Recensie White Lies

De Britse band White Lies uit het onbekende Ealing nabij Londen is de wereld aan het veroveren. Eerder deze week wonnen ze in eigen land de Q award voor ‘Best New Act’ en donderdagavond kwamen ze hun Belgische fans tonen waarom ze die titel meer dan waard zijn.

Na hun doortocht op Rock Werchter begin juli was donderdagavond Brussel aan de beurt. De prille twintigers waren vorig jaar al te gast in onze hoofdstad voor de opnames van hun album “To Lose My Life” dat ze nu in een uitverkochte Ancienne Belgique aan het publiek kwamen voorstellen.

Lang voor de bandleden het podium betraden, stonden de eerste twintig rijen al propvol. Het was er drummen voor een plaatsje.

Om kwart na negen begonnen Harry McVeigh en zijn groep aan hun optreden en kregen de aanwezigen waarvoor ze gekomen waren: stevige rocknummers en duistere teksten die handelen over liefde, angst, dromen en de dood.

“Farewell To The Fairground” werd dan ook op veel enthousiasme onthaald. Na deze volgde “Taxidermy”, b-side van de limited edition uitgave van Unfinished Business.

Tijdens “E.S.T.” kwam de menigte een eerste keer echt los en begonnen ook de mensen op de achterste rijen te springen. Na “The Price Of Love” speelde de groep “You still love him”, een eerder onbekend b-side nummer. De uitgelaten sfeer van tijdens de voorgaande nummers was even zoek.

Gelukkig kwam daar met “To Lose My Life” snel verandering in. Het staande publiek sloeg aan het dansen, het zittende publiek op de tribune bleef zitten. Een nadeel in gemengde zalen als de AB.

“Fifty On Our Foreheads” volgde na “A Place To Hide” en eindigde met een sterk instrumentaal samenspel van de vier bandleden. Ze zijn misschien jong en onervaren maar ze hebben heel wat in hun mars. Dat kon iedereen na afloop getuigen.

Andere hits uit hun album “To Lose My Life” als “Nothing To Give” en “Unfinished Business” volgden. Rond 22u verliet de groep het podium.

De fans namen geen genoegen met een show die amper drie kwartier duurde. Een select groepje begon “Keep on running. Keep, keep on running. There’s no place like home. There’s no place like home.” te zingen en al snel werden deze zinnen uit “Farewell To The Fairground” waarmee de avond van start ging, door de rest van de achterblijvers meegebruld.

Na enkele minuten verschenen Harry, Charles, Jack en Tommy weer op het podium en verwenden het publiek met nog drie extra nummers: “Heaven” een cover van Talking Heads, “From The Stars” en het razend populaire “Death”, de laatste twee liedjes uit hun album die ze die avond nog niet gespeeld hadden.

Dankbaar namen de leden van White Lies afscheid. Samen met alle andere fans kijken we al uit naar hun tweede album. Nu maar hopen dat dat er gauw komt…

< Sarah Kennes >

De setlist:

1. Farewell To The Fairground
2. Taxidermy
3. E.S.T.
4. The Price Of Love
5. You Still Love Him
6. To Lose My Life
7. A Place To Hide
8. Fifty On Our Foreheads
9. Nothing To Give
10. Unfinished Business

Bis:

11. Heaven (cover Talking Heads)
12. From The Stars
13. Death