Recensie Asap Rocky

Het is even wachten maar dan is het eindelijk zover en gooit A$AP Rocky met drie rappers en een dj een energyboost de tent in, vergezeld door spetterende visuals. Bam!  

Niks intieme sfeersetting: de boxen voorin worden nog net niet opgeblazen en het voelt alsof je wordt overreden bulldozer. De eerste meisjes vooraan zoeken met de vingers in de oren veiligere oorden op. Dit creëert meer ruimte voor diehards, die hun best doen om mee te springen in de massa die nog vrij statisch het bombastische gebeuren in zich op probeert te nemen. 

Waar veel andere artiesten het laten liggen en wat A$AP Rocky juist wèl lukt is contact maken met het publiek. ,,Is this ok with you? We want to turn it up!’’ Waarop de rappers nog dieper gaan. Er gaat nog een shirt uit, even de spieren flexen en flashes terwijl het geweld on stage gewoon door gaat.

,,Baby, I‘m just rappin‘ to this LSD’’, rapt de voormalige drugsdealer uit the Big Apple, terwijl ondertussen de toepasselijke creatieve visuals van het scherm spatten met in elkaar overlopende graphic designs, beelden van James Dean, dansende vrouwen en duistere doodshoofden.

,,I need a favor, two hands like this!’’ en in de gevulde tent gaan de handjes weer omhoog om mee te zwaaien met de beats. Hoe verder naar achter hoe hoger de leeftijd van het publiek. Toch wordt ook daar gedanst en meegesprongen met de rapper uit Harlem.

Met “Electricbody” en “Jukebox” wordt even een tandje lager ingezet en met de hit “Peso” sluit de Amerikaan met een laatste energiestoot af.

< Bregje van der Wijst >