Recensie Samson en Gert Kerstshow 2016

Een flashmob in de zaal tijdens de ‘Samsonrock’ met meisjes – ondertussen vrouwen – die de afgelopen 25 jaar in het Samsonballet dansten. Dat was met stip hét eenmalige hoogtepunt tijdens de première van de Samson en Gert Kerstshow 2016 (**1/2 op drie). Vrouwen die jaren geleden de allereerste shows meedansten in de Koningin Elisabethzaal in Antwerpen of met het duo op zomertour gingen, in een circustent, en onder andere Blankenberge aandeden. Die tijd dus. De trappen van beneden tot bovenaan het balkon van het Plopsa Theater stonden vol danseressen die simultaan de pirouette, het klapje, de sprong, enz. meededen met de allerjongste danseresjes op het podium. Nauwelijks verrassingen verder. De kerstshow – deze keer met kerstboom zonder top omdat die anders niet onder de theaterdoeken kan, wat toch wel sneu is - koos voor de gekende ingrediënten: live filmen en een auditie nadoen die in het honderd loopt waarbij Van Leemhuyzen, Alberto en de Burgemeester hun ‘toptalent’ konden etaleren. Met deze keer een glanstrol voor Koen Crucke die al voor de Braziliaanse carnavalsfeer zorgt in een veel te korte versie van ‘Copacabana’.

Gert en Samson starten de show met ‘Vliegen’ en hoewel het nummer ook in de Sinterklaasshow zat dit jaar zou je denken dat de hondenbezitter de moeilijke noten onder de knie zou hebben. Dat bleek alvast niet het geval in het Plopsa Theater. Toen ie de hoge noten op ‘varen’ uit dat nummer uit zijn strot moest krijgen, en later de ‘Wij’ bij ‘Wij zijn bij de brandweer’ kwam Verhulst erg benepen over. Ook bij ‘Kerstmis kerstmis’ kwam ie wat gecrispeerd over. Verhulst groeide weliswaar op vocaal vlak naarmate de show vorderde. Een nummer als ‘Spook van de opera’ wat bezwaarlijk een classic genoemd kan worden, zette hij bijvoorbeeld wel goed neer.

Samson was op zijn beurt weer geweldig in het verkeerd begrijpen van moeilijke woorden of uitdrukkingen. Zo dacht ie dat Gert ‘pap ging overgeven’ in plaats van er ‘een lap opgeven’, dacht ie dat zijn baasje die alleen voor de kerstshow zijn rode hemd en blauwe jeans inruilt voor een kostuum, de zaal in brand ging zetten terwijl Verhulst dat figuurlijk bedoelde met ‘de zaal in vuur en vlam zetten’, dacht ie dat ‘een ruimtemannetje’ een ‘pruimenballetje’ was, een ‘stemvervormer’ van Van Leemhuyzen een ‘stijfkomkommer’, en een ‘walk of fame’ een ‘wafelbakprobleem’.

Walter Baele mocht als Van Leemhuyzen al meteen op de lachspieren werken met zijn stemvervormer. Toen ie op de toon van zijn typetje Willy Naessens uit Tegen de Sterren Op ‘Marie-Jeanne!’ riep en zijn vrienden en de zaal vroeg welk dier hij nadeed, was zijn antwoord ronduit hilarisch. Toen ie daarop met een piepstem in het Hollands ‘oh ja, oh nee’ zei, was Marc-Marie Huijbregts niet ver weg.  En wanneer hij ‘A I, A I, A I’ balkte, bleek dat een ezel met dyslexie te zijn. Geen hond in de zaal leek deze mop te begrijpen terwijl we die nochtans erg goed konden smaken. ‘Eén voor de Canvaskijkers.’ gaf Verhulst dan ook al snel mee.

Hoe Alberto 100 kilo vermagerd was ondertussen? Dat loste deze show op door hem als zwerver,verkeerd aanzien als Herman Brusselmans, te laten opkomen. Alberto kwam terug van een reis naar de Bahamas, maar bleek gestrand op een onbewoond eiland waar hij het tien weken lang met een enkele kokosnoot moest doen.

Alsof ie een abonnement genomen heeft op élke Studio 100 show dit najaar in ons land, dook ook nu weer James Cooke opnieuw op. Deze keer als Stevie Spoelberg die op zoek was naar een acteur voor zijn  nieuwste film ‘The pet’ om zo een nieuwe internationale ster te maken.  Cooke bleek het best van al op het podium toen hij bijna uitgleed op het witte schuim dat nog op het podium lag en als neerdwarrelende sneeuw diende tijdens het kerstnummer. Verhulst kon het niet laten om Cookes bijna valpartij even te herhalen maar dan net ietsje theatraler, al was het origineel al behoorlijk theatraal. En hoewel Cooke met Verhulst van het podium ging terwijl hij hem over die schuimplek probeerde te brengen, en zijn baas zo probeerde onderuit te krijgen, lukte hem dat niet. Verhulst was dus op zijn hoede. 

