Recensie Patty Griffin

Patty (Patricia Jean) Griffin is een 51-jarige singer-songwriter die bekend staat om haar akoestische folk-country nummers. De zangeres werd onder meer gecoverd door Emmylou Harris en Dixie Chicks. Daarnaast kon ze ook al verschillende Grammy’s in ontvangst nemen en kan ze Robert Plant en Alison Krauss tot haar vrienden rekenen. Toch is Patty een eerder onbekende naam. Haar negende album “Servant Of Love” verscheen vorig jaar in september en dat was meteen ook de reden om voor het eerst halt te houden in Brussel.

Dat Patty Griffin een verborgen schat is in het country genre wordt meteen duidelijk aan de grootte van de zaal en publiek. Ondanks het kleinschalig gehalte van deze show, is het publiek meteen mee wanneer “Move Up“ begint. Het tengere vrouwtje op het podium heeft een imposante stem. Een hees stemgeluid dat wat aan Dolly Parton doet denken. De sfeer: die van een stille woestijn. Bij “Gunpowder“ komt de mondharmonica naar voor waardoor de roots-Amerikaanse invloeden sterk aanwezig zijn.

Naast country staat Patty ook open voor Gospel,  “Standing“ krijgt een orgeltonen en een enorm gepassioneerde stem mee. Bij de hoge noten slaagt Patty er niet altijd in om ze te halen. Wanneer ze daarna weer opgewekte nummers speelt, valt dat minder op. Met zowel elektrische als akoestische gitaren krijgt de set een zeer rustige en intieme stemming. De hese stem speelt duidelijk in het nadeel van de zangeres. Telkens ze een hoge noot probeert te halen slaat die over.  Wanneer ze zich bij “Servant Of Love“ achter de piano settelt, slaagt ze er toch in om een vlekkeloos jazzy nummer neer te zetten. De nieuwe songs zijn meer aangepast aan haar hedendaagse stem.

Het ouder worden heeft duidelijk een invloed op haar vocale kwaliteiten. Jammer want haar intieme countryfolk nummers zitten sterk in elkaar. De band is sterk mee met het geheel. De akoestische gitaarsolo‘s maken het concert wel wat levendiger. Maar over het algemeen gaat het nogal traag vooruit. “Death‘s Got A Warrant“ brengt ze volledig a capella en het nummer toont hoe dit concert aan het voortkabbelen is. Het is pas wanneer ze bij “Shine A Different Way” gebruik maakt van een mandoline dat het concert weer zijn opgewektheid van het begin krijgt. De somberheid die doorheen het volledige middendeel aanwezig was, verdwijnt nu. Gelukkig heeft Patty Griffin begrepen dat het concert wat in het slop geraakte en eindigt ze met enkele uptempo country songs. De eerste keer dat Patty Griffin in Brussel stond, verliep niet zonder slag of stoot. Haar countryfolk zit goed in elkaar, al zorgen haar stem en trage nummers ervoor dat dit geen memorabel concert werd.

< Niels Bruwier > 

De setlist: 

1. Move Up
2. There Isn‘t One Way
3. Gunpowder
4. Standing
5. Made Of The Sun
6. Long Ride Home
7. Mom and Dad‘z Waltz (Patti Page cover)
8. Servant Of Love
9. You Never Asked Me
10. Trapeze
11. Ohio
12. Death‘s Got A Warrant
13. 250.000 Miles
14. Everything‘s Changed
15. Shine A Different Way
16. Truth #2

Bis:

17. Caminito De La Sierrra