Recensie Jess Glynne | Paaspop 2016

Een gigantisch glinsterend doek achteraan het podium bleek de voorbode voor een sprankelende set. Jess Glynne was gekleed in een pak met bloemenprint op. Daarnaast droeg ze een reusachtige zonnebril om zo geen schade te krijgen door de hoeveelheid zon in haar set. De zangeres vergezelde zichzelf van twee danseressen/zangeressen waardoor het ook visueel een mooi kijkstuk was. Jess Glynne bracht een set met fonkelende hits waarbij het onmogelijk was om niet gelukkig te worden.

Jess Glynne is een Britse zangeres die bekend werd dankzij haar samenwerking met Clean Bandit op “Rather Be” in 2014. In 2015 bracht ze hits uit zoals “Hold My Hand”en “Don’t Be So Hard On Yourself”. Haar debuutplaat “I Cry When I Laugh” kwam uit in augustus 2015. Een dag na haar optreden in de Botanique trad ze op Paaspop op.

Eerst maakt de band zijn entree en hitsen ze het publiek een klein beetje op. De achtergrondzangeressen doen al enkele funky moves waarna Jess het podium opkomt. De jovialiteit druipt er meteen vanaf en al snel volgt bij “Real Love“ een elektronische en dansbare bas. Het nummer neigt naar het house genre, maar de zoete stem van Glynne maakt hier een echt popnummer van. De dame mixt er met gemak “Finally‘ van CeCe Peniston door. Daarna volgt haar bekendste samenwerking met Clean Bandit: “Rather Be“. Glynne zingt zelf niet zo veel bij dit nummer. Ze test de kennis van het publiek door hen te laten zingen. De popzangeres weet duidelijk hoe ze haar fans moet entertainen. Ze danst uitbundig, laat ze af en toe zingen en toont hoe ze moeten klappen.

Verrassend genoeg heeft Glynne een erg zuivere stem, iets wat zeldzaam is bij hedendaagse popsterren. Dit bewijst ze bij bepaalde outro’s wanneer ze alle mogelijke tonen van de toonladder opzoekt met haar stem. Zo gaat ze op het einde van “You Gonna Love Me“ erg hoog. De dame vliegt door haar nummers. Het gaat van een funky dansbaar sfeertje bij “It Ain‘t Right“, waar ze met vijf op een lijn hun zwoele moves bovenhalen, tot bescheiden ballads zoals “Why Me“. Wanneer ze de trage nummers speelt, overheerst het gepraat in de tent. Dit soort nummers past duidelijk niet op een festival. Ze compenseert dit door meteen erna een meezinger te brengen zoals “My Love“ en “Take Me Home“. Tijdens “ Find Me“ doet Jess Glynne haar zonnebril af maar de nummers worden er niet minder swingend door. Ze doet nu zelfs een dansbattle tegen haar achtergrondzangeressen, die ze duidelijk wint. Lang loopt ze niet zonder zonnebril rond, want bij “Don‘t Be So Hard On Yourself“ staat hij alweer op haar hoofd. Glynne eindigt met de dansbare songs “Right Here” en “Hold My Hand”. Het vormt het beweeglijke einde van een opgewekte set.

< Niels Bruwier > 

De setlist:

1. Ain‘t Got Far to Go
2. Real Love (Clean Bandit)
3. Rather Be  (Clean Bandit)
4. Love Me
5. Gave Me Something
6. Not Letting Go
7. It Ain’t Right
8. Why Me
9. My Love
10. Take Me Home
11. You Can Find Me
12. No Rights No Wrongs
13. Don‘t Be So Hard On Yourself
14. Right Here
15. Hold My Hand