Recensie Songfestival Contest of the Best

Er zijn nog zekerheden in het leven. Dat de foute act wint bij het Eurovisiesongfestival bijvoorbeeld. Nadat Ann Van den Broeck, Fleur Brusselmans, Maja Van Honsté, Sébastien De Smet, Laurenz Hoorelbeke en Brecht Callewaert 25 songs, hits maar ook rariteiten door de jukebox hadden gejaagd was het aan het publiek van de Roma, om via tien afgevaardigden hun punten te geven. Een nek aan nek-race werd het tussen Johnny Logan (Hold me now) en ABBA (Waterloo) die uiteindelijk met twee punten verschil beslecht werd in het voordeel van de Zweden met 56 punten. Dat smaken en kleuren erg verschillen, bleek toen elke afgevaardigde zijn 8, 10 en 12 punten kwam voorlezen op het podium terwijl de regie zijn best deed om alles bij te houden. De performance van de artiesten die Waterloo brachten, was best OK, maar lang niet vocaal en qua totaalconcept de beste van de namiddag. Of hoe nog maar eens duidelijk is dat er een kloof bestaat tussen publieksstemmen en stemmen van een professionele jury.

Songfestival, Contest of the Best, stond garant voor een fijne feelgood-show. Pretentieloos entertainment dat vooral – zoals we gewend zijn van regisseur Stany Crets – de draak met zichzelf stak.  De zangers zetten hun acts hilarisch neer in kostuums die als twee druppels water op het origineel leken (ja er waren gouden schoentjes voor Herreys, en ja Sandra Kim koos voor wit en fluo roze). Daarnaast vergrootten de zangers/acteurs ook de danspasjes uit én bootsten sommigen ook erg treffend de stem na (Van den Broeck als Ingeborg bijvoorbeeld) of het accent.

Crets zelf draafde op in alle humoristische filmpjes van de respectievelijke landen die de songs aan elkaar regen. Hij haalde zowat alle mogelijke stereotiepen op tafel. Dat ze in Scandinavië vooral vis eten en in Ierland overmatig alcohol consumeren bijvoorbeeld. Een Ikea-busje kwam dan weer voorbijgereden toen Zweden aan de beurt was, en bij de UK was het een dubbeldekker met de Spice Girls op. Ultra orthodoxe joden werden bestempeld als niet al te hygiënisch, Zwitserland en Luxemburg als landen die zelf te weinig talent in huis hadden en dus maar beroep deden op geïmporteerde artiesten (De Canadese Céline Dion voor Zwitserland, de Griekse Vicky Leandros voor Luxemburg en de Franse France Gall ook nog eens voor Luxemburg). Maar het was vooral in het tweede deel dat Crets helemaal op de lachspieren werkte als Spanjaard uit Deurne Zuid met typisch slissende s of de Italiaan die de knappe vrouwen en de macho mannen uit zijn land aanprees terwijl de pizza’s voorbijvlogen en een Vespa voorbij reed.

Ook aan taalhumor had hij gedacht. Turkije werd gelinkt met kalkoenen, Greece zorgde voor een heerlijke spraakverwarring met Grease en de overwinningspeech van Wurst klonk nu als “We are unstoppelbaard”. De feitjes die op het grote scherm getoond werden tijdens de acts waren lang niet allemaal even betrouwbaar bleek. Zoals de “toen en nu”- foto’s van Dana International bijvoorbeeld. De “nu”-foto leek verdacht veel op Wurst. Het absurdistische universum van Crets werd met andere woorden weer volledig tentoon gespreid al mocht de man wat ons betreft nóg verder gegaan zijn in de draak steken met het circus Eurosong: de introductie van de ventilator bij vrouwelijke solo artiesten, de typische showtrucs, enz. die kon hij onder andere nog veel steviger door de mangel halen.

