Recensie Matt Corby

Verwilderde haren alsof hij net iets te lang in de wind stond, wijde kleren waarmee hij er meteen als een surfer uitziet en een bepaalde verlegen afstandelijkheid. Matt Corby heeft genoeg sexappeal om ieder meisje in de zaal te laten flauwvallen. Op plaat kan hij iedereen in verroering brengen en in de Orangerie bezorgt hij honderden mensen kippenvel door atmosferische songs gemixt met zijn soulvolle stem. De man staat centraal geposteerd op het podium met rond hem zijn vijfkoppige band. De zanger is duidelijk op zoek naar de perfecte manier om zijn set op te bouwen. Aan de ene kant rockt hij soms eens stevig door zoals bij “Trick Of The Light” en langs de andere kant gaat alles heel traag zoals bij “Wrong Man”. Toch kan het publiek alles wel smaken en brullen ze ieder nummer aan elkaar door een oorverdovend applaus. Dit enthousiasme raakte Corby maar haalt hem niet uit zijn focus waardoor het concert één constante heeft: een indrukwekkende stem die alles aankan.

Matt Corby is een Australische singer-songwriter uit Sydney. De man is 25 jaar maar zit toch al sinds zijn zestiende in de muziek. Het startte voor hem in 2007 bij de Australische versie van Idool waar hij als tweede eindigde. In tegenstelling tot veel andere deelnemers van talentenshows bleef hij niet bij de pakken zitten en bracht in 2009 zelf zijn eerste EP “Song For...” uit. In 2011 kwam zijn meest succesvolle EP uit: “Into The Flame”. Het bevat zijn hit “Brother” dat in Australië verschillende prijzen kreeg. Begin maart 2016 bracht Corby zijn eerste full-cd uit “Telluric” en dat was de reden om een Europese tour te ondernemen. 

Matt Corby start erg simpel met de opener van zijn plaat “Belly Side Up”. De rustgevende deuntjes met een uitgesproken soulvolle stem, maken meteen duidelijk dat dit het handelsmerk is van Corby. Na dit minimalistisch begin, speelt de band een versnelling hoger. “Knife Edge” klinkt luider dan de rest en het publiek gaat makkelijker mee met de man. De soul is nu niet enkel in de stem van Corby te horen, ook de muziek gedraagt zich hier naar. Bij “Resolution“ neemt Matt Corby een eerste keer zijn gitaar in de handen. Het eerste nummer dat niet uit zijn debuutplaat komt. Dit is duidelijk te merken aan het enthousiasme bij de fans. De song bouwt erg langzaam op naar een climax en de toeschouwers zingen voor een eerste keer mee. Soms produceert de zanger enkele onverstaanbare geluidjes zoals Selah Sue dat kan. Dit gebeurt vooral bij de tragere songs. Hij toont hiermee wat hij in zich heeft, maar tegelijk haalt dit de energie uit zijn set.

De stem van Corby is iets waar dit concert op gebouwd is. Dat valt het meest op bij “Monday“ waarin de volledige band het podium verlaat en Corby enkel met zijn lichaam muziek maakt. Door onder meer met zijn handen te knipperen en enkele oehs te maken, creëert hij een band op zich. Zijn stem kan alles aan. Van hoge noten tot diepe tonen, het spectrum is zeer breed en dat is iets uniek voor een singer-songwriter. Wanneer de band terug op het podium komt, brengt de muziek wat meer psychedelica mee bij “Soothe Lady Wine”. “Trick Of The Light“ krijgt een speciaal kantje wanneer de enige dame op het podium haar dwarsfluit bovenhaalt. Het zorgt voor een feeëriek maar bluesy kantje aan de muziek. Niet voor niets explodeert dit uiteindelijk in een gitaarsolo.

“Brother“ is nog steeds het bekendste nummer van Corby, voor het eerst is er een collectieve meezinger. Het is een sfeervol nummer dat strak opbouwt en zeer groots eindigt. Afsluiter “Souls Of Fire“ kon zomaar door een blueszanger geschreven zijn. Door zijn diepe, soulvolle stem en een bluesy gitaar maakt hij hier een echt rocknummer van. Het oorverdovend luid publiek boordevol meisjes blijft gillen tot de zanger uiteindelijk terugkomt. Hij brengt twee nummers zonder pauze. Hiermee toont hij aan dat zijn nummers zomaar in elkaar verweven kunnen worden. Het publiek wil duidelijk meer, maar krijgt dit niet. Matt Corby bracht een set met veel nieuwe muziek waarbij hij soms nog zoekt naar de perfecte balans tussen luide en rustige nummers. Uiteindelijk draait het allemaal rond zijn stem en die is indrukwekkend.

< Niels Bruwier >

De setlist: 

1. Belly Side Up
2. Knife Edge
3. Do You No Harm
4. Resolution
5. Wrong Man
6. Monday
7. Soothe Lady Wine
8. Trick Of The Light
9. Oh oh oh
10. Brother
11. Souls A’Fire

Bis:

12. Why Dream
13. Empires Attraction