Interview The Me In You

Het Hagelandse vijftal ‘The Me In You’ heeft een nieuw album uit. Drie jaar na hun debuut ‘Forgotten Clothes’, zijn ze terug met een titelloze opvolger. De band zijn onder de vleugels genomen van producer Gaëtan Vandewoude. Het resultaat hiervan is een meer gewaagde plaat als de voorganger. Concertnews.be sprak met frontman Stijn Claes en gitarist Han Wouters voor hun album release in Het Depot.

Wat heeft de nieuwe plaat geïnspireerd? 

Stijn: We waren tevreden met de eerste plaat maar wilden onszelf meer uitdagen met dit album. We wilden het niveau overstijgen van de voorganger. Dat is echt onze drive geweest. Bij het vorig album is onze drummer weggevallen waardoor het zeer akoestisch klinkt. Aan dit album zijn we begonnen met een drummer en bassist als een echte band. Het is minder akoestisch. Dat was wel een uitdaging eigenlijk. 

Han: We wilden meer werken met klanken. Dit album moest meer ballen hebben. 

Ook de albumhoes ziet er frisser uit dan die van ‘Forgotten Clothes’. Er is wel een verband tussen beide albumhoezen? 

Han: Het was een foto die we heel mooi vonden. We hadden zelf de link gelegd dat er ook weer twee personen op staan afgebeeld. Dat was het vanzelfsprekende gevolg dat we voor deze afbeelding zouden kiezen als hoes. 

Stijn: Vorige keer was de hoes zeer grafisch. Nogal statisch en vectorieel. Nu wilden we iets doen met foto’s. We hadden platenhoezen van de jaren ’70 in ons achterhoofd, want de artwork zien we altijd als die van een echte vinylplaat. Toen we de foto van dit album zagen, wisten we meteen ‘dat is hem’. 

We vinden het belangrijk dat mensen hem kunnen interpreteren zoals ze dat willen. Voor sommigen zijn het twee mensen die in de bergen staan in de sneeuw. Hebben ze ruzie? Wachten ze? Zijn ze gewoon aan het genieten? 

Han: Ik vond het ook goed dat onze nieuwe plaat titelloos is. Het komt grafisch beter uit omdat de foto zo krachtig is. 

Hoe gaan jullie te werk bij het maken van de muziek? Schrijven jullie eerst de teksten en nadien de muziek of omgekeerd? 

Han: We maken altijd eerst de muziek. 

Stijn: Nadien experimenteer ik met stemklanken, dan komt het eerste zinnetje en zo bouwen we daar verder op. 

Han: Uiteindelijk vertrekken we wel vanuit een verhaal dat we willen vertellen. Dat willen we wel zo weinig mogelijk uitlijnen zodat er voldoende ruimte is voor interpretatie. 

Stijn: Daarom hebben we bewust de teksten niet bij de het album gestoken. Laat mensen het maar interpreteren hoe ze willen. Ik heb zelf ook jarenlang songteksten verkeerd begrepen of geïnterpreteerd en toch vind ik ze nog steeds keigoed. (lacht) 

Iedereen brengt dan ook een input in de teksten? 

Stijn: Ja, soms schrijf ik ze snel en alleen door tijdgebrek. Maar dan wordt het wel gecheckt. Vooral de controle van onze producer Gaëtan Vandewoude is belangrijk. 

Het nieuwe album klinkt gewaagder dan ‘Forgotten Clothes’. Hebben jullie het gevoel dat dit de juiste sound is voor de groep? Of willen jullie nog meer gaan experimenteren hierin? 

Stijn: We willen zeker en vast blijven experimenteren. 

Han: Onlangs waren we nog aan het denken, niet 100% serieus zeg ik er wel bij, om een plaat te maken met alleen maar geluiden en keyboardgericht. Het moet voor onszelf altijd wel spannend blijven natuurlijk. 

Voor deze plaat heb ik gezien dat jullie ook al synthesizers hebben gebruikt. 

Stijn: De eerste plaat was compact en poppy, maar heel strak in het lijntje. We vonden dat goed, maar onze nieuwe producer ziet het anders. Hij trekt alles meer open en moedigt ons aan om met verschillende instrumenten te experimenteren. 

Han: Bij je eerste album sta je even stil en denk je: ‘dit is misschien de enige kans die we hebben’. Dus je gaat je nummers opnemen zoals de producer het zegt. Als je een tweede plaat kunt maken dan wil je je horizon verruimen. 

Stijn: We hebben nu veel meer ruimte en tijd gekregen dan met de voorganger. We hadden toen slechts een week studiotijd. Ons nieuw album hebben we opgenomen bij de ouders van onze gitarist/pianist, Thomas Van den Houte. In hun villa staat een zwembad dat we hebben omgebouwd in een studio. Toen Gaëtan is komen kijken zei hij meteen dat we het daar moesten opnemen. We hebben dat dan ‘Studio Stereo Total’ genoemd. Daar hebben we kunnen experimenteren met de plaatsing van de micro’s etc. De akoestiek is er fantastisch. 

Na het optreden in Het Depot spelen jullie ook nog in Sint-Niklaas en Hasselt. Zijn er nog meer shows op komst om de nieuwe plaat voor te stellen? 

Han: Hopelijk. Alles zal afhangen van hoe het album wordt ontvangen. Er zijn wel nog meer shows op komst, maar niet alles is al bevestigd. 

Jullie focussen dus op de shows en aankomende festivals momenteel? Of zijn er al plannen om aan nieuwe muziek te beginnen? 

Stijn. Ja, meer optreden is zeker de bedoeling. We hebben enkele ideeën die het album niet gehaald hebben en daarmee willen we echt nog iets doen. Ik zit ook het liefst in de studio. (lacht) 

Han: We hebben inderdaad nog drie nummers die we willen opnemen en zoals Stijn zegt, het studiogedeelte is het plezantste.  Spelen is natuurlijk ook super, maar het gevoel hebben van ‘dat zit juist’, dat is zo zalig. 

Als je nu zou mogen samenwerken met eenders welke artiest of groep, wie zou dat dan zijn?

 Beiden: Brian Eno! (lachen) 

< Elvin Vanzeebroeck >

The Me In You zijn nog te zien op 11 april in De Casino (Sint-Niklaas) en de Muziekodroom (Hasselt) op 21 mei 2015 

Het album ‘The Me In You’ is nu verkrijgbaar 

Tracklist: 

1. Blankets
2. Control
3. Wonder
4. Stumble
5. Isolated
6. Birthmarks
7. Winter
8. Washington
9. Misfit
10. Youngster
11. Birds
12. Whatever