PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Nerveuze vrouwen

vrijdag 28 april 2017De Roma Borgerhout

Nerveuze
Foto: Te Gek

Heb jij je ooit afgevraagd wat er met die kindjes gebeurt die enkele minuten dat je ze even ziet verdwijnen in het ballenbad van die bekende Zweedse winkelketen? Heb je ook het vermoeden dat er een product in hun balletjes wordt gedraaid om je geest te beïnvloeden? Stel je je wel eens de vraag hoe het toch komt dat je na enkele jaren bijna automatisch een onweerstaanbare drang krijgt om een nieuw servies te kopen bij diezelfde Zweedse familiewinkel? Ella Leyers had er in ieder geval zo haar bedenkingen en vooral een erg uitgebreide complottheorie over. Ze was duidelijk niet helemaal helder in haar hoofd. Maar Inge Paulussen was er, jammer genoeg voor haar, nog veel erger aan toe. Zij hoorde stemmen in haar hoofd en meer bepaald die van Ella Leyers, Eva De Roovere en Tine Reymer. Een mens zou voor minder de pedalen verliezen en in een psychose terecht komen. Eva en Tine braken dan weer af en toe spontaan uit in zang. Als we de tekst van hun rap-liedje “Een paling in een emmer witte wijn” mochten geloven, moet er voor elk van deze vier “Nerveuze vrouwen” wel een pil bestaan die hun psychologisch probleem op kan lossen. En voor u ons zou beschuldigen van onverschilligheid tegenover mensen met psychosen, het opzet van deze voorstelling was juist om het taboe rond geestelijke gezondheidszorg te doorbreken en het thema bespreekbaar te maken. In dat opzet waren de vier vrouwen, bijgestaan door de heren van De Laatste Showband, in ieder geval geslaagd.

We zouden ons kunnen buigen over het morele dilemma of het wel verantwoord is om te lachen met psychose als je het publiek hierover juist wil informeren. Alleen zagen we zelf geen beter alternatief. Hoe kan je beter laten aanvoelen wat een psychose is dan door actrice Inge Paulussen een vrouw met een psychose te laten spelen? Het leverde een soms totaal geschifte logica, rare hersenkronkels, snelle afwisseling van euforie naar neerslachtigheid en vooral ook grappige situaties op. En zo was “Nerveuze vrouwen” ondanks de educatieve doelstelling toch vooral ook een aangename, ontspannen voorstelling.

En hoewel het hoofdzakelijk Inge was die op de bühne last had van haar psychoses, was het toch Ella Leyers die de meest hilarische scène uit de voorstelling mocht spelen. Hugo Matthysen en Gerda Dendooven hadden zich in het schrijven van de teksten volledig laten gaan wanneer ze een complottheorie verzonnen rond die gekende Zweedse meubelzaak met haar strak design. Het kwam er uiteindelijk op neer dat ook ADHD, dyslectie en aanverwante aandoeningen duidelijk aantoonbaar de schuld waren van die winkel met het blauw-gele logo. Ella was zo op dreef dat we haar nog bijna zouden gaan geloven.

Tussen al de stemmen in het hoofd door, werd “Nerveuze vrouwen” muzikaal opgeluisterd door Eva De Roovere en Tine Reymer. Eva haar openingsnummer wist overigens heel goed de toon te zetten. Het werd een klein, lief, mooi liedje met een ijzersterke tekst waarin ze heel mooi omschreef hoe het voelt om je in een periode van depressie ’s morgens op te laden alvorens je de wereld kan trotseren met die gemaakte glimlach op je masker.

Ook Tine had later in de show een erg aangrijpend nummer wanneer ze staand op een stoel in een witte spot “Vreemde wereld” mocht brengen. Het was een passende Nederlandse vertaling van Gary Jules’ versie van “Mad world” en het sloot perfect aan bij het thema van de voorstelling. “It’s been a while” had met psychose misschien niet direct iets te maken, maar het klonk gewoon lekker. Een zacht countrynummer waarbij Chris Peeters de steel over de snaren van zijn gitaar deed glijden om de juiste sfeer te zetten en Eva spontaan de tweede stem voor haar rekening nam. De combinatie werkte perfect.

Ook Eva zette tijdens deze “Nerveuze vrouwen” een cover op de planken. Zij bracht een geslaagde versie van “Lone wolf”’ van Eels. Het was leuk om haar nog eens in het Engels te horen.

Maar het moest niet altijd even serieus zijn. Het bewijs daarvan waren de Griekse klanken van Harry Bannink  en de pseudo-Griekse tekst van Annie M.G. Smidt in “Stroei-voei” uit “Ja zuster, nee zuster”. De Laatste Showband o.l.v. Paul Poelmans had er geen enkele moeite mee om De Roma spontaan te vullen met mediterrane klanken en de vier dames maakten er graag een Grieks feestje van. Ook Ella’s versie van “J’aime la vie” konden we best niet al te serieus nemen. Ze acteerde gelukkig sterker dan dat ze zong.

Het meest verrassende nummer uit de voorstelling was dan weer “Een paling in een emmer witte wijn” waarin Ella Leyers, Eva De Roovere, Inge Paulussen en Tine Reymer rapten over een hele reeks medicijnen die gebruikt worden bij de behandeling van een reeks psychische aandoeningen. Om te beginnen was het sowieso al leuk om deze vier nerveuze vrouwen te horen en te zien rappen, maar zat in de tekst duidelijk de humor van Hugo Matthysen. Af en toe mocht het een beetje geschift zijn. Tenslotte paste deze voorstelling niet voor niets in de reeks van “Te Gek!?”.

< Sascha Siereveld >

Zang en spel: Ella Leyers, Eva De Roovere, Inge Paulussen en Tine Reymer
Muziek:  De Laatste Showband o.l.v. Paul Poelmans
Teksten: Hugo Matthysen en Gerda Dendooven
Regie:  Els Dottermans
Coproductie: De Muziekfaktorij vzw, Sint Annendael Diest

De setlist:

  1. instrumentale intro
  2. Voordat ik weer vrolijk kan zijn
  3. Stroei-voei
  4. J’aime la vie
  5. Sweet dreams (are made of this)
  6. It’s been a while
  7. Lone wolf
  8. Een paling in een emmer witte wijn
  9. Vreemde wereld (vertaling van “Mad world”)
  10. Mijn lijf doet zeer
  11. Water
  12. Hamer and nail
  13. De wereld is een toverbal (fragment)
  14. Als je er op begint te letten


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter