Recensie Bruno Mars

41000 toeschouwers ontvangt Bruno Mars verspreid over twee dagen in het Antwerps Sportpaleis waar zijn ‘24K Magic’ wereldtour start. De productie was er sinds 25 maart aan het opbouwen. Al het materiaal kwam naar Antwerpen via zeecontainers. Het minste wat je kan zeggen, is dat Mars voor een grote productie ging met vuurwerk, confetti, rook en vlammen waar Dewico voor instaat. De 31-jarige artiest gaat de baan op met maar liefst 23 trucks en 10 bussen én een degelijk voorprogramma van Anderson .Paak. Paak startte om half negen en bleek over humor te beschikken: ‘This is our first show. So far it’s the best show’ stelde hij. Feit is dat ie pas tegen negen uur, op het einde van zijn korte set, zag dat de mayonaise – uitsluitend op het middenplein overigens – begon te pakken en het publiek meezwaaide en ‘I think I love you’ uit ‘Luh you’ nazong. Mars begon er om kwart voor tien aan tot bijna half twaalf, eerder laat voor Sportpaleisnormen, zeg maar.

Zes jaar geleden stond Bruno Mars op Rock Werchter. Concertnews.be gaf vier sterren en half op vijf en schreef: “Toen Michael Jackson stierf, zag je vele tieners grijpen naar de muziek van de King of Pop. Mars vult die leemte als artiest en live performer volledig in voor hen. Als hij het slim aanpakt kan hij een zeer grote naam worden.” Nu is Mars een van de grootste en populairste artiesten van zijn generatie, en heeft ie niet alleen de leemte in te vullen die Michael Jackson achterliet, maar ook die van Prince. Terwijl heel wat zelfverklaarde muziekjournalisten zijn optreden op het festivalterrein in Werchter in 2011 afbraken, in de foute veronderstelling dat Mars een voorbijgaand tienerfenomeen zou zijn, is het niet meer dan logisch dat erg veel zelfgenoegzame hypocriete perslui niet welkom waren op de wereldpremière van Bruno Mars nieuwste tour in Antwerpen. Mars begon er zoals gezegd pas om kwart voor tien aan, op het moment dat de meeste redacties hun papieren krant voor de dag nadien afsluiten. Concertnews.be was er wél bij van begin tot einde en zag dat het zeer goed was, al kan – eigen aan premières – er links en rechts nog wat verfijnd worden. In het Sportpaleis bleek Bruno Mars zijn eerste show trouwens op te nemen. Links van het podium stond een kraancamera, twee camera’s stonden er aan de front of house. Vandaar dat er af en toe een blackout (een moment dat het podium niet belicht is) te zien was, en er tijd genomen werd tussen twee songs om het de montage achteraf makkelijker te maken. Maar, dat zorgt er ook een beetje voor dat de spanningsboog en de snelheid van het optreden soms onnodig doorbroken werd.  

3 keer goud haalde Bruno Mars in 2011 met ‘Grenade’, ‘Just the way you are’ en ‘The Lazy Song’ in Vlaanderen. In 2013 kreeg de man die mee achter de hit ‘Fuck you’ van Cee Loo Green uit 2010 zit, voor ‘Just The Way You Are’ platina. ‘Locked Out Of Heaven’ was goed voor twee keer goud, ‘Marry You’ ontving goud net als ‘When I Was Your Man’ voor telkens 10.000 verkochte singles. Ook zijn samenwerking met Snoop Dogg en Wiz Khalifa dat jaar voor ‘Young wild and free’ was goed voor goud. Solo ontving Mars in 2015 verder nog goud voor ‘Treasure’. Maar 2015 was vooral het jaar van ‘Uptown Funk’ van Mark Ronson feat. Bruno Mars. Die single haalde dubbel platina dat jaar. In 2016 werd dat drie keer platina (60.000 verkochte stuks). Solo was de single 24K Magic goed voor goud vorig jaar. Dat werd begin dit jaar platina. Qua albumverkoop was de artiest in 2011 met debuut ‘Doo-Wops & Hooligans’ goed voor goud. In 2012 werd dat platina. Twee jaar later kreeg opvolger ‘Unorthodox jukebox’ goud. Zeggen dat Mars een hitwonder is, is dus een understatement. Hij schreef overigens ook mee voor onder andere ‘All I ask’ van Adele naast andere samenwerkingen als ‘Tears always win’ van Alicia Keys of ‘Lift off’ van Jay Z/ Kanye West feat. Beyoncé, om er maar enkele te noemen.

