Recensie Purity Ring

Iets meer dan twee jaar geleden stond het Canadese Purity Ring nog in de AB Club met hun uitstekende debuutalbum Shrines. In de Botanique staan ze met opvolger Another Eternity. Hun lichtcoconnen wisselden ze in voor een lichtgordijn, Megans elegante, zwarte jurkje maakte plaats voor een soort van witte ruimteoutfit met puntige schouders.

Geen valse start voor het duo, inzetten doen ze met enkele stevige beats afkomstig van het tweede album, waaronder ‘Bodyache’ en ‘Push Pull’. Ze zetten voort in dezelfde eclectische mix van genres, maar ietwat heviger dan pakweg ‘Obedear’, dat misschien minder nazindert op de trommelvliezen, maar toch even goed blijft hangen. Ze snijden die song sneller aan dan verwacht. Het bescheiden hitje zorgt al vroeg op de avond voor een eerste homerun, welke het publiek met veel applaus en gejoel ontvangt.

Als een verlegen veulen bedankt de frontvrouw ons voor onze komst en kondigt ze aan dat er nu een pak Another Eternity nummers volgen. Met ‘Stranger Than Earth’, ‘Dust Hymn’ en uiteraard single ‘Begin Again’ gaat het feestje in de Orangerie verder. Ook oldies ‘Belispeak’ en ‘Fineshrine’ passen nog perfect in dat rijtje. Terwijl Megan James bezweert met haar typisch meisjesachtige, soms kinderlijke zang (denk richting Lauren Mayberry van CHVRCHES), slaat mastermind Corin Roddick gretig op zijn pads – voor de gelegenheid weer omgetoverd tot lichtkegels.

Frontvrouw Megan lijkt zenuwachtig om terug op de planken te staan en zo blijft het verwachte bommetje helaas uit. De zangeres sleept zichzelf schijnbaar met tegenzin van de ene naar de andere kant van het podium. Alles klinkt te zuiver, net zoals op de plaat. Wanneer enkele dingen fout gaan, giechelt ze die weg en maakt ze zich rustig klaar voor het volgende nummer. Zo ook wanneer ze aan een of ander buitenaards ogend toestel gaat staan om met “sticky gloves” witte lichtstralen doorheen de ganse zaal te projecteren. Indruk maken, doet ze zo zeker.

Voor de finale durft Megan de remmen toch even los te gooien en gaat ze achter Roddick op het miniplatform staan om op de grote, lichtgevende trom te slaan. Net zoals de ruimteboodschap van daarnet een machtig tafereel waarbij iedereen een camera of smartphone bovenhaalt om vlug een kiekje te nemen.

Afgezien van de schoonheidsfoutjes en het gebrek aan enthousiasme bij Megan en Corin, heeft Purity Ring zijn Europese tour toch met een geslaagde show ingezet. Hopelijk blijven de zenuwen de volgende keer weg en kunnen James en Roddick met meer energie de scène op. Dat zal ervoor zorgen dat het Canadese paar z’n status als toekomst van de popmuziek misschien wel zal kunnen verzilveren, want als Britse tegenhanger CHVRCHES dat kan, gunnen we het Purity Ring ook 100%.

< Yne Van De Mergel >