Recensie Nonsens de musical

Een musical hoeft niet altijd een diepere moraal te hebben, een romantisch verhaal of een spannend drama te zijn om te entertainen. Het bewijs: “Nonsens” van Event-Team.  Het verhaal was zo flinterdun dat je er door kon kijken, maar toch bezat de voorstelling voldoende elementen om ons zonder problemen een gezellige avond vertier te bezorgen. “Nonsens” moest het hebben van de taal- en situatiehumor, de vrolijke liedjes, de verschillende karikaturen in de personages van de nonnen en de geweldige zangprestaties van Anne Mie Gils, Liv Van Aelst, Dorothy Wuyts, Vicky Delrue en Liesbet Hermans.

Het concept was dat alle toeschouwers eigenlijk beland waren in een benefietvoorstelling georganiseerd door acht overgebleven Zusters van Liefde. Die hadden namelijk dringend geld nodig om nog vier zusters te begraven nadat hun kok, zuster Julia, per ongeluk 52 zusters had vergiftigd met één pan bouillabaisse. Onder de strikte leiding van Moeder Overste en het toezicht van zuster Marie-Josephine werd dan maar een show met zang, dans en een publieksquiz in elkaar gebokst om zo toch wat geld in het collectezakje te krijgen. 

Vanuit dit idee startte de voorstelling dan ook een beetje simpel, traag en amateuristisch, maar groeide ze al snel uit tot een kwalitatieve productie. Waar de opening ons nog deed vrezen dat het een platte bedoening dreigde te worden, vonden we gaandeweg toch heel wat taalhumor, dubbele bodems, scherpe en kritische bedenkingen en best ook wel enkele serieuzere momenten. “Nonsens” was dus duidelijk een familievoorstelling die ook de meerwaardezoeker kon plezieren. 

“Nonsens” beschikte niet over bekende liedjes, maar dat was absoluut geen nadeel. Tijdens “De misser van miserie” konden we hartelijk lachten met de absoluut foute grappen over lepra, terwijl “Seringen en herinneringen” een heel mooi, romantisch liedje was dat Liesbet Hermans als zuster Marie-Rose mocht inzetten. Liv Van Aelst nam vakkundig over en het eindigde met een heerlijke meerstemmige samenzang. Wie dan toch op zoek was naar herkenbare melodieën had gewoon goed de oren te spitsen en kon tussen de regels door hints opvangen van “Königin der Nacht”, “Summertime” en “Wicked”. 

Dorothy Wuyts opende als zuster Marie-Paule het tweede deel met een nostalgisch “Katholieke jeugd” waarin ze vol verlangen terugkeek op de Kerk van toen. Een beetje tegen de aard van het typetje dat ze speelde, was het een erg gevoelig nummer. We hoorden de weemoed in haar stem. Meer in lijn met het karakter dat ze neer moest zetten, was “Reservewiel”. Het bevatte power, een scherpe kritiek naar de entertainmentindustrie en een erg snedig ritme. Technisch gezien was het alles behalve een makkelijk nummer omdat er veel tekst op weinig tijd moest gezongen worden en dan nog juist op het ritme ook. Dorothy Wuyts reed hier een foutloos parcours en wist het publiek daarmee aangenaam te verrassen. 

De meest geschifte non van de avond was zonder enige twijfel Vicky Delrue als zuster Amnesia. Sociaal gestoord, geveld door geheugenverlies en met een flinke dosis ADHD en een duidelijk gebrek aan Rilatinetabletjes, waren er om het zacht uit te drukken “zware kosten aan”. Dit personage was erg bevorderlijk voor het humoristisch karakter van “Nonsens” en leverde voldoende stof voor enkele scherpe oneliners vanwege Moeder Overste. 

Die rol werd vertolkt door Anne Mie Gils. Dat moeder- en stiefmoederrollen haar wel liggen en dat ze kan zingen, heeft ze al vaker bewezen, maar nu mocht ze als zuster Marie-Regina ook even helemaal door het lint gaan. We hebben haar al regelmatig aan het werk gezien, maar nog nooit zagen we Anne Mie zo stoned als een garnaal haar tekst lallen. Het resultaat was een scène waarin taalhumor en visuele grappen elkaar perfect aanvulden en we bijna van onze stoel schoven van het lachen. 

“Nonsens” had ons dus een heerlijk ontspannen avondje theater opgeleverd waarbij zowel het gevoel voor humor als het muzikaal gehoor op de wenken bediend werden. Mitta Van der Maat en Olivier De Meyer hadden in de vertaling van dit Amerikaans product de voorstelling volledig geschoeid op een Vlaamse leest anno 2016 en daarom werkte het concept ook bij ons. 

< Sascha Siereveld >

De cast:

Anne Mie Gils als Moeder Overste zuster Marie-Regina
Liv Van Aelst als zuster Marie-Josephine
Dorothy Wuyts als zuster Marie-Paule
Vicky Delrue als zuster Amnesia
Liesbet Hermans als zuster Marie-Rose
Liesje Bouwen als zuster Marie-Roberta
Chloé De Bie als zuster Marie-Katelijne
Seie Goris als zuster Marie-Huberta