Recensie Perfume Genius

Perfume Genius mocht het weekend van Cactusfestival op gang trappen. Jake Isaac heeft zijn Eurostar namelijk niet gehaald omdat ie vast zat in het verkeer tussen Londen en de Eurotunnel. Vandaar dat de jongeman uit Seattle het publiek mocht opwarmen. De zon scheen alleszins al mooi aan de hemel op deze warme vrijdagnamiddag.

Frontman Mike Hadreas kwam bedeesd, samen met de rest van de bandleden, het podium op. Na een bescheiden begroeting, ging de set van start met “My body”. Een nummer met geleidelijke opbouw maar vrijwel snel gevolgd door zware bassen. Het geluid zat niet helemaal snor en het publiek was hier duidelijk niet op voorbereid. Een valse start? 

Er wordt gespeeld met de grens tussen psychedelische dreampop en intieme pianoballades waarbij Mike beetje bij beetje een stuk van zijn ziel prijsgeeft aan het publiek. Heupwiegende dansjes en gracieuze bewegingen bewijzen dat hij er zin in heeft, al kan niet hetzelfde gezegd worden van het publiek. Het applaus klinkt maar matig en dat is de frontman ook niet ontgaan. “I don’t really have any daytime songs” is de repliek op dit bescheiden applaus. 

Halverwege de set lijkt alles toch te keren en komen de meer emotionele nummers naar boven. Trage, dromerige songs zoals “All waters” en “Rusty Chains” worden afgewisseld met meer uptempo materiaal zoals “Hood” en “Queen” De vocale prestaties reiken opmerkelijk ver en er wordt moeiteloos overgeschakeld naar de kopstem en terug. Er wordt op het gevoel gespeeld en Mike weet het publiek te raken op verschillende vlakken: weemoed, liefdesverdriet maar hoop. Er wordt gereageerd met een uitbundig(er) applaus. 

Hoewel Perfume Genius ons tracht mee te nemen in zijn verhaal, werden we niet helemaal omvergeblazen of meegezogen. 

Afsluiten doet de band met een bisronde van welgeteld 4 extra nummers. Er wordt vrolijk ingezet met een quatre mains waarbij toetsenist Alan Wyffles meezit aan dezelfde piano van frontman Mike. “Learning” en “Mr. Peterson” volgen elkaar snel op en nog een laatste keer haalt Perfume Genius het onderste uit de kan en vuurt “All along” op het publiek af. Afvuren kan je het niet echt noemen, want dit nummer laat ons zachtjes wegdromen en brengt een zekere emotionele krop in de keel. Mike bedankt, zwaait met een handkus en verdwijnt van het podium. 

Conclusie? Een set met een valse start, moeizame opbouw, maar een verrassend mooi einde. 

< Pieter De Sutter > 

De setlist:

1. My body
2. Longpig
3. Fool
4. Dark Parts
5. Lookout lookout
6. Body’s in trouble
7. Grid
8. Thing
9. All waters
10. Take me home
11. Rusty Chains
12. Hood
13. Floating spit
14. Queen 

Bis:

1. Cover/dreem
2. Learning
3. Mr. Peterson
4. All along