Recensie Oh Wonder

Oh Wonder slaagde er in om een wonderbaarlijk concert neer te zetten waarin de nadruk vooral op de gevoelsmatige popnummers lag. Met de fragiele stem van zangeres Josephine Van Der Gucht en de zwoele stem van zanger Anthony West bracht de groep een complementair, fragiel maar vooral aanvullend geheel. In een volgelopen AB zong iedere fan elk nummer van begin tot eind uitbundig mee. De stille nummers kregen zo een soort van festivalgevoel. Dat belooft voor deze zomer op Rock Werchter!

In 2015 bracht Oh Wonder iedere maand een nieuwe single uit om zo de hype rond de groep te versterken. In september van vorig jaar kwam er dan het debuutalbum. In november deed de band nog de kleine zaal van da AB aan maar nu, drie maanden later, verkopen ze net niet de grote zaal uit. Het podium is kleurrijk bedekt met enkele blokken die zich zichtbaar verspreiden. De groep komt op als een echte stadionband. Op het podium staat een reusachtige O & W die oplicht waarna het publiek al meteen luid gilt, het merendeel van het publiek bestaat dan ook uit jonge meisjes. Bij zware bassen bewegen de lichten gezwind mee. Na de zwoele intro van “Dazzle“ wordt het meteen wat dansbaarder met ‘Lose It“. De volgelopen AB staat niet stil en beweegt rustig mee.

De band is duidelijk niets meer van het schuchtere duo dat enkele maanden geleden nog in de kleine zaal stond. De makkelijke maar leuke teksten van Oh Wonder, “Livewire“, “ Drive“, “All We Do”, … worden constant door een volledige zaal meegezongen. De band is er zelf niet goed van en vertelt dat ze zichzelf maar binnen vijf jaar in zo‘n grote zaal hadden zien spelen. Wanneer er meer zware bassen in de nummers kruipen, wordt het podium stukken donkerder. De wisselwerking tussen licht en muziek is hier perfect. Het visuele aspect is duidelijk iets waar de band hun muziek sterk mee probeert te ondersteunen. De belichting die meebeweegt op de sfeer van de muziek doet een unieke sfeer ontstaan.

De twee muzikanten die de groep meebrengt houden zich bewust op de achtergrond, al is hun muziek en inbreng onmisbaar voor het volle geluid. Oh Wonder brengt ook enkele nummers akoestisch zoals de liefdevolle singles “Midnight Moon” en “White Blood”. Met band klinken ze voller maar zonder tonen ze vooral hun songwritercapaciteiten. Hoewel ieder nummer dezelfde opbouw heeft en gelijkaardig klinkt, slaagt de band er in om een diverse set neer te zetten. Dit door op bepaalde momenten meer gitaar, meer drums of meer synths naar voor te brengen. Zoals bij “ All We Do“ door enkel een piano die langzaam naar een apotheose opbouwt met verschillende instrumenten wat een zekere bombast oplevert op het eind. De nummers zijn breekbaar maar tegelijk ook dansbaar. De schattigheid bij zangeres Josephine Van Der Gucht blijft aanwezig, zelfs nu ze zo‘n reusachtige zaal platwalst.

< Niels Bruwier > 

De setlist:

1. Dazzle
2. Lose It
3. Livewire
4. Shark
5. Without you
6. High hope
7. Drive
8. Midnight Moon
9. White Blood
10. Body Gold
11. All We Do
12. Landslide

Bis:

13. Plans
14. Technicolor Beat