Recensie Toro Y Moi

Chaz Bundick of Toro Y Moi, afkomstig uit South Carolina, is geen nieuw gezicht in de muziekwereld. Zijn eerste album ‘Causers of This’ zag het licht in 2010. Hij heeft ondertussen al drie studio albums uitgebracht. Bundick gaf vorig jaar al lichtjes weg dat hij zijn muzikale horizon wou verbreden. Onder zijn alias ‘Les Sins’ heeft hij een electronica album gemaakt, genaamd ‘Michael’. En op 7 april verschijnt zijn nieuwe plaat ‘What For?. Geen electronica invloeden van zijn alter ego in dit nieuwe album. De voorgaande platen van Bundick zijn synthesizergerichte soul met een vleugje R&B en funk. Ook zitten er invloeden van indiepop in en daardoor kreeg Toro Y Moi de stempel van chillwave op zich gedrukt.

‘I‘ve done electronic R&B and more traditional recorded type R&B stuff – I just wanted to see what else was out there. It‘s all coming from the same mindset and point of creativity. It‘s just me trying to take what I already have, and then taking it further,’ vertelde Bundick voordien al in een interview met Rolling Stone. 

En zijn statement klopt ook volledig, want op zijn nieuwe plaat kiest hij een volledig andere richting. De synthesizers ruilt hij in voor vintage elektrische gitaren. Het nieuwe album klinkt als een hommage aan rock & roll uit de jaren ’70 maar dan in een nieuwe verpakking gestoken. 

In de Vaartkapoen bracht Toro Y Moi heel wat nieuwe songs van het opkomend album. Wanneer hij en zijn bandleden zich klaar maken op het podium klinkt het geluid van een voorbijrijdende moto door de speakers. De intro van de show is dezelfde als degene van het nieuwe album, het nummer ‘What You Want’. Het volledige optreden is vooral gericht op de nieuwe nummers. Slechts één nummer van de nieuwe plaat haalt de setlist niet. 

Toch was er nog wat werk aan de winkel bij het performen van de nieuwe songs. Alhoewel het samenspel zeer goed was, verdronken de vocals van Bundick de helft van de tijd in de gitaren. Die stonden iets te luid tegenover de zang. Daarnaast moest het publiek toch nog wat wennen aan de nieuwe sound van Toro Y Moi. 

Het publiek begon pas luidkeels te juichen wanneer het house-achtige ‘Rose Quartz’ werd gebracht, een eerder dansbaar nummer van het voorgaande album ‘Anything In Return’. Het optreden bestond uit een gezonde mix tussen nieuwe en oudere nummers, maar toch klonk Toro Y Moi het best in zijn comfort zone. Tijdens de nummers van de voorgaande albums kwam Bundicks stem er veel beter door. Deze songs zijn minder druk qua instrumenten en geven voldoende ruimte voor de vocals. Jammer dat dit zich niet goed vertaalde bij de nieuwe nummers, want Bundick toonde meerdere keren aan hoe prachtig zijn stem ook live klinkt. 

In het algemeen bracht Toro Y Moi een zeer sterk optreden. Als er nog een beetje wordt gesleuteld aan de performance van de nieuwe songs wacht er ons een topshow deze zomer. In juli toert hij opnieuw door Europa. België staat momenteel nog niet tussen de tourdata, maar op het einde van het optreden zei hij ‘I’ll see you soon again’. Dat zien we toch wel als een subtiele hint dat hij ook bij ons op een festivalpodium zal staan. 

<Elvin Vanzeebroeck> 

De setlist: 

1. What You Want
2. Buffalo
3. Campo
4. Half Dome
5. Lilly
6. Rose Quartz
7. So Many Details
8. Grown Up Calls
9. Low Shoulder
10. Still Sound
11. The Flight
12. Ratcliff
13. Spell It Out
14. Empty Nesters
15. Yeah Right 

Bis: 

1. New Beat
2. Say That