Recensie Roosbeef

Roosbeef is niet echt in een muzikaal vakje te duwen. Zangeres Roos Rebergen is vooral zichzelf en dat leverde een apart concert op. Samen met haar muzikanten Tom Pintens, Tim van Oosten en Tijs Delbeke bracht ze in de Roma vooral nummers uit haar meest recente cd “Kalf”. De voorstelling liet ons in ieder geval met gemengde gevoelens achter. Het was geen mooi concert, maar het had wel iets speciaal. De teksten waren soms erg poëtisch, maar dan streek de muziek tegen de haren in. Wanneer de muziek liefelijker en melodieuzer was, leken de teksten weer op een uitgeschreven gedachtestroom. Ondanks alle enthousiasme wist ze ons jammer genoeg niet te overtuigen.

“De wijde wereld maakt je benauwd. Mis je de wind die ons tegenhoudt? Zie de schoonheid passeren, de rauwe wereld zonder kleren? De grootsheid die ons kleiner maakt, als een baby die van gezondheid blaakt.” Het leek wel een gedicht. En toch was het gewoon een fragment uit het openingslied “Amerika”. Heerlijke beelden en een vlot rijmschema die een illustratie waren voor wat we die avond nog meer te verwachten hadden. Alleen was de melodie erg monotoon en sloom. De schoonheid van de tekst stond in schril contrast met de zagerigheid van de zang. Deze combinatie gaf Roosbeef iets speciaal, iets uniek, maar het maakt ook dat het niet altijd de meest toegankelijke muziek was. 

“Kalf” klonk veel vrolijker terwijl bij “Pulpo” bassist Tom Pintens een stevige baslijn mocht leggen en gitarist Tijs Delbeke het geheel behoorlijk deed rocken. Roos Rebergen startte parlando zonder dat haar frasering overeenkwam met de melodie en ging dan geleidelijk over naar zang waar wel werd gesynchroniseerd met het ritme van de gitaar.  De combinatie had iets verwarrend en dat had de tekst ook. Dus … eigenlijk paste het plaatje toch weer al valt te bediscussiëren of het ook “mooi” was. 

“De Schelde” had te lijden onder een mindere verstaanbaarheid, maar het was nog lang niet zo erg als bij “Und Man liebt so viel”. Dit Duitstalige nummer startte weliswaar met wat vertraging wegens technische storing, maar buiten het feit dat het erg stevig klonk, konden we er jammer genoeg niet veel meer over zeggen. Van de tekst was amper iets te ontcijferen en van een geweldige melodie was er ook niet echt sprake. Misschien had iets minder bastonen het nummer ten goede gekomen. 

Eén van de raarste nummers uit de set was “Raak mij aan”. Het was een klaagzang over oorlog en het beschreef de angst van een meisje om te sterven zonder aangeraakt te zijn. Het liedje klonk erg eenvoudig en Roos begeleidde zichzelf op een elektronisch pianootje terwijl de achtergrond vurig rood verlicht was en de witte spots met backlight voor wat drama zorgden. Op zich waren dit niet echt bijzondere dingen, tot je effectief naar de tekst ging luisteren. “Krenk mij diep. Scheld mij de huid maar vol. ‘k Wil voelen of ik voel. Vind mij mooi. Kan niet meer zonder mij. Maar schrijf het niet in een of ander lied, o alsjeblief. En raak mij aan, raak mij met alles aan.” Het voelde erg scherp aan en dat snijdende werd naar het einde toe door Tijs Delbeke op elektrische gitaar extra onderstreept. Opnieuw konden we niet echt zeggen dat het een mooi nummer was, maar het liet wel zijn sporen achter en dat is soms belangrijker. 

Tijdens de voorstelling was er erg weinig interactie met het publiek. We konden vaststellen dat Roos, Tim, Tijs en Tom er veel zin in hadden, maar er werd weinig of niets verteld tussen en over de nummers door (met uitzondering van de introductie op “Raak mij aan”). We moesten wachten tot in de toegiften om de sociale en vlotte kant van Roos Rebergen te leren kennen. Plots leek ze echt los te komen en kwam ze erg grappig uit de hoek. Zo bekende ze zonder schroom als inleiding op “Nachtauto”: “Ik ben nogal gemakkelijk in de omgang.” Het was misschien niet erg verstandig om met een vreemde man mee te rijden, maar het leverde haar in ieder geval wel een liedje op. Wat hij er aan over heeft gehouden, is niet echt prijsgegeven. 

< Sascha Siereveld > 

De setlist:

1. Amerika
2. Controleer mij
3. Zatte liefde
4. Kalf
5. Pulpo
6. De Schelde
7. Hersens
8. Iets te veel wij(n)
9. Raak mij aan
10. Twijfelaar
11. Vergis ik mij
12. Als je me zoekt
13. Und Man liebt so viel
14. Niet uitmaken
15. We hebben alles 

Bis:

1. Rattenkop
2. Nachtauto
3. Modemeisjes
4. Sirene