Ook tijdens de songs was het bij momenten wenkbrauwen fronsen geblazen en maakten de zangers een loopje met de echte tekst. “Hij is voor de venten” hoorden we tijdens “Diggiloo Diggiley”, “Puppet on a string” eindigde door te moonen waardoor we zo een string te zien kregen, en “J’aime la vie” werd met opzet constant verkeerd gezongen als “J’aime le vie”. Nummers die het absoluut niet deden in de Roma wegens te weinig gekend of simpelweg niet goed genoeg gezongen waren “Ik zie een ster”, “Dum tek tek”, “Poupée de cire, poupée de son” (te vluchtig afgerammeld), “Puppet on a string”, “Je t’adore” en “Après toi” (in die drie songs bleken de hoge noten een te moeilijke horde) terwijl Lordi’s verkleedpartij totaal uitgewerkt leek en bezwaarlijk een goeie finale van het eerste deel genoemd kon worden.  Ook de wat houterige, afgelikte presentatie (tevens erg tekstgebonden en zwak in improvisatie wanneer een technisch probleem zich stelde) stond haaks op al de rest van het vrolijke gebeuren.

Daar tegenover staan sublieme momenten zoals ”Diggiloo Diggiley”,  “Hold me now”, “Dschinghis Khan”, “Shir habatlanim”, en het als Teletubbies rondspringen op “O Julissi”. Maar onze douze points gaan volledig naar Carola en haar “Fångad av en stormvind” waarmee ze in 1991 de heertjes Wauters met hun “Geef het op” op hun plaats zette en vakkundig naar huis blies. Van den Broeck en twee dansers, waaronder Showbizz Bart, hadden de choreografie erg goed ingestudeerd, inclusief het opspringen en het trekken met het onderbeen, Anns zang was feilloos (beter dan haar versie van Eres Tu later die middag trouwens) en het arrangement swingde zoals het hoorde.  Het totaalplaatje klopte hier het sterkst van al. Dat het publiek deze versie slechts 10 punten gaf, is dan ook volledig onterecht. En zo won ABBA met Waterloo onverdiend “Songfestival. Contest of the Best”.

< Bert Hertogs >

De setlist:

Deel 1:

1. Ding a dong – Teach In (Nederland)
2. La det swinge - Bobbysocks (Noorwegen)
3. Congratulations / Power to all our friends – Cliff Richard (UK)
4. Ne partez pas sans moi – Céline Dion (Zwitserland)
5. Diggiloo Diggiley - Herreys (Zweden)
6. Poupée de cire poupeé de son – France Gall (Luxemburg)
7. Ein bisschen Liebe – Nicole (Duitsland)
8. Diva - Dana International (Israel) / Rise like a phoenix – Conchita Wurst (Oostenrijk)
9. All kinds of everything - Dana  (Ierland)
10. Save your kisses for me - Brotherhood of man (UK)
11. Ik zie een ster – Mouth & MacNeal (Nederland)
12. Fångad av en stormvind – Carola (Zweden)
13. Puppet on a string – Sandie Shaw (UK)
14. Hard rock hallelujah – Lordi (Finland)

Deel 2:

1. Dschinghis Khan -  Dschinghis Khan (Duitsland)
2. Après toi – Vicky Leandros (Luxemburg)
3. Making your mind up - Bucks Fizz – (UK)
4. Dum tek tek - Hadise  (Turkije)
5. Gente di mare – Umberto Tozzi & Raf (Italië)
6. What’s another year / Hold me now – Johnny Logan (Ierland)
7. Eres tu  - Mocedades (Spanje)
8. Shir habatlanim – Lazy Bums (Israel)
9. J’aime la vie – Sandra Kim (België)
10. Waterloo – ABBA (Zweden)
11. Hallelujah – Gali Atari and Milk & Honey (Israel)
12. Belgische medley (Rendez Vous – Pas de deux, Ik heb zorgen – Louis Neefs, Liefde is een kaartspel – Lisa del Bo, Door de wind – Ingeborg, Iemand als jij – Barbara Dex, Jennifer Jennings – Louis Neefs, Gelukkig zijn – Ann Christy, Soldiers of love – Liliane Saint-Pierre, Goeiemorgen morgen - Lily Castel & Jacques Raymond, O Julissi – Ishtar, Baby baby – Nicole & Hugo, Je t’adore – Kate Ryan, Geef het op – Clouseau)

Bis:

1. Waterloo – ABBA (Zweden)