Recensie Ruis

Thomas Smith doorkruist de theaters met “Ruis” nu ie zijn voorstelling “Chaos” in de Arenberg heeft ingeblikt. In se verschilt er niet zo veel tussen Ruis en Chaos. Smith – 47, vader van 2 dochters – improviseert er op los terwijl het publiek zijn aangever is. Dat is zijn sterkte maar tevens ook een uitdaging wanneer het publiek niet wil meegaan in de absurde humor en geen cues wil leveren. In Antwerpen had ie daar alvast geen last van, integendeel. Smith moest er zelfs voor zorgen dat de spanningsboog even minder strak kwam te staan tijdens een hilarisch middenstuk.

26 is Soe Nsuki, studeert journalistiek, is opwarmer van het publiek bij Café Corsari én doet dat ook bij Thomas Smith.  Handig dat zij het publiek kan uittesten voor hem wat soort humor er werkt. Foute humor “hoe heet het randje vet rond de vagina? – de vrouw” deed het goed tijdens haar voorprogramma en daarop surfte Smith  dan gewillig op verder.   Nsuki die van Kalmthout is, wist ook dat “Boem, het jaar is oem.” de lokale én veel kortere variant is van “Nieuwjaarke zoete” en had het verder onder andere over Drie Koningen zingen waarbij heel wat mensen die de deur openden verbaasd waren dat zij ook effectief een neger hadden meegenomen. Maar vooral: Nsuki’s benenspel onder die zwarte jurk was een waar genot om naar te kijken.

Thomas Smith heeft al meteen links vooraan een trio in het oog omdat een vrouw tussen twee mannen zit en één van de mannen de over het been van de andere wrijft om iets te zeggen.  Smith maakt er een gay-momentje van. Wanneer hij niet veel later de zaal intrekt en een vrouw aanspreekt met “Hoe heet u?” volgt er geen antwoord. Sterker nog: ze heeft even tijd nodig om te bekomen en zal later antwoorden. Smith kan het dan ook niet laten om de draak te steken met deze fan: “Oh neen, hij heeft mijn zwakke plek ontdekt!” “Shari” blijkt ze te heten maar Smith verstaat “Sharia” wat hem al snel brengt tot “Sharia for Belgium”. Tot het antwoord uit de zaal komt dat het “Sharia zonder a” is. Een zuivere mindfuck vindt de comedian dat wat een van de running gags van de avond wordt wanneer hij nog de hysterische Tamara die op het balkon zit aanspreekt: “Tamara zonder T?” Verder is er nog een behoorlijk struise vrouw die zich aangesproken voelt wanneer hij”meneer” zegt tegen iemand anders. “Ik zei niet meneer tegen u mevrouw” antwoordt hij al snel waarna hij het podium op rent en achter een desk zich gaat verschuilen: “zit ze er nog?”

Het onderscheid tussen het plebs op de parterre en het volk op het balkon dat zich wat beter voelt, illustreert ie fijntjes door een 23-jarige kerel aan te spreken die aan Smiths rechterkant boven helemaal afgezonderd in een loge zit. Smith nodigt hem uit om op een vrije plaats op de parterre plaats te nemen maar doet dat uiteindelijk niet. Een conversatie volgt, dat de toeschouwer ook “toevallig” Thomas heet, waarop Smith gevat en correct antwoordt: “het toevalelement ontsnapt me volledig.” Helemaal te gek wordt het wanneer Thomas vanuit zijn loge zegt: “Het is te laat om me aan te spreken. Het is te zeggen. Ge hebt me al aangesproken, hé.” Euh. Right.

Foute humor over een lange penis hebben die je achter je achterwerk kan ombuigen tot in je rechterbroekzak, hilarische interventies van het publiek die Smith in een liefdesscène steekt, tot wat de lengte is van de ideale kak (“20 cm?” – “langer” antwoordt een toeschouwer waarbij een ander zijn bijdrage levert door het fenomeen als “Golden drop” te duiden),… brachten hem tot de bittere realiteit van het vaderschap. 2 dochters heeft ie, een van 5 en een van 3. Met één moest ie eens naar het toilet om pipi te doen. Becommentarieert die dochter terwijl ze terug plaatsnemen op het terras van het café het voorval als: “het viel toch mee hé want je hebt een kleine piemel.” wat hem in een lastig parket bracht: “Je kan niet zeggen : het is mijn dochter. Het maakt het er niet beter op hé.”

Iedereen in de zaal moet volgens hem zijn mond houden als het over de opvoeding gaat van zijn kinderen, zeker diegenen die géén kinderen hebben of het hielden bij hun klein projectje: 1 kind. Enkel wie meer dan twee kinderen heeft, daar wil hij wel een tip van krijgen. Vooral het banaan spelen als zo’n kind in een kinderzitje in de auto moet of als een zak meel op de grond gaat liggen die plots 300 kilo lijkt te wegen en geen jas wil aandoen, doet zijn meter wel eens in het rood gaan. “Leren luisteren naar je kinderen” bleek de tip te zijn die de enige man in het publiek die drie kinderen heeft hem wou meegeven. Vraagt Smith hem hoe oud zijn kinderen zijn, krijgt ie als antwoord: “ze zijn allemaal al getrouwd.” Alweer een hilarisch voorbeeld van hoe mensen niet op de vraag antwoorden,  waardoor Smith begint te fantaseren dat de man in kwestie mogelijk een elfjarige dochter heeft uitgehuwelijkt en het antwoord van de man vooral leest als “ze zijn uit het huis. Ik ben er van af.” Smith weet het wel wat ie later zal doen wanneer zijn dochters om zakgeld gaan vragen: handen in de zakken en banaan spelen (achterover hellen) zodat niets nog mogelijk is.

Een opvallend hoog aantal mensen moest tijdens het optreden dat 80 minuten duurt naar het toilet. Uiteraard valt dat op vermits het zaallicht de ganse show aanblijft.  Steevast zijn die dames en heren de klos. De ene keer oefende het publiek dat ze samen zouden rechtstaan en uitroepen dat het nu hun beurt was om naar het toilet te gaan, de andere keer smeedde Smith een complot met een vrouw op het balkon die een flesje water uitgoot op die toeschouwers wanneer ze terug binnen kwamen.  Maar de vrouw deed het te snel terwijl Smith nog via de trappen buiten de zaal zich een weg baande naar de parterre en daardoor het hilarische tafereel miste. “Ik was in de war” repliceert de vrouw waarop Smith haar fijntjes terechtwijst: “Het was dan ook een zware opdracht en een moeilijke tekst.”

Of hoe Thomas Smith alweer de draak stak met zijn publiek – lang niet iedereen voelt zich daar even comfortabel bij, enige zelfrelativering is dan ook aangewezen – en hen er fijntjes op wees dat ze best vooraf naar het toilet gaan en niet tijdens de show…

< Bert Hertogs >