Recensie Young Rival

Young Rival zette hun Europese tournee in op een boot in Rijsel. Omdat het de eerste show was, bleken er nogal wat schoonheidsfoutjes te zitten in de set. Maar door een defecte basgitaar werd de set volledig verknald. De groep probeerde er uiteindelijk nog alles uit te halen maar het kwaad was geschied. Met een stugge blik en een te grote concentratie, kwam er nooit echt een gezellige sfeer in het concert. Young Rival bleek vooral een rivaal voor zichzelf.

De derde plaat van Young Rival “Interior Light” kwam vorige zomer uit. Meteen ook de reden om te touren op het Europese continent. Met vrolijke popmelodieën, psychedelische geluiden en een seventiesgeluid mengt deze band verschillende genres in één. Het drietal staat met fonkelende glitterpakjes op het podium. Door ook hun versterkers af te dekken met glinsterkleden is de glitter al op het podium aanwezig, glamour ontbreekt nog. De band begint sterk met enkele nieuwe nummers. Een opwindend en tegelijk ook snijdend begin. Het duurt niet lang vooraleer de band springerig wordt. “Bent Out of Shape” en “Let’s Get Together” laten het publiek niet onbewogen. Net wanneer het podium voor een eerste keer volledig oplicht, beginnen de problemen op te duiken. Het drietal lijkt tegen hun zin te spelen maar het wordt snel duidelijk dat er iets scheelt met de basgitaar.

Tijdens “Black Is Good“ verschijnt er toch een kleine glimlach op het gezicht van de zanger. Hij ziet de fun van de problemen wel in. Dit doet het concert wel ten goede want nu gaat de turbo aan en speelt de band het ene opgewekte nummer na het andere. Maar al snel is het weer die verdomde basgitaar die het begeeft. Bij “That’s Chemistry” is hij zelfs helemaal onhoorbaar. Wanneer de band “The Ocean“ speelt, lijken de moeilijkheden van de baan. Het concert moet mentaal helemaal opnieuw beginnen.

Dit doen ze met een lekker zwoele klank en extra bas. De heropbouw begint net in het rustige deel van hun set. Deze tragere nummers vallen duidelijk tegen bij het publiek, dat langzaam verdwijnt richting bar. Naar het einde toe proberen ze de draad terug op te pikken. Eerst door enkele dromerige nummers en daarna door enkele strakke rocknummers zoals “Elevator” en “Authentic”. Het basprobleem blijft maar de zanger lacht het weg door te zeggen dat de gitaar na de show in de rivier zal verdwijnen. Toepasselijk volgt “Throw It In The River“. Het lukt want de zaal begint vooraan weer aardig te vullen. “Authentic“ haalt de schwung weer in het optreden. Alles gaat plots sneller en klinkt ook stukken strakker. Het publiek probeert om toch nog eens te bewegen. Uiteindelijk rocken ze met een Beatleske bisnummer, “T-Shirt and Shorts”, nog eens stevig door. De frisse rock and roll van de band klonk op bepaalde momenten zeer aanstekelijk maar werd genekt door technische problemen waardoor de continuïteit wegviel.

< Niels Bruwier >

De setlist:

1. Carry The Weight
2. Bent Out Of Shape
3. Let’s Get Together
4. Scruples
5. Black Is Good
6. Two Reasons
7. That’s Chemistry
8. The Ocean
9. Where’s It All Going
10. Living Like You Should
11. Throw It In The River
12. Interior Lights
13. Authentic
14. Elevator

Bis:

15. T-Shirt and Shorts