gaat, zal ik gaan, waar u slaapt, zal ik slapen; uw volk is mijn volk en uw God is mijn God. Waar u sterft, zal ook ik sterven, en daar zal ik begraven worden.” wordt ze geciteerd in de nieuwe Willibrordvertaling van de Bijbel. Stef Bos zingt een bloedmooi nummer aan de piano over bruggen bouwen tussen 2 volken. “Mijn land is jouw land. Mijn volk is jouw volk” klinkt het.

Met een uitspraak als “Ik weet niet of ik geloof” laat Bos in zijn ziel kijken. “Je kan ook van voetbal houden zonder specifiek voor één club te zijn.”zo gaat hij filosofisch verder.

“Ze maken iets van mij wat ik helemaal niet ben” horen we in het lied van God. Een song over het misbruiken van eender welke godsdienst voor het eigen gelijk, om anderen te onderdrukken, om terreur te zaaien,...

Lot, zijn vrouw en twee dochters ontvluchten Sodom wanneer twee engelen hem die raad geven. God zou immers de stad de volgende dag verwoesten. Het viertal moest verder trekken, de bergen in en zou door God gespaard blijven. Wel mochten ze niet omkijken, of ze zouden in een zoutpilaar veranderen. Lots vrouw doet dat onderweg wel.

“Het is altijd veilig om terug te kijken, naar iets dat achter je ligt dat je kent” zegt Stef Bos. “Als ik nu omkijk, ben ik verloren. Iets houdt me tegen om verder te gaan. Blijf ik gevangen in alles dat niet meer bestaat.” zo zingt hij in het lied van Lot.

“Het mooiste theater heeft een dak als dit” realiseert Stef Bos zich wanneer hij onder de blote hemel speelt in het Rivierenhof. “Het maakt je klein.”

Op school werd Bos wel eens uit de klas gestuurd. Hij heeft er moeten leren “dimmen”. “Hoe je je ook wil aanpassen aan een land en cultuur, je blijft een vreemdeling, hooguit een schoonbroer.”  ervaarde Bos destijds toen hij nog Vlaamser dan de Vlamingen wou zijn  en zich wou afzetten van Nederland. “Ik word verliefd op de taal die ik herken.” zo komt hij tot de conclusie toen hij verliefd werd op Vlaanderen en later Zuid-Afrika. Kloofstraat (een straat in Zuid Afrika) gaat over onuitgesproken liefde. Over de angst iets te verliezen dat er nog niet is.

In Mozambiek horen we de accordeon. Het publiek klapt mee. Stef Bos danst. Een ontzettend mooi “My vrou is huis toe, sy sing in die hemel” over een Afrikaanse man wiens vrouw gestorven was en die Bos dit zonder verdriet in zijn woorden vertelde, was de aanleiding van dit nummer.

Stef Bos vertelde ons verder dat Papa een liefdeslied is. Eigenlijk trekt de zanger meer op zijn moeder kwamen we te weten. Het gaat over het verlangen om meer op hem te lijken.

Bos liet ook weten hoe zijn nummers ontstonden. “Wodka” ontstond in café Pallieter op het Mechelsplein in Antwerpen. “Ik heb je lief” op de Lange Nieuwstraat 147 op de tweede verdieping, recht tegenover kapper Johnny, zo herinnerde Bos zich nog. Beide nummers, ontstaan in Antwerpen, werden met groot enthousiasme onthaald. Een staande ovatie kon dan ook niet uitblijven. Ook de enige bis “De Nachtwaker” was ontstaan in Antwerpen en is gebaseerd op de verhalen van de technicus uit de Arenbergschouwburg, over een voorstelling vanuit de coulissen zien. Over hoe collega’s van Bos zijn op het toneel, hoe arrogant ze soms wel kunnen zijn.

Meer dan 1000 man heeft genoten van alweer een sterke Stef Bos. En al beloofde hij ons in een eerder interview een pretpark vol hits in het OLT,  toch was het een ware ontdekking om te horen dat Bos’ project rond Bijbelpersonages nu al sterk materiaal heeft opgeleverd. We zijn benieuwd hoe dat allemaal symfonisch gaat klinken.

< Bert Hertogs >

Setlist:

1. Is dit nu later
2. Petrus
3. Lea
4. Ruth
5. God
6. Lot
7. Komatiepoort
8. Kloofstraat
9. Mozambiek
10. My vrou is huis toe
11. Papa
12. Vuur
13. Wodka
14. Ik heb je lief

Bis:

15. De nachtwaker