Ook het orkest onder leiding van de papa van Clara en Jelle Cleymans, deed zijn duit in het zakje en knipoogde daar waar het kon. Toen Alberto op moest om als dracula te verschijnen voor een auditie van een vampierenfilm liet papa Cleymans samen met de andere muzikanten even de tonen horen van ‘Phantom of the opera’. Maar Alberto viel al snel uit zijn rol als vampier en greep naar de taart van Samson. ‘Taart is veel lekkerder dan meisjes’ zo zei de kapper waarop Verhulst een ondeugend ‘daar ben ik niet zo zeker van’ antwoordde. Ook die mop, weliswaar wat platter dan die Canvasgrap van Baele, ging er blijkbaar niet in bij de toeschouwers en ging zo wat verloren. Het publiek had het ofwel niet door, ofwel deed het alsof het dat niet gehoord had. Walter De Donder was op zijn beurt weer donders schalks toen ie in zijn auditie voor een science fiction film als ruimtevaarder die tegengehouden werd door de ruimtepolitie toegaf dat ie te veel gedronken had. ‘3 glazen melk in de Melkherberg’ zei ie. Een vette knipoog naar zijn rol als kabouter Plop was dat. Nadat de acteurs een tijdlang kennelijk van hun melk waren, herstelde hij snel door een ander etablissement op te noemen in ‘de melkweg’.

Van Leemhuyzen gaf ons dan weer een tip. Wanneer hij te veel gedronken heeft en tegengehouden wordt door de politie zet ie zijn bril af. Dat zijn ineens twee glazen minder. Baele was weer geweldig. Maar uiteindelijk stal toch vooral Koen Crucke de show tijdens de derde auditie. Hier zat de humor van de andere twee minder goed, en was het komische effect door de herhaling wat opgebruikt, waardoor Crucke, in Braziliaanse outfit met oranje veren, die gerecycleerd leken uit de recentste Prinsessia show, auditeerde alsof het voor de Winterrevue van Stany Crets was, met een sublieme versie van Barry Manilows ‘Copacabana’. Daarmee kreeg ie het publiek moeiteloos spontaan aan het meeklappen. In plaats van een kort fragment had ie wat ons betreft gerust een gans nummer, al dan niet in medleyvorm met het ballet dat al gehesen was in gouden glitterjurkjes, mogen krijgen.

Na drie nummers – ‘Het spook van de opera’, ‘Kei kei keileuke zomer’ en ‘Piloot’ - die minder goed onthaald werden door het publiek, was het dan aan Samson en Gert om diezelfde sfeer als Alberto te proberen bereiken in de finale. Dat lukte met ‘Alles is op’ en een medley waarin ‘In de disco’ geregen werd aan ‘Klap maar in je handen’ en ‘Oh la la la’ en tenslotte als afsluiter ‘Samsonrock’.  Die laatste versie, met een zaal vol ex-dansers van het Samsonballet zorgde voor hét kippenvel van de show, wellicht ook omdat er leeftijdsgenoten van ons, dertigers op de trap stonden mee te dansen.

Eindigen doen we deze keer met een klein bericht voor de ouders die niet wilden meegaan in de Piratenboot met hun twee minderjarige dochtertjes, waarvan er eentje kleiner was dan een meter 40 en dus niet zonder begeleiding van een volwassene werd toegelaten tot de attractie. Het is graag gedaan om even vervangouder te spelen voor jullie jongste dochter. Jullie hebben jullie dochters ook erg goed opgevoed. Want zowel voor de rit begon als erna, bedankten ze me uitvoerig dat het bijna gênant werd. Eén merci volstaat soms…     

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Vliegen
2. Kerstmis kerstmis
3. Valencia (Alberto, cover van Eddy Wally)
4. De bel doet ‘t niet – Als je bang bent – Koud – Feest in de straat
5. Wij zijn bij de brandweer
6. Het spook van de opera
7. Kei kei keileuke zomer
8. Copacabana (At The Copa) (Alberto, cover van Barry Manilow)
9. Piloot
10. Alles is op
11. In de disco – Klap maar in je handen – Oh la la la
12. Samsonrock