Recensie Tegen de sterren op Live 2015

Een dikke 26000 toeschouwers zakte over drie dagen verspreid af naar de Lotto Arena. Dat is goed voor zes shows die op een haar na allemaal uitverkocht waren. Teerde het televisieprogramma dit seizoen iets te veel naar onze zin (vooral bij de start) op zijn succes van vorig jaar, dan was daar niets van te merken tijdens de live show in de Lotto Arena die er de vaart in hield en een mengeling bracht van revue, concert (er waren behoorlijk wat muzikale acts) en comedy. Een mix die het publiek erg weet te smaken. Tegen de Sterren op Live was het best van al toen er gefreewheeld werd. Guga Baúl en Jonas Van Geel als Otto-Jan Ham en Marc-Marie (Huijbregts) hielden zich niet aan de tekst, Baúl kon de slappe lach niet bedwingen toen Van Geel zelf opmerkte dat ie klonk als een kip én zo vielen ze heerlijk uit hun rol. Baúls nepsnor kwam zelfs even los. Het publiek proestte het uit.

Will I Am Vermandere en Aldegonde Bitch zetten de sfeer al meteen met een medley die Hallo (naar Martin Solveig), Alle dagen schoffelen (naar LMFAO’s Party Rock Anthem), Wi bluven up heel de nacht (naar Daft Punks Get Lucky) en We gaan buzze geven (naar Let me entertain you van Robbie Williams) aan elkaar reeg. De party sfeer was meteen gezet.

Sterk waren Guga Baúl (Kris Peeters), Walter Baele (Charles Michel) en Jonas Van Geel (Jan Peumans) in Villa Politica met een sneer naar de regeringen die allerlei maatregelen nemen om geld bij de gewone burger te vinden. Hun ideeën waren erg interessant: 60 euro billijke vergoeding om de zaal te verlaten. Iedereen had namelijk een inkomticket betaald, dus was het niet meer dan logisch dat er ook een uitgangsticket zou komen. Een vertrekpremie dus. Jan Jambon en Theo Francken gingen ze aan de toiletten plaatsen waar 5 euro voor een kleine boodschap en 10 euro voor een grote betaald moest worden. Wie betaalde voor een kleine maar stiekem toch een grote deed, kon rekenen op een GAS-boete . Het was zowat een van de weinige sketches waar taalhumor in kroop, naast de GAS-boete tekenden we ook een geweldig “wie betaalt hier het gelag?” op waarna Peumans voorstelde om tien euro te vragen per keer dat iemand lachte in de zaal.

Lang niet alles werkte in Merksem hoor. Belgium’s got talent met Monnik Giel en Annemie Struyf en Eugène uit de Luchtbal die vroeger nog in Lint woonde moesten duidelijk onderdoen voor een hilarische zuster Katharina (Baele) die een loflied afstak tegenover de paus (“Zone goeie paus” op de tonen van AronChupa’s I‘m an Albatraoz) maar eerst op zijn Arno’s zat te vloeken over de adem van de pastors. Talentshows door de mangel halen, is nochtans een makkelijke om mee te scoren. Hier lieten de acteurs een kans liggen.

En hoewel Ella Leyers een fijne naar haar hand gezette versie bracht van  Mark Ronsons “Uptown Funk” als Bruno Mars, kwam ze verder nauwelijks uit de verf tijdens de ganse show. Ook niet als Simone uit Thuis – het personage is wat uitgewerkt - die wou meedoen aan de casting van de nieuwe FC De Kampioenenfilm, een sketch die het vooral moest hebben van de sneer naar de actualiteit in het begin die Pecnik als Boma liet horen: “Pico Coppens heeft heel mijn appartement verbouwd”.  Ook de Rode Duivels (Ivan Pecnik als Wilmots, Walter Baele als Fellaini en Jonas Van Geel als Defour) konden ons nauwelijks op televisie aan het lachen brengen. Live lukte dat ook met moeite al was de verontwaardiging van Van Geel wel hilarisch. Bleek dat de meeste Vlamingen als ze naar het buitenland gaan geld meenemen. “Ons geld staat al in het buitenland” repliceerde hij erg gevat. De dragende kracht van de Familieraad-sketch was dan ook vooral Guga Baúl die erg treffend Chris Van den Durpel en al zijn typetjes wist na te doen.