Een wit doek met daarop een gouden kroon, de letters van de artiest in en daarrond een laurierkrans. Dat zien we bij aanvang van het optreden. Subtiel is het niet, maar wel correct. Als er op dit moment een artiest is die aanspraak kan maken op de titel King of Pop, is de 31-jarige artiest het wel. ‘Finesse’ wordt voorafgegaan door Mars’ stem die vervormd via de synthesizer het ganse Sportpaleis oppookt en ‘Let me hear you scream’ onder andere zingt. Het podium is omzoomd door grote lichtgevende tegels, die achteraan de hoogte ingaan en ook de nok omlijsten. In de nok zelf hangen verschillende witte lichtbakken met daarin tientallen lampen die naar beneden kunnen dalen en symmetrisch dan weer asymetrisch over het podium hangen. Achteraan staan tevens ook grote lichttegels die kunnen omdraaien zodat ook daar heel wat spots voor tegenlicht kunnen zorgen. 3 blazers (een trompettist, trombonist en saxofonist), 1 drummer, 1 toetsenist, 2 gitaristen die tevens de backings doen en een backing (met beatring) heeft ie bij.  

Wanneer een groot lichtgevend ‘XXIV’ uit de nok daalt, blijkt het al meteen tijd voor zijn recentste hit ‘24K Magic’ die weelderig begeleid wordt door knallen en vuurwerk. We zijn pas aan het tweede nummer van de avond dan. Mars vraagt zijn fans om de fototoestellen en smartphones te laten voor wat ze zijn, en te kiezen om te dansen op ‘Treasure’. Met succes overigens. De ganse kuip zwaait danig mee van links naar rechts en zingt de ‘oho’ stevig mee. Dan al kan de sfeer in het Sportpaleis niet meer stuk en blijkt Bruno Mars het première publiek op zijn hand te hebben. Het valt echter op dat de zanger wat hees klinkt, en zijn stem vooral tijdens de eerste songs behoorlijk overstemd wordt door zijn band. Opvallend is dat Mars’ stem fragiel, frêle en eerder zacht uit de mix komt. Tot halfweg de show, bij ‘Straight up & down’ valt dat op.

Maar met wat een plezier staat ie op het podium! Het is onder andere te zien tijdens ‘Perm’ waar ie zijn eerste solo dansje van de avond mag doen. Zijn moves worden gigantisch goed onthaald in Antwerpen. Op zo’n freestyle momenten lijkt het alsof je naar een aantal vrienden die in je buurt achter de hoek wonen aan het kijken bent, die elk om beurten hun nieuwste moves op straat tonen om indruk te maken op passanten. Het komt allemaal zo naturel, speels, en fris over. Net als in ‘Calling All My Lovelies’, waarbij de lasers voor het eerst hun stralen door de grootste concertzaal van het land jagen, en de artiest even overgaat in een stukje theater. Dan doet ie alsof ie moeite heeft om een berichtje in te spreken in de voice mail van de vrouw waar ie van houdt. Daarvoor moet ie al zijn moed bijeenrapen en heeft ie kennelijk de steun van zijn maten nodig. Met zijn muzikanten gaat ie dan onder andere voor een piekfijn meerstemmig ‘I’d rather be with you’.

