Recensie Timber Timbre

De start van de tweede Cactusfestivaldag werd afgetrapt door Timber Timbre. De zon staat opnieuw hoog aan de hemel en het publiek is klaar voor een nieuwe dag.

De typische sound van Timber Timbre komt al tot zijn recht bij het eerste nummer. Openen doet de band met “Beat the drum slowly”, dat zorgt voor een mysterieuze ondertoon. In schril contrast met de blakende zon weerklinkt Timber Timbre donker, vaag en ergens een beetje intriest. Het nummer eindigt met dreigende drumslagen en snerende gitaren. 

Volgende in rij, een meer uptempo nummer. “Lonesome hunter” klinkt letterlijk als een jager die te lang op pad is geweest en heimwee krijgt naar huis; het heeft bijna iets filmisch. Niet verwonderlijk, want Timber Timbres muziek werd al eerder in verscheidene televisieseries gebruikt zoals Breaking Bad en The Good Wife. 

Het is bijna zeker dat de band beter tot zijn recht zou komen in de (voor)avond. “Hot dreams” is zo een nummer dat je zo doet wegdromen naar een zwoele zomeravond. De zomer was er wel, de avond jammer genoeg niet. De aangevulde saxofoonlijn werkt in op het gevoel en brengt een zekere somberheid naar boven. 

Vele verrassingen brengt de rest van de set overigens niet. De muziek wordt naar het einde toe wat voorspelbaar en het publiek wordt steeds gevangen gehouden in hetzelfde gevoel. Er wordt wat  gespeeld met duistere pianoarrangementen en scherpe gitaararpeggio’s, maar echte uitschieters zitten er niet meer tussen. 

Globaal gezien werd alles sterk en strak gespeeld, maar een latere programmering zou de nummers beter tot hun recht hebben gebracht. 

< Pieter De Sutter >

De setlist:

1. Beat the drum slowly
2. Lonesome hunter
3. Until the night is over
4. Curtains!? // Resurection Drive pt. II
5. Hot Dreams
6. The new tomorrow
7. Bad Ritual
8. Creep on creepin’ on
9. Trouble comes knocking
10. I get low
11. Women