Recensie Jose Carreras

José Carreras, die in december 70 wordt, heeft meer dan 160 albums opgenomen waarvan 50 volledige opera’s, heeft in iedere operazaal ter wereld opgetreden en  heeft meer dan 75 miljoen albums verkocht. Hij genas van leukemie in 1988 en maakte deel uit van ‘de drie tenoren’ – Carreras, Domingo en Pavarotti tussen 1990 en 2003 wat hem na zijn ziekte terug op het internationaal toneel bracht. The Three Tenors in Concert uit 1990 werd het best verkochte klassieke album ooit. In Bozar werd Carreras begeleid door de Italiaanse pianist Lorenzo Bavaj en kreeg ie als sopraan de dertigjarige Georgische Salome Jicia naast zich. Samen met hen bracht hij een klassiek optreden, niet versterkt dus, en het concert richtte zich duidelijk op een niche publiek. Wie classical hits wou, kwam zo goed als van een kale reis terug. Wie met open geest naar Bozar kwam om muziek te ontdekken, zoals zo goed als alle toeschouwers, gaf het trio tot vijf maal toe een staande ovatie met als resultaat vijf toegiften. Genereus noemen ze dat.

Iets na acht komt José Carreras op in de Henri Leboeufzaal waar de Koningin Elisabethwedstrijd jaarlijks gehouden wordt. Een lang applaus krijgt de tenor al bij de start van zijn afscheidsoptreden dat deel uitmaakt van de ‘A life in music – final World tour’. De rechterhand legt ie op de zijkant van de zwarte vleugel, een exemplaar van Steinway & Sons, de linkerhand licht gebogen met enige afstand van zijn lichaam. Wanneer hij de rechterhand van de piano wegdoet, is dat niet zelden om extra expressie te geven aan een nummer. Zoals tijdens ‘Terra e mare’ van Puccini waarbij hij met beide handen naar de grond wijst.

Terwijl heel wat zestigers alle moeite van de wereld hebben, met het ouder worden wordt een stem breekbaarder, brozer en ook zachter, blijkt Carreras nog steeds in staat om volume te maken. Zijn setlist is ook slim opgesteld met nummers die hij, ook al toont ie een licht hoestje te hebben gedurende het optreden, vocaal in zijn register op zijn leeftijd ook nog steeds aankan met een minimum aan begeleiding. Veel naakter dan enkel begeleid worden door een pianist kan je immers niet op een podium staan of je moet kiezen om solo a capella te zingen. Dat neemt niet weg dat de stem van de man bij momenten erg breekbaar overkomt, zoals in ‘Ideale’ van Tosti, vooral in de hoogte dan. Maar het past perfect bij de sfeerzetting van de nostalgische man die hij neerzet.

Jicia blijkt een erg beweeglijke sopraanstem te hebben die erg vaak in vibrato gaat al blijken we niet meteen gewonnen voor haar versie van ‘Ah quel diner’ van Offenbach al is het maar om haar Frans dat niet accentloos is. Lees: we horen dat het haar moedertaal niet is. Carreras’ Frans is op dat vlak veel natuurlijker onder andere in het duet ‘Je te veux’ van Satie dat hij vol begeerte met haar zingt en waarbij hij speelt dat ie nog wel graag een groen blaadje lust. Maar het beste duet van de avond zit weliswaar in het tweede deel en bij de toegiften. El duo de la Africana ‘Duo y Jota’ van Caballero zingen de twee niet alleen, ze brengen het ook even door een stukje gesproken tekst. Na ‘Passione’ van Valente volgt een eerste staande ovatie die de aanleiding wordt voor maar liefst vijf bissen. De grootste oorwurm van de avond mag Jicia brengen met ‘O mio babbino caro’ van Puccini waarna ze met Carreras een fenomenale versie van ‘Non ti scordar di me’ van de Curtis als voorlaatste toegift aan het publiek gaf. Brussel bleek gul in zijn applaus én geschenkjes aan de tenor. In ruil voor al dat moois kreeg het ook veel moois en extra’s terug. Wat een weelde!

< Bert Hertogs >

De setlist:
Deel 1:

1. O cessate di piagarmi – Scarlatti
2. Era de maggio – Costa
3. Semiramide ‘Bel raggio lusinghier’ – Rossini (door Salome Jicia)
4. Sogno - Tosti
5. Ideale – Tosti
6. La Perichole ‘Ah quel diner’ – Offenbach (door Salome Jicia) 
7. Je te veux – Satie (door Jicia en Carreras)
8. Les chemins de l’amour – Poulenc (door Salome Jicia) 
9. Terra e mare – Puccini
10. Sole e amore – Puccini

Deel 2:

1. Les filles de Cadix – Delibes (door Salome Jicia)
2. La rosa y el sauce – Guastavino
3. Lejana tierra mia – Gardel
4. The merry widow ‘Vilja’ – Lehar (door Salome Jicia)
5. T’estimo – Grieg
6. El Barberillo de Lavapies ‘Cancion de Paloma’ – Barbieri (door Salome Jicia)
7. El duo de la Africana ‘Duo y Jota’ – Caballero (door Jicia en Carreras)
8. Serenata sincera – Derevitsky
9. Passione – Valente

Bis:

1. Un’ombra – Addinsell
2. O mio babbino caro – Puccini  (door Salome Jicia)
3. Core’ngrato – Cardillo
4. Non ti scordar di me – De Curtis (door Jicia en Carreras)
5. Vierno - Acampora