Recensie Kadanza Together

Na het overweldigende succes van de musical “Kadanza”, bracht Studio100 dit jaar hun deel twee uit. Het moest de prequel worden op het verhaal van vorig jaar, maar met dezelfde ingrediënten: een bende enthousiaste en getalenteerde jongeren, enkele bekendere Vlamingen en liedjes uit Junior Eurosong. Maar zoals dat wel vaker het geval is, was ook deze opvolger een minder afkooksel van het origineel. De verhaallijn en de personages waren wat minder uitgewerkt, de liedjes minder bekend en ook de afwerking van de klank was van een beduidend zwakkere kwaliteit. Waar het origineel ook een erg leuke voorstelling bleek voor een iets oudere generatie, was “Kadanza Together” duidelijk gemaakt voor een erg jong publiek.

“Kadanza Together” bracht het verhaal van het ontstaan van vakantiekamp “Kadanza”.  Twee groepen jongeren kijken uit naar hun vakantie op kampplaats de Zeebries. Goede vrienden Ruben en Daan zijn in de wolken dat ze tijdens zangkamp “Zamu” mogen gaan samenwerken met zangeres Margot Williams terwijl Simon en Pipa zich verheugen om les te krijgen van dansleraar Vince Petrelli op danskamp “DanzUp”. Dansers en zangers komen niet overeen en beide groepen zijn dan ook kwaad op de slungelige kampleider Coenraad  Bolders wanneer ze ontdekken dat ze dit jaar de kampplaats moeten delen. Om het nog wat erger te maken, geeft Coenraad hen nog de mededeling dat één van de kampen volgend jaar niet meer mag doorgaan. Hij zal na het toonmoment op de laatste kampdag beslissen welk van de twee kampen mag blijven bestaan. De strijd tussen “Zamu” en “DanzUp” breekt los en wordt al snel overhoop gegooid wanneer blijkt dat Ruben en Pipa een boontje voor mekaar hebben.

De verhaallijn was een zoveelste variatie op het thema van “Romeo en Julia” en dat was op zich geen probleem. De uitwerking van die lijn was erg mager en daar lag wel het probleem. De strijd tussen de zangers en de dansers was nooit echt geloofwaardig. Het bleef oppervlakkig en dat was jammer genoeg ook het geval voor de liefde tussen Ruben en Pipa. Arne Decock en Maud Verstraeten speelden hun rollen naar behoren, maar de storylijn waarmee ze moesten werken deed ons nooit echt geloven hoe stapelverliefd ze wel waren.  Het verhaal was gewoonweg te braaf geschreven.

Elke keer als er een echt conflict kwam opduiken, werd het enkele seconden later al terug goedgemaakt. Zo ontbrak het in “Kadanza Together” aan spanning en leek het wel alsof men over de hele strijd tussen “Zamu” en “DanzUp” een hele emmer stroop had gegoten om het geheel zeemzoet te maken. Hieraan konden we merken dat Studio 100 voor zijn opvolger van “Kadanza” duidelijk een voorstelling voor de kleinere kinderen had gemaakt: niet te veel ruzie en spanning, leuke liedjes, vrolijke dansjes, veel gemoraliseer, felle kleurtjes in de outfits en een brave, grappige karikatuur als kampleider.

Waar Loes Van den Heuvel als directrice Cornelia Blok naast een komisch personage ook iemand met een romantisch en tragisch kantje mocht neerzetten, had Peter Van de Veire’s Coenraad  Bolders enkel het karikaturale. Er was zelfs een moment in de voorstelling waarbij hij achterna werd gezeten door de jongeren en er net als bij Benny Hill een vrolijk deuntje werd gespeeld om de grap te onderstrepen. Het bleef allemaal heel oppervlakkig. We moeten wel toegeven dat we aangenaam verrast waren van de acteerprestatie van Peter. Hij was erg grappig om bezig te zien en wist de kinderen vlot aan het lachen te brengen.

Tatyana Beloy en Matthew Michel kwamen dan weer minder uit de verf. Hun rol was echt erg beperkt en hun personages  Margot en Vince lieten weinig indruk na. Dat kon niet gezegd worden van Poppie Pilar De Beul. Zij mocht in de huid kruipen van het lieve dansertje Fleur die super schattig was, maar met een hele hoop allergieën zat. Poppie wist duidelijk de harten van het publiek te veroveren en had het geluk dat haar personage heel vaak nog net alle aandacht mocht opeisen of nog net de grap mocht afmaken. Een geweldige rol die heerlijk vertolkt werd door Poppie Pilar De Beul.

Al bij al was “Kadanza Together” een voorstelling waar vooral de kleine kinderen erg van konden genieten. Met jongeren in de hoofdrollen, vrolijke liedjes en leuke dansjes om van te genieten, beleefden zij een fijne namiddag. Wat ons betreft, is het misschien geen slecht idee om voorlopig geen derde Kadanza te plannen. We vrezen een beetje dat het vat nu echt wel leeg is en de formule een beetje uitgemolken.

< Sascha Siereveld >