Recensie Roni Size | Reprazent

De legendarische drum & bassgroep Reprazent is na zeven jaar stilte terug. Deze zomer zal hun nieuwe plaat verschijnen, waarvan de titel nog niet bekend is gemaakt. De groep bracht hun legendarisch debuut ‘New Forms’ uit in 1997. Dat album won een Mercury Music Prize dat zelfde jaar. Eigenlijk is het al langer geleden dat de groep nieuw materiaal heeft uitgebracht, want hun laatste album van 2008 bevat vooral edits van hun klassieke debuutplaat.

Oorspronkelijk bestond Reprazent uit enkele grootmeesters van het muziekgenre. Naast hoofdfiguur Roni Size maakten ook Krust, Dj Die en Dj Suv deel uit van de groep. Deze mannen zijn in principe verantwoordelijk voor de aftakking binnen het genre dat later de naam ‘jump-up drum & bass’ zou krijgen. Terwijl Krust, Die en Suv zich nu hebben ontwikkeld als solo artiesten bleef Roni Size wel aan het stuur en al vele jaren werkt hij met een volledige band van muzikanten, vergezeld door zangeres Onallee en Dynamite MC. Hiernaast is de man ook druk bezig met zijn eigen solocarrière, vorig jaar verscheen zijn derde soloplaat ‘Take Control’. 

Heeft drum & bass zijn beste tijd gekend of niet? Op het eerste gezicht lijkt dat zeker niet het geval. Het optreden van Reprazent in de AB Box was al enkele dagen voordien uitverkocht. Maar bij aanvang van de show krijgen we toch een vals gevoel. De eerste tracks klinken zeer stijf qua productie. Reprazent dat midden jaren ’90 een nieuwe sound introduceerde binnen drum & bass, is niet te bespeuren. In plaats daarvan wordt de sound die dubstep rond 2011 in de EDM stal katapulteerde, in de nieuwe nummers gerecycleerd. Luide, zielloze basgeluiden met weinig tot geen modulatie. 

Gelukkig stonden Dynamite MC en Onallee klaar om de schade hiervan op te vangen en er toch nog enige sfeer in te houden door hun afwisseling van zang en rap. Tijdens ‘Rider’ loopt het even volledig de mist in. De groep doet een poging om het tempo te verlagen en het resultaat is een saaie dubsteptrack die de energie volledig verdooft. 

Maar Reprazent integreert  godzijdank ook wat klassiekers in hun set. Een absoluut hoogtepunt was het nostalgiemoment bij de ‘Mega Mix’. Om de 16 bars knalde de groep er de een na de andere uberklassieker van oa. DJ Die, Krust, Suv, Roni Size in. Pas dan is het besef groot hoe vernieuwend en interessant het genre ooit is geweest. 

Verder worden we nog af en toe getrakteerd op andere klassiekers zoals het onsterfelijke ‘Brown Paper Bag’ of ‘Jazzy’. De opstapeling van explosieve drops is tegen het einde zo voorspelbaar dat het ronduit oninteressant wordt. We worden door Dynamite MC minstens vijf keer herinnerd dat de show 100% live is, wat lichtjes irritant werd na een tijd. 

Een volle 90 minuten daverde de Ancienne Belgique op de bassen en breakbeats. Reprazent viel iets te vaak in herhaling, wat gelukkig hier en daar werd opgevangen door de klassiekers en de vocaldiensten van Onallee en Dynamite MC. 

< Elvin Vanzeebroeck > 

De setlist: 

1. Sound Design (intro)
2. Do It For The Masses
3. Rodeo
4. Last Man Standing
5. Bring It Back
6. Dirty Beats
7. Lucky Pressure
8. Rider
9. Laser Beam
10. Mega Mix
11. Jazzy
12. Playtime
13. Trust Me
14. Out Of Breath
15. Snap Shot
16. Railing
17. Brown Paper Bag
18. Got To Be Raw
19. Find A Way
20. I Feel OK
21. Wake Up
22. Set It On Fire
23. Here And Now
24. Sound Advice
25. Share The Fall 

Bis: 

1. The Banger
2. We Are The Future
3. Mermaids