Wit en zwart zijn de visuals vervolgens die de tekst tonen op een groot ledscherm dat achteraan het podium neergedaald is. Een podiumelement dat ook aan de voorzijde een ledscherm heeft, gaat ondertussen de hoogte in met de koperblazers tijdens ‘Chunky’. Het publiek klapt de song danig mee in de handen. Na ‘That’s what I like’ stelt Mars vast dat het warm is in het Sportpaleis en heeft ie even de handdoek nodig om zijn zweet af te deppen. De man gaat voor slechts één kledingwissel. Zijn witte vest wordt halfweg het concert omgeruild voor een zwarte.

Voor ‘Versace on the floor’ dalen er rechthoekige lichtgevende bogen naar beneden die zo waar het nummer – dat eigenlijk ongegeneerde product placement is – voorziet van decor. Maar hét hoogtepunt is ongetwijfeld het huwelijksaanzoek van Bruno Mars aan het ganse Sportpaleis. ‘Antwerp I wanna marry you’ zingt ie net als vier jaar geleden terwijl bijna alle vrouwelijke fans – het zijn toch vooral vrouwenstemmen die je in het publiek hoort - meezingen. En wanneer de buisklokken – die uit een doosje komen – te horen zijn, zwaait iedereen mee.

Na ‘Runaway baby’ geeft de songsmid mee dat we een ‘incredible audience’ zijn. Het nummer legt ie halfweg neer, met minieme gitaarbegeleiding terwijl hij zacht zingt en naar achter stapt om vervolgens terug richting microstatief te gaan waardoor de song niet alleen crescendo opentrekt maar ook nog eens versnelt. A capella, of met minieme pianobegeleiding gaat hij stilaan naar de finale met een uitstekend ‘When I was your man’ dat alweer mooi meegezongen wordt door de fans.

Wanneer we denken alles ondertussen gezien te hebben van deze show, volgen metershoge vlammen tijdens ‘Grenade’. Het publiek op het middenplein springt zich te pletter met dat ene handje in de lucht en zingt de longen uit het lijf tijdens ‘Locked out of heaven’ dat een golden shower meekrijgt van confetti. ‘Ik hou van jullie’ zegt Bruno Mars tijdens ‘Just the way you are’ dat onder andere een sterk meerstemmig moment kent tussen hem en zijn vier muzikanten. De liefde blijkt wederzijds want de toeschouwers onthalen die enkele Nederlandstalige zin met oorverdovend gegil en gejuich.

De band en Bruno Mars gaan vervolgens het podium af en worden uiteraard teruggeroepen voor de bissen. Drums, basgitaar en vervolgens kopers zetten een funky ‘Uptown funk’ in dat één groot feest wordt en de kers op de taart is. Afsluiten doet ie met ‘Too good to say goodbye’ waarbij Bruno Mars op het podiumelement met een lift de hoogte in gebracht wordt en er watervalvuurwerk achteraan te zien is. Hoewel de song wat slordig overkomt en het lijkt alsof de artiest en de band in een andere toonaard spelen en zingen, kan dat het enthousiasme van het publiek niet temperen wanneer hij definitief afscheid neemt en het witte doek zich sluit. Opvallende vaststelling na een optreden dat bijna een uur en drie kwartier duurde: ‘The lazy song’ staat niet eens op de setlist.

Conclusie: Anderson .Paak zou wel eens gelijk kunnen hebben toen hij tijdens het voorprogramma van Bruno Mars stelde dat we aanwezig waren op ‘the best tour of the year’.      Feit is dat Bruno Mars om het in vakjargon te zeggen telkens 'delivers', hij staar er live.

< Bert Hertogs >

Lees ook:

Recensie Bruno Mars op Rock Werchter 2011 ****1/2

Recensie Bruno Mars in het Antwerps Sportpaleis in 2013 ****1/2

De setlist:

1. Finesse
2. 24K Magic
3. Treasure
4. Perm
5. Calling All My Lovelies
6. Chunky
7. That‘s What I Like
8. Straight Up & Down
9. Versace on the Floor
10. Marry You
11. Runaway Baby
12. When I Was Your Man
13. Grenade
14. Locked Out of Heaven
15. Just the Way You Are

Bis:

1. Uptown Funk
2. Too Good to Say Goodbye