Het sterkst van al was Tegen de Sterren op Live wanneer er scherpe kritiek was, niet alleen naar de regeringen, of naar de geldzaken van de Duivels onder andere, maar ook naar de zaal zelf waar ze optraden. De Lotto Arena moest het dus meermaals ontgelden: “zelfs de mottigste arena kleurt minder grijs” liet Van Geel optekenen als Bart Peeters in “Peeterkesgewijs” waarna ie “I’m into folk” parodieerde naar “ADHD”. Baele kwam ook even de set storen als Willy Naessens om met Peeters te beamen dat die arena beter afgebroken kon worden omdat het resultaat van prutswerk was.

Net als Leyers kwam ook Clara Cleymans nauwelijks uit de verf. Zo zocht ze als Joy Anna Thielemans naar een manier om iedereen in de zaal op een selfie te krijgen. Ook hier leek het er sterk op dat haar personage uitgewerkt was. Veruit haar beste moment was dan ook toen ze Andrea Croonenberghs nadeed en Eva Daeleman (Ella Leyers) en Saartje Vandendriessche (Tine Embrechts) op hun plaatst zette.  Baúl liet duidelijk verstaan dat ie de beste stemmenimator van het gezelschap is door in één act Henk Rijckaert, Bert Gabriëls, Alex Agnew, Gunter Lamoot, William Boeva, Joost Vandecasteele en Geert Hoste te imiteren. De act die het meest verfrissend was van allemaal was die tussen Showbizz Bart (Chris Van Espen) en Jeremy Clarkson (een ge-wel-dige Ivan Pecnik met feilloos Brits accent) over het ontslag van die laatste bij de BBC en Top Gear wat niet zelden leidde tot grappige vertalingen door Van Espen.

Vaak, erg vaak kwam Tegen de Sterren op Live met onderbroekenhumor en seksueel getinte humor aanzetten, niet alleen in die sketch, maar ook die van Jani Kazaltzis waarbij gebruik werd gemaakt van schaduwspel. Humor die al zo oud is als de straat maar kennelijk nog steeds zijn effect niet mist, want het publiek kon bij dat laatste erg goed lachen. Als het dan toch goed foute humor moest zijn en seksueel aangebrand dan waren de Romeo’s (Van Geel, Baúl en Van Espen) het scherpst van al met onder andere “Mag ik eens voelen” (naar I got a feeling), “Als ge’t doe” (naar Agadoo!), “We hebben hele grote libido’s” (naar Viva de Romeo’s) en “de Romeo’s zijn klaar met een plan” (naar Alexandrie Alexandra) die ze in een medley staken. Leyers (Josje), Meskens (Karen) en Embrechts (Kristel) zongen daarvoor “we zijn gezien” over het afscheid van het trio, een herwerking van “Je hebt een vriend”.(tijdens de avondshow speelden ze blijkbaar Blind Date met Gert Verhulst, een sketch die ‘s middags niet te zien was nvdr.) Maar ze delfden zowel qua humor als ambiance het onderspit tegenover hun mannelijke collega’s.

Van alle comedians die nagebootst werden, was het duo Gaston (Van Geel) en Leo  (Pecnik) met stip het meest verfrissende van de avond. De tics van Berghmans – Merksemnaar trouwens – vergrootte Jonas Van Geel extra uit en het accent van Martin had Pecnik helemaal onder de knie. “Mensen nadoen, dat zouden ze niet mogen doen.” aldus Gaston over de show zelf.

Dé verrassing op muzikaal vlak kwam er van Nathalie Meskens die maar liefst 5 diva’s voor de prijs van één neerzette: Natalia’s “I’ve begun to fight” werd “Hier zen ik me mijn lawijt”, maar ook Shakira’s “Whenever wherever”, Britney’s “Baby one more time”,  Céline Dions – “de zingende zaag van Las Vegas” – “I’m alive” en “Valerie” van Amy Winehouse zette ze met verve neer terwijl ze in deel één als Mega Maggie al een stevige versie van “Sexy als ik dans” met Ian Thomas (Van Geel) bracht.

De acteurs sloten de show wervelend af op Coldplay’s “Sky full of stars” dat voor de gelegenheid klonk als “A stage full of stars”. Van alle sterren schitterde die van Van Geel én Meskens veruit het felst in de Lotto Arena en in zekere zin ook Ivan Pecnik die op zijn manier de ondersteunende rol die hij vorig jaar had, oversteeg. Baúl bleek moeite te hebben met freewheelen. Ook eerder zagen we tijdens een televisiemoment dat improvisatie hem niet zo ligt. Een werkpunt dat straks wanneer hij kersverse papa is, in geen tijd van de baan zal zijn. Want als er iets is waar soms de nodige improvisatie bij komt kijken, dan is het wel kinderen hebben…

< Bert Hertogs >